Amy Yamada – Bedtime Eyes

Αγορά από το Book Depository

Τρεις νουβέλες που καταπιάνονται με το θέμα του έρωτα αλλά και τις πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στις φυλές περιλαμβάνει αυτή η συλλογή. Στην καθεμιά από αυτές τις ιστορίες πρωταγωνιστεί μια νεαρή γιαπωνέζα που διατηρεί μια λιγότερο ή περισσότερο μη συμβατική σχέση με κάποιο αφροαμερικανό. Τα γεγονότα φυσικά διαδραματίζονται στην Ιαπωνία, σε κάποια ανώνυμη πόλη, η οποία όμως διαθέτει μια στρατιωτική βάση.
     Η ομότιτλη ιστορία μας μιλά για την Κιμ και τον Κουτάλι. Όχι πως αυτό είναι το όνομά του, απλά τον «βάφτισαν» έτσι οι συνάδελφοί του στρατιωτικοί, επειδή συνηθίζει να κουβαλά πάντα στην τσέπη του ένα ασημένιο κουτάλι. Η Κιμ τον γνωρίζει κάποια βραδιά σε ένα μπαρ όπου έχει πάει με το φίλο της και από την πρώτη κιόλας στιγμή νιώθει μια ζωώδη σχεδόν έλξη προς εκείνον. Έτσι, προτού καν βγει η νύχτα θα κάνει έρωτα μαζί του και σύντομα θα νιώσει ότι ο Κουτάλι είναι το ναρκωτικό της. Η θέα του και μόνο ξυπνά μέσα της τη λαγνεία καθώς την κάνει να νιώθει «σαν βούτυρο πάνω σε ζεσταμένο ψωμί». Εκείνος ωστόσο της κρύβει κάποια μυστικά, τα οποία κάποτε θα βγουν στο φως προκαλώντας την καταστροφή. Ωστόσο δεν θα τον μισήσει γι’ αυτό. «Αν φταίει για κάτι είναι το γεγονός ότι μου έχει χαρίσει αναμνήσεις», σκέφτεται.
     Στο The Piano Player’s Fingers διαβάζουμε την ιστορία της Ρουίκο και του Λίροϊ. Η Ρουίκο είναι μια κάθε άλλο παρά συνηθισμένη γυναίκα που της αρέσει να διατηρεί σχέσεις με μεγαλόσωμους και παθητικούς άντρες, τους οποίους της είναι εύκολο να χειριστεί. Τα πράγματα ωστόσο θα αλλάξουν όταν θα γνωρίσει τον Λίροϊ, αφού όσο και να το θέλει, αυτόν δεν μπορεί να τον μεταχειριστεί απλά σαν παιχνιδάκι για τις ορέξεις της. Αν και ο τελευταίος δεν είναι εύγλωττος, κάτι την δένει μαζί του από την πρώτη στιγμή. Ίσως να είναι τα μεγάλα του δάχτυλα που παίζουν με τόση δεξιοτεχνία το πιάνο. Ίσως και να είναι το ότι νιώθει πως «ο Λίροϊ τοποθετήθηκε σ’ αυτή τη γη αποκλειστικά για να την κάνει να νιώθει καλά». Όταν αυτός επιστρέφει στην πατρίδα του εκείνη δεν παύει να τον σκέφτεται, αλλά συνεχίζει να ζει τη ζωή της όπως τη θέλει. Με το γυρισμό του όμως, δύο χρόνια μετά, τα πράγματα αλλάζουν ριζικά, καθώς δεν είναι πια αυτός που ήταν και οι ρόλοι αντιστρέφονται.
     Μια ιστορία τραγική είναι το Jesse. Η ιστορία μιας γιαπωνέζας γυναίκας, της Κοκό, ενός αμερικανού άντρα, του Ρικ και του εντεκάχρονου γιου του, Τζέσι. Η Κοκό και ο Τζέσι, όσο κι αν το θέλει η πρώτη, δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους. Ο μικρός τη συγκρίνει συνεχώς με τη μητέρα του, μια μητέρα που ο ίδιος είχε επιλέξει να εγκαταλείψει μετά το διαζύγιό της με τον πατέρα του, και πάντα τη βρίσκει λειψή. Κι ας αυτή η μητέρα δεν τον αγαπάει καθόλου. Κι ας η Κοκό κάνει ό,τι μπορεί για να τον κάνει να νιώσει άνετα δίπλα της. Όταν, κάποια φορά, ο Ρικ αναγκάζεται να ταξιδέψει στο Σαν Φρανσίσκο, τους δίνεται η ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά. Το μόνο που ο Τζέσι, έχοντας μεγαλώσει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μισούσαν ο ένας τον άλλο, δεν θα μπορέσει και τόσο εύκολα να νιώσει κάποιου είδους αγάπη για την Κοκό.
     Τρεις καλογραμμένες ιστορίες για τον έρωτα και τη λαγνεία, για την πραγματική αγάπη που πολλές φορές ξεγλιστράει μέσα από τα δάχτυλά μας και μας ξεφεύγει, αλλά και για τον αγώνα που πολλές φορές χρειάζεται να δώσει κανείς για να κερδίσει την αποδοχή των άλλων.

