ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ: Στην Απαγορευμένη Πόλη

Το «Στην Απαγορευμένη Πόλη» είναι ένα από εκείνα τα μαγικά βιβλία, τα βιβλία που σε ταξιδεύουν, με τη γλώσσα τους, με τις περιγραφές τους.
Ο Γιώργος Βέης μας προσκαλεί σ’ ένα οδοιπορικό στην Άπω Ανατολή και μας μιλά για τόπους κι ανθρώπους, για πράγματα απλά και συνηθισμένα που στα μάτια μας φαντάζουν εξωτικά, για τρόπους ζωής που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το δικό μας.
Διαβάζοντας τα κείμενά του δε δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τουρίστας, αλλά ταξιδιώτης. Τριγυρνά, παρατηρεί, ζει. Αφιερώνει πολύ χρόνο σε κάθε προορισμό του, τον μαθαίνει, του παραδίδεται. Η γραφή του άλλοτε στεγνά ρεαλιστική, άλλοτε ποιητική, πιάνει τον αναγνώστη απ’ το χέρι και τον οδηγεί στους τόσο γνωστούς, μα στην ουσία άγνωστους, προορισμούς. Του δείχνει τους πολυσύχναστους δρόμους, τον ξεναγεί στις πολύβουες γειτονιές. Του παρουσιάζει τα θαύματα του κινέζικου πολιτισμού και του πολιτισμού των Χμερ, του μιλά για τις αμαρτωλές νύχτες της Μπανγκόκ και της Πατάγια, αλλά και για τις ιατρικές… πρωτοτυπίες των κορεατών.
Είναι ευτύχημα που ο Γιώργος Βέης ξέρει για τι γράφει. Μπουχτίσαμε πια με τους διάφορους ταξιδιώτες συγγραφείς που τριγυρνούν σ’ όλο τον κόσμο και μας γράφουν για την εικόνα και όχι την ουσία του κάθε τόπου. Που νομίζουν ότι η Μπανγκόκ είναι το χάι τεκ Σίαμ Σίτι και οι ναοί, και όχι οι φτωχογειτονιές, των φαγητών τα αρώματα και των ανθρώπων τα μη φωτογραφικά χαμόγελα.
Το βιβλίο τούτο μας προσκαλεί σ’ ένα σύντομο αλλά μεγάλο και μακρινό ταξίδι. Ένα ταξίδι στην ποίηση των ανθρώπων και των πραγμάτων. Ένα ταξίδι αργό αλλά και ασθματικό, όπως το κείμενο για την «Απάντηση του Καθρέφτη», που σου κόβει την ανάσα με την ομορφιά του.
Αυτό δεν είναι το μόνο οδοιπορικό που έχει γράψει ο Βέης. Προηγήθηκε το «Ασία, Ασία» που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει και συνέχεια, μια και τέτοιου είδους βιβλία δεν είναι μόνο χρήσιμο αλλά και αναγκαίο να κυκλοφορούν.