ΤΖΑΣΤΙΝ ΧΙΛ: Τεϊοποτείον “Το Όνειρο”

Το “Τεϊοποτείον το όνειρο” είναι το πρώτο μυθιστόρημα του πολλά υποσχόμενου νέου συγγραφέα, Τζάστιν Χιλ.

Μπορεί κάποιος δυτικός να καταλάβει τον τρόπο σκέψης των κινέζων και να εκφραστεί με το δικό τους τρόπο; Ο συγγραφέας φαίνεται να είναι της άποψης πως: Ναι, μπορεί! και βάζει το δικό του στοίχημα. Τα καταφέρνει; Ναι, τα καταφέρνει! Τόσο απλά. Για να εξηγηθώ: Διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο, καταβυθιζόμενος στον κόσμο, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που περιγράφει, πολύ σύντομα ξεχνά ότι ο συγγραφέας δεν είναι κινέζος. Ο Χιλ φαίνεται να μπαίνει στο πετσί των κινέζων ηρώων του, που βιώνουν τις ραγδαίες αλλαγές μιας εποχής που μοιάζει να τους ξεπερνά.

Διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο μαθαίνει για τις αλλαγές στον τρόπο σκέψης και ζωής που γίνονται στη χώρα του άλλοτε “Μεγάλου τιμονιέρη” Μάο, το πως οι κάτοικοι της χώρας, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο αρχίζουν να δένονται στο άρμα του άλλοτε μισητού καπιταλισμού.

Ο μεγάλος πλούτος και η συγκλονιστική φτώχεια φαίνονται να είναι τα κυρίαρχα στοιχεία στη νέα Κίνα. Οι εργάτες του χθες, εκείνοι που έκτισαν τη χώρα, παραπεταμένοι στη γωνιά του δρόμου, κι οι πλούσιοι νέοι που ξοδεύουν αλόγιστα το χρήμα, που κέρδισαν με θεμιτά κι αθέμιτα μέσα, είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές σ’ αυτή την ιστορία. Ανάμεσά τους κινείται κι ένα πολύχρωμο πλήθος που ξεχειλίζει από πόθους και πάθη, έτοιμο να αρπάξει την κάθε ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο, εκείνο που του υποσχέθηκαν παλιά, ή τούτο που επιβάλλει η νέα κοινωνία.

Οι πιο τραγικές φιγούρες, φυσικά, είναι οι ηλικιωμένοι, εκείνοι που πίστεψαν σε κάποιες ουτοπίες, που βασανίστηκαν και έφτυσαν αίμα γι’ αυτές, για να καταντήσουν τελικά ζητιάνοι της ζωής, που έφτασαν πια να έχουν σα μοναδικό τους όνειρο ένα καλό γάμο για το παιδί τους και τίποτ’ άλλο. Κι αυτά σε μια χώρα όπου όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Ηγέτες πάνε κι έρχονται, επαναστάσεις γίνονται και καταστέλλονται, όλοι είναι ίσοι αλλά κάποιοι πολύ πολύ πιο ίσοι, κι οι ιδεολογίες; έχουν καταντήσει αδειανά πουκάμισα. Ο νέος θεός ακούει στ’ όνομα Πλούτος, κι ας κάποιοι απ’ τους παλαιότερους επιμένουν να μένουν προσδεμένοι στα άρματα του χθες.

Ο συγγραφέας μας περιγράφει με μελανά χρώματα και περίσσιο χιούμορ τη νέα Κίνα που μοιάζει να βγαίνει από το λήθαργο και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των νέων ηθών. Κατέχει καλά το θέμα του και κατορθώνει να παρασύρει τον αναγνώστη με τη γραφή του. Οι άνθρωποι και τα τοπία παίρνουν ζωή μέσα από τις περιγραφές του, και οι καταστάσεις, ακόμη και οι πιο τραγικές, μοιάζουν να είναι ιδωμένες μέσα από ένα πολύχρωμο φακό. Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να μας διδάξει, αλλά μας λέει πολλά, δε θέλει να μας εκπλήξει αλλά να μας παρασύρει. Και τα καταφέρνει. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα. Ειδικά όταν μιλά κανείς για μια μεγάλη χώρα, όπως είναι η Κίνα.

Όσο για την ιστορία, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την περίληψη: “Σε μια μικρή πόλη της Κίνας οι κάτοικοι είναι αναστατωμένοι και ανήσυχοι. Όταν το εργοστάσιο που όλοι θεωρούσαν δικό τους δημιούργημα κλείνει, οι εργάτες και οι οικογένειές τους καταλαβαίνουν ότι έχει φτάσει πια η ώρα να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα μιας Κίνας καινούργιας και άγνωστης”. Προσθέστε σ’ αυτά μια παλιά ιστορία αγάπης που άφησε πίσω της αθώα θύματα, και μια νέα που μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή και, το γλυκό έδεσε.

Ένας από τους ήρωες κάπου λέει: “Η ζωή είναι ένα ατέλειωτο ποτάμι. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να στεγνώσει”. Έτσι είναι και αυτό το βιβλίο: ένα ατέλειωτο ποτάμι που χαρίζει απόλαυση σ’ αυτόν που κολυμπάει μέσα στις 400 τόσες σελίδες του.

Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά στο βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Τζάστιν Χιλ γεννήθηκε στις Μπαχάμες το 1971. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Μεσαιωνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Ντέραμ και τώρα κάνει μεταπτυχιακό στον τομέα της Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ. Έζησε για επτά χρόνια σε μια μικρή πόλη της Κίνας καθώς και στην Ερυθραία της Ανατολικής Αφρικής, όπου πρόσφερε εθελοντική εργασία διδάσκοντας αγγλικά. Το φθινόπωρο του 1999 επέστρεψε στην Αγγλία όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή του βιβλίου αυτού. Είχε προηγηθεί το αφήγημα A Bend in the Yellow River. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το δεύτερό του μυθιστόρημα με τίτλο Ciao Asmara.

Οι άγγλοι κριτικοί υποδέχθηκαν με θετικά σχόλια το “Τεϊοποτείον…”. Αντιγράφουμε:

“Μέσα από την Πολιτιστική Επανάσταση και τα τραγικά γεγονότα στην πλατεία Τιέν-Αν-Μεν το 1989, οι ήρωες του Τζάστιν Χιλ φέρνουν στο φως τα διάφορα πολιτικά ρεύματα στην Κίνα, καθώς και το χάσμα ανάμεσα στις γενιές, που είναι βαθύτερο κι απ’ τον ωκεανό”. BOOKLIST.

“Πρόκειται για ένα έξυπνο και ενδιαφέρον μυθιστόρημα για το χάσμα ανάμεσα στον κινέζικο κομουνισμό και τον δυτικό καπιταλισμό. Η μάχη των δύο ιδεολογιών επικεντρώνεται εκεί ακριβώς όπου είναι πιο ορατή: στην οικογενειακή ζωή”. Times.

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός.