Αυτή είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Όμηρου Αβραμίδη, και μας έρχεται από το νέο εκδοτικό οίκο Παπαϊωάννου.
Και σ’ αυτό το βιβλίο, ο γνωστός κύπριος συγγραφέας, καταπιάνεται με το αγαπημένο του θέμα: τον άνθρωπο. Το αποτέλεσμα; Εννιά βαθιά ανθρώπινες και τρυφερές ιστορίες, από τις οποίες προσωπικά ξεχωρίζουμε το “Φυλετικό μίσος” και τον “Καθυστερημένο”.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
“Αλάθητη συνταγή”. Η ιστορία ενός απογοητευμένου από τη ζωή άντρα, που ενώ πιστεύει ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο γνωρίζει δυο γριούλες που τον κάνουν ν’ αλλάξει γνώμη, να πάρει κουράγιο και να χαμογελάσει. Στο κάτω κάτω της γραφής: “Η ζωή είναι πολύτιμη, αλλά κι ο θάνατος αναπόφευκτος”.
“Το πιο ζωηρό μας όνειρο”. Ένα όμορφο μικρούλι κείμενο για τα πρώτα ανεξάρτητα βήματα στη ζωή ενός νεαρού ζευγαριού.
“Ο καθυστερημένος”. Μια αληθινά τρυφερή, συγκλονιστική κι ανθρώπινη ιστορία. Για την σκληρότητα του κόσμου και για την ανθρωπιά που κάπου ακόμη παραμένει ζωντανή. Χαμόγελο και δάκρυ.
“Συνέπεια”. Γιατί ακόμη είμαστε άνθρωποι, και πρέπει να στεκόμαστε δίπλα σ’ αυτούς που έχουν την ανάγκη μας, κι ας υπήρξαν άδικοι μαζί μας.
“Ο ναρκομανής”. Οι περισσότεροι απλά χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία για ν’ αποκτήσουν και πάλι δικαίωμα στη ζωή και τ’ όνειρο. Ας μην τους την αρνηθούμε.
“Τα χρόνια που πήγαν χαμένα”. Γιατί τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει. Γιατί η αγάπη του γονιού για το παιδί είναι κανόνας κι όχι εξαίρεση. Γιατί πολλές φορές όταν νομίζουμε πως ξέρουμε, απλά αγνοούμε!
“Τον πόλεμο φοβάμαι…”, γιατί μπορεί να χάσω αυτό που αγαπώ και να ματώσω. Μικρό, τρυφερό και επί της ουσίας.
“Φυλετικό μίσος”. Αυτό φταίει για τα περισσότερα δεινά της γης, των ανθρώπων. Τι μπορεί να του σταθεί εμπόδιο; Η αγάπη, η φιλία, η πίστη στους κανόνες της καρδιάς και όχι των αρχόντων.
“Η αγάπη είναι το μυστικό…”. Τόσο απλό. Τόσο θαυματουργό. Όλοι το γνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι αρνιούμαστε πεισματικά να το δούμε, να το παραδεχτούμε.
Σ’ αυτό το βιβλιαράκι ο Όμηρος Αβραμίδης μας δίνει σε σύντομη μορφή κάποιες από τις ιδέες που διατρέχουν τα μυθιστορήματά του. Όσοι διαβάσατε κάποιο απ’ αυτά δε θα απογοητευθείτε, όσοι τώρα θα τον γνωρίσετε θα πάρετε μια πρώτη γεύση για τον τρόπο που χειρίζεται το πρωτογενές υλικό του: τον άνθρωπο.
Ιστορίες σαν κεντρί, σα χάδι!
No comments:
Post a Comment