Με τη ζωή ενός κύπριου μετανάστη στη Νέα Υόρκη ασχολείται το μυθιστόρημα αυτό του Γιάννη Κατσούρη.
Ο ήρωας του βιβλίου, πρώην Χρίστος νυν Κρις είναι ένας από τους πολλούς νέους που φτάνουν στη νέα γη κυνηγώντας το όνειρο της οικονομικής επιτυχίας. Στην αρχή τα πράγματα δεν του πάνε και τόσο καλά, αφού ο θείος Μάικλ που τον φιλοξενεί και του δίνει και δουλειά είναι ένας τσιγκούναρος. Ο Κρις δεν αργεί να αντιληφθεί ότι κοντά του δεν έχει κανένα απολύτως μέλλον κι έτσι μια μέρα τον παρατά σύξυλο και φεύγει. Εκείνη θα είναι και η πρώτη μέρα της νέας του ζωής.
Η ιστορία μάς ταξιδεύει μπρος πίσω στο χρόνο, μάς μιλά για την παλιά Λευκωσία, για τους κύπριους του σήμερα που δε διαφέρουν και πολύ από τους αμερικανούς στο κυνήγι του χρήματος, για τη νοσταλγία ενός μετανάστη για μια πατρίδα που δεν είναι αυτή που ήταν, για ένα ταξίδι αφύπνισης προς τη γενέθλια γη.
Ο συγγραφέας φαίνεται να θέλει να μας πει ότι πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι όπως τα φανταζόμαστε ή όπως αρεσκόμαστε να περιγράφουμε, κι ακόμη ότι άλλο είναι να έχεις χρήμα και άλλο να είσαι σκλάβος του. Αυτό δεν είναι ένα βιβλίο για τις χαμένες πατρίδες των πολέμων, αλλά για κείνες της μνήμης: τα όνειρα, την αγάπη, την αθωότητα.
Η ματιά του συγγραφέα, συχνά ανάλαφρη, κάνει το κείμενο να ρέει αβίαστα και ευχάριστα, αν και δε λείπει και ο πόνος. Ο πόνος των ανθρώπων για αυτούς που χάνουν, γι’ αυτά που αλλάζουν ανεπιστρεπτί.
Ένα όμορφο, στ’ αλήθεια, μυθιστόρημα.
Από τις εκδόσεις Λιβάνη.
No comments:
Post a Comment