Ο Νικ Χόρνμπυ είναι ένας πολύ καλός συγγραφέας που δίκαια βλέπει βιβλίο με βιβλίο οι μετοχές του στον αγγλοσαξονικό κόσμο της λογοτεχνίας να ανεβαίνουν. Το «Πώς να είσαι καλός» είναι ένα μυθιστόρημα για τις σύγχρονες σχέσεις και τα αδιέξοδα, για τη μοναξιά που γίνεται κανόνας, για τις σανίδες σωτηρίας που ψάχνουν όλοι για να ξεφύγουν απ’ τις μικρές φυλακές τους.
Ο Ντέιβιντ είναι ο πιο οργισμένος άνθρωπος στο Βόρειο Λονδίνο. Τουλάχιστον έτσι συστήνεται στο κοινό στη στήλη που διατηρεί σε μια εφημερίδα. Και δεν υπερβάλλει. Είναι όντως οργισμένος. Είναι όντως γκρινιάρης. Και χωρίς να το καταλαβαίνει καλά καλά οδηγεί το γάμο του προς την καταστροφή.
Η Κέιτι, όπως δηλώνει η ίδια, δεν είναι κακή άνθρωπος. Είναι γιατρός. Έλα όμως που η αιώνια γκρίνια του άντρα της, Ντέιβιντ, την σπρώχνει αργά αλλά σταθερά κι αυτή προς την απελπισία. Αγαπά τον άντρα της, αλλά δεν τον αντέχει. Ο έρωτάς τους πέθανε μέσα στη γκρίνια του, και μες στη μόνιμη απασχόλησή της στη δουλειά. Αυτή είναι ο κουβαλητής, κι ο Ντέιβιντ φροντίζει το παιδί τους και το σπίτι. Ένα σπίτι που δε φαίνεται ν’ αγαπάει η χαρά, με αποτέλεσμα όλα να πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο.
Παρόλα τα πιο πάνω όμως, το τεντωμένο σκοινί παραμένει τεντωμένο, δε λέει να σπάσει. Μέχρι που ο Ντέιβιντ γνωρίζει ένα θεραπευτή και ξαφνικά γίνεται… καλός. Υπερβολικά καλός. Τόσο καλός που σου σπάει τα νεύρα. Κι η Κέιτι αυτό δεν το αντέχει. Τουλάχιστον πριν ήξερε τι είχε να αντιμετωπίσει. Τώρα, βρίσκεται αντιμέτωπη μ’ ένα διαφορετικό άνθρωπο. Ο γκρινιάρης, ιδιότροπος, μόνιμα κατσούφης άντρας της, μετατρέπεται σε κάποιον άλλο. Σε κάποιον που έχει καλή ψυχή, που αγαπά όλο τον κόσμο, που θέλει να βοηθήσει όλο τον κόσμο. Πώς να το αντέξει αυτό η καημένη η Κέιτι; Αντιγράφουμε: «Δεν είναι πάντως μόνο ο Ντέιβιντ που θέλω να αποφύγω. Είναι κι αυτός ο άλλος άντρας, αυτός που του αρέσει το θέατρο και μοιράζει λεφτά και προσπαθεί να είναι ευγενικός με τον κόσμο, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να κοιμηθώ μαζί του, αφού δεν τον ξέρω πραγματικά κι έχει αρχίζει να με τρομάζει. Το να αντιπαθείς ένα σύζυγο μπορεί να θεωρηθεί κακοτυχία, αλλά το αντιπαθείς δύο μοιάζει απερισκεψία».
Ο Χόρνμπυ είναι ένας ταλαντούχος γραφιάς. Με πιο δυνατό του όπλο το χιούμορ, κατορθώνει να μας δώσει με σπαρταριστό τρόπο μια ιστορία για τους ανθρώπους της σύγχρονης εποχής. Τους πολύ βιαστικούς, τους πολύ αγχωμένους, τους «πολύ κακό για το τίποτα» που απλά δεν ξέρουν πώς να ζήσουν. Εκείνους που πιότερο συνεδριάζουν παρά συζητούν. Και τους κατακεραυνώνει: «Το διήμερο σεμινάριο τέλειωσε μια μέρα νωρίτερα. Τι έγινε, ξεφουρνίσατε όλοι τις μαλακίες σας με διπλάσια ταχύτητα;» Δε θα καταφύγω σε άλλες παραπομπές απ’ το βιβλίο, αλλά θα ήθελα να σας συστήσω να διαβάσετε προσεκτικά τη λίστα των ανθρώπων, που ο Ντέιβιντ θεωρούσε ατάλαντους, υπερεκτιμημένους ή απλώς μαλάκες, μέχρι να γίνει καλός.
Το «Πώς να είσαι καλός» είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που βγάζει αβίαστα γέλιο. Αν σας αρέσει η γραφή του Χόρνμπυ, τότε δοκιμάστε και το “High Fidelity”. Το τελευταίο έγινε ταινία πριν μερικά χρόνια, όπως και το «Για ένα αγόρι».
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
No comments:
Post a Comment