Από την ίδια συγγραφέα

Trash 

Barack Obama – Of Thee I Sing

Αγορά από το Book Depository

Δεν υπολόγιζα να διαβάσω αυτό το βιβλίο, αλλά αφού έπεσε στα χέρια μου, ή μάλλον έφτασε στον υπολογιστή μου, είπα να του ρίξω μια ματιά. Εξάλλου δεν είναι και πολύ μεγάλο – το διαβάζει κανείς μέσα σε λίγα μόλις λεπτά.
     Για τι μιλά, ή μάλλον τραγουδά, ο αμερικανός πρόεδρος, σ’ αυτό το βιβλίο που έγραψε για τις κόρες του; Μα, για την Αμερική φυσικά. Τις ρωτά: «Σας έχω πει…;» αυτό κι εκείνο και το άλλο, και χωρίς να περιμένει απάντηση, τους λέει αυτά που έχει να τους πει. Τους μιλά δηλαδή για το αμερικανικό έθνος και για τους ανθρώπους που βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην οικοδόμησή του και στη δημιουργία μιας σύγχρονης πολυφυλετικής κοινωνίας: για τη ζωγράφο Georgia O’ Keefe, που «μας βοήθησε να δούμε την ομορφιά σε καθετί μικρό», για τον Άλμπερτ Άινσταϊν, που χάρισε στην ανθρωπότητα ένα πλούτο γνώσης, για τον Τζάκι Ρόμπινσον, τον πρώτο μαύρο παίκτη του μπέιζμπολ, για τον επαναστάτη και θεραπευτή Καθιστό Ταύρο, για την τραγουδίστρια Μπίλλι Χόλιντει, για τη Χέλερ Κέλερ, που όντας τυφλή και κουφή παρέδωσε στους άλλους μαθήματα ζωής, για τη Μάγια Λιν, που σχεδίασε το μνημείο των πεσόντων του πολέμου στο Βιετνάμ, για τη νομπελίστρια Τζέιν Άνταμς, που έκανε ό,τι μπορούσε για να αλλάξει την κοινωνία προς το καλύτερο, για τον πασίγνωστο πολέμιο των φυλετικών διακρίσεων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, για τον εξερευνητή Νιλ Άρμστρονγκ, για τον Cezar Chavez, που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των αγροτών, για τον Abraham Lincoln, που διακήρυξε ότι όλοι οι αμερικανοί είναι μέλη μιας μεγάλης οικογένειας και για τον Τζορτζ Ουάσιγκτον που είπε ότι «η Αμερική είναι φτιαγμένη από κάθε λογής ανθρώπους… Και όλοι αυτοί αποτελούν κομμάτι σας…»
     Διδακτικό; Ναι. Πατριωτικό; Σίγουρα. Όχι όμως εθνικιστικό. Ένα καλογραμμένο παιδικό βιβλίο, στο οποίο οι ζωγραφιές (της Λόρεν Λονγκ) δένουν αρμονικά με το κείμενο, από το οποίο δεν λείπει και η τρυφερότητα, αφού ανοίγει με τη γραμμή: «Σας έχω πει τώρα τελευταία πόσο υπέροχες είστε;» και κλείνει έτσι: «Και σας έχω πει ότι σας αγαπώ;»
     Υποθέτω ότι οι κόρες του Μπαράκ Ομπάμα θα είναι περήφανες γι’ αυτόν.

