Ένα απολαυστικό βιβλίο, που διαβάζεται απνευστί είναι “Τα καμάκια” του Βασίλη Βασιλικού. Όπως δηλώνει και ο τίτλος ασχολείται με μια συμπαθή ομόδα του πληθυσμού που ασχολείται με το συγκεκριμένο… άθλημα.Τα γεγονότα διαδραματίζονται στο Ναύπλιο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μιλά για τις τουρίστριες που φτάνουν στην Ελλάδα για να γνωρίσουν τους έλληνες… θεούς, και για τα καμάκια επαγγελματίες που κάνουν ό,τι μπορούν για να τους πραγματοποιήσουν τις φαντασιώσεις. Σε μια εποχή που ο τουρισμός έπαιρνε τα πάνω του, τα καμάκια στο Ανάπλι επιτελούσαν εθνικό έργο. Στην προσπάθειά τους, μάλιστα, να χαρίσουν χαρά σε κάθε ξένη που έφτανε στην πόλη, δεν άργησαν να οργανωθούν δημιουργώντας ένα πρωτότυπο σύλλογο, και ανοίγοντας ταυτόχρονα διαύλους επικοινωνίας με καμάκια απ’ όλη τη χώρα, σε περίπτωση που θα χρειάζονταν… εισαγωγές, λόγω της μεγάλης ζήτησης.
Αυτό το χαλαρό κλίμα της εποχής προσπαθεί να μας μεταφέρει ο Βασιλικός, στα “Καμάκια” που πρωτογράφτηκαν πριν από είκοσι και πλέον χρόνια. Διαβάζοντας κανείς αυτή την ιστορία έχει την αίσθηση ότι ο συγγραφέας διασκέδασε πολύ γράφοντάς την: το ανάλαφρο ύφος, η κρυφή ειρωνία - για όλους τους άλλους, όχι για τα καμάκια -, οι ξεκαρδιστικές περιγραφές, χαρίζουν μερικές μοναδικές στιγμές γέλιου και ξεγνοιασιάς στον αναγνώστη που δεν ζητά μεγάλα μηνύματα, αλλά απλά κάτι για να ξεσκάσει. Παρ’ όλα αυτά που και που ο ήρωας του βιβλίου το φιλοσοφεί λίγο καθώς αποκαλεί τον εαυτό του “ένας πραγματευτής της αγάπης που -προσθέτει-, ενώ πουλιέται με το κιλό, την αληθινή δεν τη βρίσκεις παρά με το σταγονόμετρο”.
Απ’ αυτό το βιβλίο όμως δε λείπουν και οι αναφορές στα πολιτικά δρόμενα της εποχής και τον κλασικό ωχαδερφισμό των ελλήνων, τον οποίο ο Βασιλικός περιγράφει με περίσσια ειρωνία: “Οι μισοί Έλληνες, έλεγαν οι δεύτεροι, είναι γεννημένοι καρφιά κι οι άλλοι μισοί ντουβάρια. Το καρφί που μπαίνει στον τοίχο καταστρέφει το σοβά. Με αποτέλεσμα…”.
Κυκλοφορεί από τα Νέα Σύνορα-Λιβάνη.
No comments:
Post a Comment