Η «Λέσχη του Δάντη» είναι μια αστυνομική ιστορία, ένα λογοτεχνικό δοκίμιο, ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα.Ο συγγραφέας με αφορμή κάποια ιστορικά και αναμφισβήτητα γεγονότα, φτιάχνει μια ιστορία με πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή και ήρωες κάποιους από τους πιο σημαντικούς αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα: τους Χένρι Γουότζγουερθ Λονγκφέλοου, Όλιβερ Γουέντελ Χολμς και Τζέιμς Ράσελ Λόουελ. Που και που εμφανίζεται και ο Χένρι Ντέιβιντ Θορώ.
Όλα αρχίζουν όταν ο Λονγκφέλοου, παρέα με τον εκδότη Τζ. Τ. Φιλντς και κάποιους φίλους του ποιητές και λόγιους ανακοινώνουν ότι σύντομα θα έχουν έτοιμη την πρώτη αμερικανική μετάφραση της «Θείας Κωμωδίας» του Δάντη.
Το συντηρητικό καταστημένο του Κολεγίου Χάρβαρντ, θέλει να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια των ποιητών. Το έργο του άπιστου και καθολικού Δάντη πρέπει να μείνει στο σκοτάδι. Με επικεφαλής το Δόκτορα Μάνινγκ είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν μια μεγάλη δυσφημιστική εκστρατεία και να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο ώστε να εμποδίσουν τη δημοσίευση του βλάσφημου έργου. Τα σχέδιά τους, παρά τη τεράστια δύναμη που διαθέτουν μοιάζουν να πέφτουν στο κενό, μέχρι που δυο παράξενες δολοφονίες, εμπνευσμένες από το έργο του Δάντη, καταφέρνουν τα πάνω κάτω.
Οι μόνοι που καταφέρνουν να συνδέσουν τα εγκλήματα με το έργο του ποιητή είναι φυσικά οι μεταφραστές του. Έτσι, χωρίς καλά καλά να το θέλουν, αλλά υποχρεωμένοι από τα γεγονότα αναλαμβάνουν τον άχαρο ρόλο της εξιχνίασης των εγκλημάτων και της ανακάλυψης του δολοφόνου. Τα στοιχεία πολλά, αλλά δε μοιάζουν να οδηγούν πουθενά. Όλοι οι βασικοί ύποπτοι μοιάζουν αθώοι και οι έρευνές τους κάποτε φτάνουν σε αδιέξοδο, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμη και τη φιλία τους. Σ’ αυτό τον αγώνα έχουν τη βοήθεια του πρώτου μαύρου αστυνομικού της Βοστόνης.
Ο αναγνώστης ζώντας έντονα τις περιπέτειες των διανοούμενων φίλων, ρωτώντας τα ίδια πράγματα μ’ αυτούς, προσπαθώντας να μπει στη ψυχολογία του δολοφόνου, τη μια σκέφτεται ότι ένοχος είναι ο ένας και την άλλη ο άλλος. Κι όμως η απάντηση είναι μπροστά του συνέχεια, και είναι τόσο φανερή που δεν μπορεί να τη δει.
Ο Περλ έγραψε ένα ευφυές μυθιστόρημα που συναρπάζει τόσο με την πλοκή όσο και με τις ποιητικές του εξάρσεις. Ένα από εκείνα τα βιβλία που δημιουργούν αναγνώστες. Σίγουρα κάποιοι απ’ τους αμερικανούς που το διάβασαν στο τέλος θα έσπευσαν να προμηθευτούν τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Οι παραπομπές που γίνονται εδώ είναι στην εξαιρετική μετάφραση/ ανάπλαση του Νίκου Καζαντζάκη.
Κλείνουμε αυτή την αναφορά, με κάποια λόγια με πολύ σημασία που ο συγγραφέας βάζει στο στόμα του Λόουελ: «Μέχρις ότου να μάθει η Αμερική να αγαπά τη λογοτεχνία όχι σαν διασκέδαση, όχι σαν απλά στιχάκια που τα απομνημονεύει κανείς σε μια αίθουσα κολεγίου, αλλά για την εξανθρωπιστική και εξευγενιστική δύναμή της, η χώρα μας δε θα έχει επιτύχει με την υψηλή εκείνη έννοια που μόνη αυτή κάνει ένα λαό έθνος. Εκείνη που τον ανυψώνει από νεκρό όνομα σε ζωντανή δύναμη».
Σύνδεσμος: www.thedanteclub.com
No comments:
Post a Comment