Kathy Reichs – Seizure

Αγορά από το Book Depository

Αυτό είναι το δεύτερο μυθιστόρημα σε μια σειρά από αυτούσια μυθιστορήματα που απευθύνονται στο εφηβικό κοινό. Το πρώτο ήταν το Virals, το οποίο δεν έχω διαβάσει ακόμη, και το οποίο αφηγείτο το πώς οι ήρωές μας έγιναν αυτοί που είναι: δηλαδή κάποιου είδους ανθρώπινα υβρίδια, των οποίων το DNA τρελάθηκε, χαρίζοντάς τους υπεράνθρωπες ικανότητες, μετά από την έκθεσή τους σε κάποιον σούπερ ιό, που αναπτύχθηκε σε κάποιο εργαστήριο.
     Στο Seizure παρακολουθούμε τη συνέχεια των περιπετειών των Virals, όπως αποκαλούνται μεταξύ τους τα μέλη αυτή της ομάδας. Η Τόρι, που είναι ανιψιά της γνωστής Τεμπ Μπρένναν, ο Μπεν, ο Χάι και ο Σέλτον, από την ημέρα που έγινε το κακό ή το καλό, ανάλογα όπως το βλέπει κανείς, βρίσκονταν σε κατ’ οίκον περιορισμό. Και τώρα που επιτέλους «απελευθερώνονται» από τους γονείς τους, που δεν έχουν ιδέα για τις δυνάμεις τους, αντί να νιώσουν ανακούφιση νιώθουν να τους τυλίγει το πέπλο της απελπισίας. Κι αυτό επειδή μαθαίνουν ότι σύντομα θ’ αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να σκορπιστούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, αφού το ερευνητικό κέντρο στο οποίο εργάζονται οι γονείς τους, στο νησί Λόκερχεντ, θα κλείσει λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου του Τσάρλεστον, στο οποίο ανήκει.
     Η Τόρι, που λίγους μόλις μήνες πριν είχε χάσει τη μητέρα της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και η οποία μόλις τώρα αρχίζει να γνωρίζει το βιολογικό της πατέρα, τον Κιτ, την ύπαρξη του οποίου μέχρι πρόσφατα αγνοούσε, δεν θέλει με τίποτα να φύγει από κει. Όχι μόνο επειδή της αρέσει ο τόπος, αλλά και γιατί αν συμβεί αυτό θα χάσει τους φίλους της, και δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς αυτούς. Ειδικά μετά το μοιραίο γεγονός που έμελλε να αλλάξει τα πάντα στην καθημερινότητά τους, νιώθει ότι η απουσία τους θα ισοδυναμούσε γι’ αυτήν με πολλούς μικρούς θανάτους. Το ίδιο άλλωστε νιώθουν κι εκείνοι, που σχεδόν σιωπηλά την έχουν αποδεχτεί σαν αρχηγό της αγέλης τους. Και λέω αγέλης, αφού αυτό ακριβώς αποτελούν οι τέσσερις τους, μια και έχουν αποκτήσει κάποιες από τις αισθήσεις των ζώων, και πιο συγκεκριμένα των λύκων. Το μόνο που στον έναν είναι δυνατή η μία αίσθηση και στον άλλον η άλλη. Μοναχά δηλαδή όταν είναι όλοι μαζί μπορούν να λειτουργήσουν σαν ένα σώμα.
     Η αγέλη λοιπόν, οι Βάιραλς, αποφασίζουν να βρουν πάση θυσία ένα τρόπο για να κρατήσουν το ερευνητικό κέντρο ανοικτό και τις οικογένειές τους εκεί. Πώς όμως να το κάνουν αυτό; Η Τόρι βρίσκει τη λύση: Πρέπει να ανακαλύψουν το χαμένο θησαυρό της Ανν Μπόνι, μιας πειρατή που διέπρεψε τρακόσια χρόνια πριν, και ο οποίος πιστεύεται ότι είναι θαμμένος κάπου στην περιοχή. Αν η αξία του είναι τόσο μεγάλη όσο λέγεται τότε όλα τα προβλήματά τους θα λυθούν. Το σχέδιό της, στις αρχές, ακούγεται τρελό στ’ αυτιά των φίλων της, αλλά μη έχοντας άλλη επιλογή, αποφασίζουν να κάνουν μία προσπάθεια για να το πραγματοποιήσουν και όπου τους βγάλει. Και τότε θα αρχίσει η μεγάλη περιπέτεια. Μια περιπέτεια που θα τους αναγκάσει να παραβούν το νόμο επανειλημμένα, που θα τους φέρει πολλές φορές πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο, και που θα δοκιμάσει αλλά τελικά θα κάνει πιο δυνατή τη φιλία τους. Η Τόρι και οι άλλοι ξέρουν ότι αγωνίζονται για το σωστό, αλλά τα συνεχή αδιέξοδα μα και τα φαντάσματα από το παρελθόν δεν τους αφήνουν ν’ ανασάνουν. Η περιπέτειά τους θα τους οδηγήσει σε επικίνδυνα, απάτητα μονοπάτια, αλλά ίσως και σε κάποιου είδους ωριμότητα και αυτογνωσία. Όσο κι αν είναι έφηβοι νιώθουν έτοιμοι να σηκώσουν τα βάρη που τους αναλογούν ώστε να σώσουν το νησί από την ηλιθιότητα των ενηλίκων.
     Καλογραμμένο, με νότες χιούμορ και πλήθος πληροφοριών για τη χλωρίδα και την πανίδα και για τη σύγχρονη επιστήμη, διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. Και μπορούμε να πούμε δίχως δισταγμό ότι είναι καλύτερο από τα πρόσφατα αστυνομικά βιβλία της συγγραφέως.

