Με τον αληθινό έρωτα, με την αιώνια αγάπη, καταπιάνεται αυτή η ιστορία. Πρωταγωνιστές δύο ζευγάρια, ένα του χθες κι ένα του σήμερα. Το πρώτο κτυπήθηκε σκληρά από τη μοίρα, αλλά και το δεύτερο δοκιμάζει τις αντοχές του, σ’ ένα κόσμο όπου η λέξη εμπιστοσύνη φαίνεται να ’χει πια χαθεί.
Ο Όμηρος Αβραμίδης πλέκει περίτεχνα το μύθο του και ταξιδεύοντάς μας μπρος πίσω στο χρόνο, μας παρασύρει σε μια κατάδυση στο ψυχικό κόσμο των ηρώων του. Μας κάνει να αφουγκραστούμε τις ψυχές τους, να νιώσουμε τα νεανικά συναισθήματα και να ακούσουμε τις ώριμες σκέψεις τους. Αλλά, και το περιβάλλον όπου ζουν, δημιουργούν, αγαπούν και πληγώνονται, δε μας αφήνει αδιάφορους, αφού το χθες είναι η εποχή της δικτατορίας και της πτώσης της, η εποχή του πόλεμου στην Κύπρο και των θυμάτων του.
Τότε, που γράφονταν οι πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας ήταν που γνώρισε ο Κλέαρχος τη Λίζα. Ο πρώτος, ένα επαρχιωτάκι που βρέθηκε ξαφνικά στην Αθήνα προσπαθώντας να ξεφύγει απ’ τα νύχια του άκαρδου πατριού του, εκείνη ένα εύπιστο κορίτσι, μια φοιτήτρια που πίστεψε στον έρωτα, που τον θεώρησε ασφάλειά της, μόνο και μόνο για να απογοητευτεί. Η γνωριμία των δύο νέων θα είναι καταλυτική. Θα τους ανοίξει τα μάτια σ’ ένα καινούριο κόσμο, που – όπως πιστεύουν – θα καταλύσει τον άχαρο χθεσινό. Αλλά, η μοίρα που πάντοτε στα βιβλία του Όμηρου Αβραμίδη παίζει τον πλέον σημαντικό ρόλο, δε θα σταθεί ευγενική μαζί τους. Έτσι, ενώ ο έρωτάς τους αποκτά χρώμα και ζωή μες στα γκρίζα χρόνια της δικτατορίας, χάνει την πνοή του λίγο μετά την πτώση της, καθώς αρχίζει ο πόλεμος στην Κύπρο κι ο Κλέαρχος φεύγει για το μέτωπο. Η αγάπη τους είναι δυνατή, ξέρουν πως θα ζήσει, κι ας δε λέει η μοίρα να τους αφήσει να γνωρίσουν μαζί την ευτυχία.
Επιστρέφοντας στο σήμερα, συναντάμε το Χάρη και την Κατερίνα, ακόμη ένα ζευγάρι το οποίο ένωσε η μοίρα, το τυχαίο. Διατηρούν μια σχέση που έχει τα πάνω και τα –πολλά- κάτω της, κυρίως λόγω της ψυχολογικής αστάθειας του πρώτου. Κι ενώ όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά στην κοινή ζωή τους, όλο και κάτι την αναστατώνει, με τελευταίο και πιο σημαντικό γεγονός τη σοβαρή αρρώστια του πατέρα του Χάρη, που τον απομακρύνει από την αγαπημένη του. Είναι, όμως, κι ένα φοβερό μυστικό που μαθαίνει τυχαία, και το οποίο στέκεται ικανό να φέρει όλα τα πάνω κάτω στον κόσμο του.
Η ιστορία δυο ζευγαριών, λοιπόν, που δοκιμάζονται αμείλικτα από τη μοίρα, και δεν έχουν άλλη επιλογή από τη νίκη, για να επιβιώσουν, για να μη χαθούν. Θα τα καταφέρουν; Θα υποχωρήσουν τα γκρίζα σύννεφα πάνω απ’ τους ουρανούς τους; Θα φάνε, έστω και με καθυστέρηση, ένα μικρό κομματάκι απ’ την πίτα της ευτυχίας που τους αναλογεί;
Το «Άκου το τραγούδι της βροχής» είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο, μια πραγματικά συγκινητική ιστορία για τον άνθρωπο και τον αγώνα του, για τις ψυχές και τις αγωνίες τους. Ο συγγραφέας φαίνεται να θέλει να μας πει ότι: «Ναι, η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει».
Από τις εκδόσεις Ωκεανίδα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του Όμηρου Αβραμίδη: «Κίτρινη σημαία», «Με τα μάτια της ψυχής» και «Ακριβή κληρονομιά». Έχει γράψει επίσης: «Η αγάπη είναι το μυστικό» (Διηγήματα-Εκδόσεις Παπαϊωάννου) και «Ο δρόμος του φεγγαριού» (Μυθιστόρημα-Εμπειρία Εκδοτική).
No comments:
Post a Comment