ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΑ: Η μνήμη ακίνητη

Ένα κείμενο τρυφερό, που αποπνέει νοσταλγία είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Μαντά.
Είναι η ιστορία ενός ζευγαριού και κάποιων άλλων ανθρώπων που βρίσκονται συμπτωματικά και συμπληρωματικά κοντά τους. Είναι η ιστορία του Αγγέλου και της Αντιγόνης, αλλά και του παππού, του Ρωμανού και της Θαλασσινής. Μια ιστορία μνήμης και λύτρωσης.
Ο Άγγελος και η Αντιγόνη φτάνουν σ’ ένα νησί όπου σκοπεύουν να περάσουν ολόκληρο το καλοκαίρι. Εκεί γνωρίζουν και γίνονται φίλοι μ’ ένα γέροντα και τον εγγονό του, τον Ρωμανό. Ο τελευταίος, χωρίς καμιά ιδιαίτερη δυσκολία θα κατορθώσει να κλέψει τις καρδιές των ξένων, όπως θα κάνει λίγο καιρό μετά και με την καρδιά της Θαλασσινής, ενός κοριτσιού που φτάνει στο νησί με το κότερο των γονιών της.
Αν και ο μύθος περιστρέφεται γύρω από την ιστορία του ζευγαριού ωστόσο εκείνος που φαίνεται να κινεί τα νήματα είναι, χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνει κι ο ίδιος, ο Ρωμανός. Ο μικρός, με την αθωότητά του, με τις σκανταλιές του, αλλά και με την περίσσια αγάπη του για τη θάλασσα και τη ζωή, καταφέρνει σιγά σιγά να κάνει τους επισκέπτες να κοιτάξουν από μια διαφορετική οπτική γωνία όλα τα πράγματα που τους απασχολούν. Η επιρροή του, τουλάχιστον στην περίπτωση του Αγγέλου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και λυτρωτική.
Η συγγραφέας αποφασίζει να πλέξει το μύθο της μέσα από τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες, οι οποίες φέρνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο φως τον πόλεμο που μαίνεται στις ψυχές των πρωταγωνιστών. Με εξαίρεση το Ρωμανό, που περιγράφει τα τεκταινόμενα με γράμματα στη μητέρα του, ο Άγγελος, η Αντιγόνη κι ο παππούς, μας μεταφέρουν τα γεγονότα και τις εκτιμήσεις τους γι’ αυτά μέσα από εσωτερικούς μονολόγους.
Αν θα έπρεπε να κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία αυτό το βιβλίο θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα συναισθημάτων (προσοχή, όχι αισθηματικό), αφού ακριβώς μ’ αυτά καταπιάνεται η συγγραφέας. με τα συναισθήματα που μας σκλαβώνουν και μας απελευθερώνουν, που μας κλέβουν ανάσες και μας δίνουν ζωή.
Ο καθένας έχει ν’ ανέβει το δικό του Γολγοθά, φαίνεται να θέλει να μας πει η συγγραφέας. Αν θα τα καταφέρει ή όχι, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εξάλλου, όπως λέει κι ο παππούς κάπου: «Δεν αλλάζει ο άνθρωπος, από μωρό παιδί μέχρι παλιόγερος δεν αλλάζει. Έτσι γεννιέται, έτσι πεθαίνει. Όσο νερό κι αν κυλήσει στ’ αυλάκι του, εκεί αυτός… τον έρωτα και τον πόλεμο και μυαλό μπιτ!»
Το «Η μνήμη ακίνητη» είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, πλούσιο σε εικόνες, που καταφέρνει εύκολα να παρασύρει τη ματιά του αναγνώστη σε τοπία της φύσης, των συναισθημάτων και της μνήμης.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Γαλλική Φιλολογία και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου. Από το 1987 έως σήμερα εργάζεται βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες μεγάλου μήκους, διαφημιστικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Το 1985 έγραψε το κείμενο για το βιβλίο του φωτογράφου Joseph Koudelka «Περιπλανήσεις», που βασίζεται στην κοινή τους εμπειρία από τα γυρίσματα της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα». Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες μικρού μήκους και ένα ντοκιμαντέρ.
Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.