Άλλα βιβλία της ίδιας που παρουσιάσαμε:

Flash and Bones 
Devil Bones
Break no Bones
Cross Bones

Σώτη Τριανταφύλλου – Για την αγάπη της γεωμετρίας

Αυτή είναι η ιστορία της Ανατολής, ενός κοριτσιού, μιας γυναίκας που δεν μοιάζει και πολύ ή ίσως και καθόλου με τις άλλες. Αυτή δεν κάνει όνειρα για να φτιάξει σπίτι, δεν ψάχνει τον τέλειο άντρα και δεν θέλει να σπουδάσει δικηγόρος για να έχει δουλειά στρωμένη, όπως ονειρεύεται ο μπαμπάς της.
     Η Ανατολή βλέπει τον κόσμο με το δικό της ξεχωριστό βλέμμα, τον αντιμετωπίζει με το δικό της τρόπο, κι είναι αυτά ακριβώς τα στοιχεία εκείνα που τη βάζουν σε μπελάδες, αφού οι περισσότεροι απ’ αυτούς που τη γνωρίζουν πιστεύουν ότι είναι τρελή για δέσιμο. Δύο μοναχά άνθρωποι την καταλαβαίνουν: ο καθηγητής της των μαθηματικών και ο γείτονας και καλύτερός της φίλος Παύλος. Τον Παύλο τον γνωρίζει από μικρή και ίσως να είναι το μοναδικό πλάσμα το οποίο θα μπορούσε να πει ότι είχε αγαπήσει. Μαζί έπαιξαν, μαζί έκλεψαν -το αυτοκίνητο του μπαμπά της-, μαζί ανακάλυψαν τις πρώτες ερωτικές συγκινήσεις και πολλές πολλές μουσικές. Εξάλλου, όπως σκεφτόταν εκείνος: «Για την Ανατολή, σε κάθε περίσταση, υπάρχει ένα τραγούδι. Ένα τουλάχιστον».
     Η Ανατολή ωστόσο δεν ήταν μόνο ερωτευμένη με τη μουσική, αλλά και με τη γεωμετρία – σε πολλές μάλιστα περιστάσεις μπορούσε να περιγράψει τις σκέψεις της χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα. Κι αυτό την έσπαγε σε πολλούς, μα πάνω απ’ όλα στον μπαμπά της. Ο μπαμπάς! Ο επαναστάτης του γλυκού νερού. Ο κομμουνιστής. Αυτός που έκανε δήλωση μετανοίας την εποχή της δικτατορίας και παρά το ότι πίστευε στα δίκια των λαών, στα δικαιώματα των φτωχών και στα λοιπά τραγικά, διέθετε ένα τεράστιο διαμέρισμα, εγγλέζα γκουβερνάντα για τα παιδιά και ακόμη κι ένα δουλικό, ένα νιο κορίτσι από κάποιο χωριό. Επαναστάτης με τα όλα του δηλαδή.
     Ο μπαμπάς ήταν ο μεγάλος εχθρός της Ανατολής, αλλά είχε κι άλλους. Πολλούς. Οι εχθροί της δεν ήταν όσοι δεν την καταλάβαιναν, αλλά όσοι δεν την αποδέχονταν. Κι αν ο ένας τη χτυπούσε πού και πού, οι άλλοι τη μαστίγωναν με τη γλώσσα. Αλλά αυτή δεν μάσαγε. Τους έφτυνε την περιφρόνησή της, κλείνονταν στο δωμάτιό της, άκουγε μουσική και έλυνε ασκήσεις γεωμετρίας, όταν φυσικά δεν έκανε παρέα με τον Παύλο.
     Για τον Παύλο, όταν ήταν μικρή, έκανε μεγάλα όνειρα, ή μάλλον είχε γι’ αυτόν ένα μεγάλο όνειρο: ότι δεν θα άλλαζε ποτέ και πώς κάποια μέρα θ’ άνοιγε ένα δισκάδικο, όπου θα χρησιμοποιούσε τις γνώσεις του για καλό σκοπό. Το μόνο που κάποτε ο Παύλος θα έφευγε στο εξωτερικό για σπουδές, αφήνοντάς τη μόνη. Το μόνο που κάποτε ο Παύλος θα συμβιβαζόταν, αναγνωρίζοντας μια αλήθεια που δεν ήταν η δική του. «Κάποτε είχα αισθήματα: ήταν μια αρρώστια που κόλλησα στην εφηβεία μου», σκέφτεται τώρα. Αλλά η Ανατολή έχει τις δικές της απόψεις: «Όσοι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν την ελευθερία για χάρη της ασφάλειας θα χάσουν και τις δύο» και «Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι δεν θέλουν να κάνουν».
     Ο Παύλος ωστόσο δεν υπήρξε ο μοναδικός άντρας στη ζωή της Ανατολής. Ήταν και ο Μιχάλης. Ο Μιχάλης, τον οποίο παντρεύτηκε σχεδόν για πλάκα. Ένας νεαρός ιδεαλιστής, Κνίτης με τα όλα του. Κάποιος που πίστευε τυφλά στις αλήθειες του κόμματος και όχι σ’ αυτές της ζωής και ο οποίος ενδιαφερόταν περισσότερο για συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, αφισοκολλήσεις και να πηδάει τις συντρόφισσες από το να ξοδεύει χρόνο μαζί της. Είχαν επικούς καυγάδες, γλυκές συμφιλιώσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να είναι μαζί. Εκείνη ήθελε να ζήσει τη ζωή της, εκείνος τη ζωή των άλλων.
     Το Για την αγάπη της γεωμετρίας είναι μια ιστορία για την αγάπη, για τις μουσικές, για τις πατριωτικές εμμονές και τις κομματικές παρωπίδες, για τα όνειρα που τις περισσότερες φορές δεν γίνονται ποτέ πραγματικότητα, αφού οι άνθρωποι δεν τολμούν στ’ αλήθεια να τα κυνηγήσουν, αλλά και για την τρέλα – πραγματική ή μη. Η Ανατολή είναι ένας χαρακτήρας αντισυμβατικός, που δεν χωράει σε κουτιά και κατηγοριοποιήσεις, που κάνει ό,τι κάνει επειδή το θέλει ή γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αλλά ποτέ για τα μάτια των άλλων, που αρνείται ίσως να μεγαλώσει μέσα σ’ ένα κόσμο που δεν της αρέσει, ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν αναγνωρίζουν της ζωής την ουσία. Μια γυναίκα φευγάτη, που αιωρείται ανάμεσα στα σχήματα και τις μουσικές και χαράζει πορείες στα μονοπάτια των ονείρων της.
     Το βιβλίο αυτό θυμίζει κάποια από τα παλαιότερα της συγγραφέως, ίσως περισσότερο το Αύριο, μια άλλη χώρα, αλλά είναι πολύ καλύτερο από αυτά. Πιο ώριμο. Πιο μεστό. Και πιο ταξιδιάρικο – όχι τόσο στο χώρο όσο στο χρόνο, και στις ψυχές.

Άλλα βιβλία της που παρουσιάσαμε:

Ο χρόνος πάλι 
Για τη σημαία και το έθνος
Αφρικανικό ημερολόγιο
Λίγο από το αίμα σου
Λος Άντζελες
Ιστορίες του σώματος
Κινέζικα Κουτιά
Γράμμα από ένα δράκο
Πιτσιμπούργκο
Ιστορίες Απόγνωσης
Συγχώρεση
Η φυγή
Άλμπατρος
Το εργοστάσιο των μολυβιών
Η Μαριόν στ' ασημένια νησιά και στα κόκκινα δάση
Ο υπόγειος ουρανός
Αύριο, μια άλλη χώρα
Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης
Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ
Άλφαμπετ Σίτυ
Θάνατος το ξημέρωμα
Φτωχή Μάργκο
Γράμμα από την Αλάσκα

Τα πιο σημαντικά βιβλία της χρονιάς στις ΗΠΑ

Η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε τον κατάλογο με τα εκατό πιο σημαντικά, με τον άλλο ή τον άλλο τρόπο, βιβλία της χρονιάς στις ΗΠΑ. Αναδημοσιεύουμε τους τίτλους που αφορούν τη λογοτεχνική παραγωγή. Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη λίστα ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο.


The Angel Esmeralda by Don DeLillio
The Art of Fielding by Chad Harbach
The Buddha in the Attic by Julie Otsuka
The Cat’s Table by Michael Ondaatje. Διαβάστε την παρουσίαση εδώ
Chango’s Beads and Two-Tone Shoes by William Kennedy
11/22/63 by Stephen King
The Free World by David Bezmozgis
Ghost Lights by Lydia Millet
Gryphon by Charles Baxter
House of Holes by Nicholson Baker
The Leftovers by Tom Perrotta
The London Train by Tessa Hadley
Lost Memory of Skin by Russell Banks
The Marriage Plot by Jeffrey Eugenides
A Moment in the Sun by John Sayles
My New American Life by Francine Prose
1Q84 by Haruki Murakami. Διαβάστε την παρουσίαση εδώ
The Pale King by David Foster Wallace
Parallel Stories by Peter Nadas
Say Her Name by Francisco Goldman
The Sense of an Ending by Julian Barnes. Διαβάστε την παρουσίαση εδώ 
Stone Arabia by Dana Spiotta
The Stranger’s Child by Alan Hollinghurst
Swamplandia! by Karen Russell
Ten Thousand Saints by Eleanor Henderson
The Tiger’s Wife by Téa Obreht. Διαβάστε την παρουσίαση εδώ
The Tragedy of Arthur by Arthur Phillips
Train Dreams by Denis Johnson

David Baldacci – No Time Left

Δεν περίμενα ποτέ ότι κάποτε θα έφτανε η μέρα που θα έλεγα ότι: ο Ντέιβιντ Μπαλτάτσι έγραψε μια πατάτα, αλλά να που συνέβηκε κι αυτό. Κι ευτυχώς που εδώ έχουμε ένα διήγημα που κυκλοφορεί μοναχά σε ηλεκτρονική μορφή, αφού αν ήταν ένα από τα μυθιστορήματά του θα απογοητευόμουν στ’ αλήθεια.
     Πρωταγωνιστής σ’ αυτή την ιστορία είναι ο Φρανκ Μπέκερ, ένας επαγγελματίας δολοφόνος, που αναλαμβάνει τις πιο περίπλοκες αποστολές, ή μάλλον εκείνες που πιότερο του γεμίζουν το μάτι. Τον συναντάμε για πρώτη φορά καθώς περιπλανιέται στους δρόμους μιας ανώνυμης πόλης, ακολουθώντας έναν άντρα, τον οποίο και σκοτώνει με μια δηλητηριώδη ένεση. Αυτό συμβαίνει στις 5 Μαΐου του 2000 και μέχρι εδώ όλα καλά κι όλα ωραία.
     Στη συνέχεια ο συγγραφέας μας μιλά λίγο για την προσωπική ιστορία του ήρωά του, ο οποίος υπήρξε παιδί διαλυμένης οικογένειας και μεγάλωσε με τον πατέρα και τη μητριά του, που τον κακοποιούσαν, με τα γνωστά αποτελέσματα. Όπως μας αφήνει να καταλάβουμε το γεγονός αυτό ήταν που του χάραξε πορεία.
     Ο Μπέκερ, που ξόδεψε τα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής του δολοφονώντας, είναι τώρα έτοιμος να αναλάβει μια νέα, πλην κάπως παράξενη αποστολή: να δολοφονήσει μία γυναίκα, για την οποία δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα – δεν ξέρει καν που να τη βρει. Ο εργοδότης του, όμως, τον καθησυχάζει ότι όταν φτάσει η ώρα τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν. Και όντως όταν φτάνει η ώρα, έτσι και γίνεται. Το μόνο που εντελώς στα ξαφνικά από τη μια στιγμή στην άλλη ο αναγνώστης βρίσκει τον εαυτό του να διαβάζει μια ιστορία που ανήκει στη λογοτεχνία του φανταστικού, και η οποία στο τέλος θέλοντας και μη τον απογοητεύει. Όχι επειδή η αφήγηση αλλάζει λογοτεχνική φυλή, αλλά επειδή το τέλος της μοιάζει βιαστικό και κακογραμμένο. Ο Μπαλτάτσι, θέλοντας να μας εκπλήξει είπε να τη δει Στίβεν Κινγκ. Το μόνο που όσο κι αν είναι κορυφή στα θρίλερ, δεν πιάνει μία μπροστά στο μεγαλομάστορα Κινγκ όταν μπαίνει στα δικά του χωράφια. Γι’ αυτό και απογοητεύει.

Βιβλιοπαρουσιάσεις: Karin Fossum – The Caller, Kwei Quartey – Children of the Street, Michael Ondaatje – The Cat’s Table

Δύο αστυνομικά βιβλία, το ένα από τη Νορβηγία και το άλλο από τη Γκάνα και ένα μυθιστόρημα που μοιάζει με αυτοβιογραφία σας παρουσιάζω σήμερα.

Karin Fossum – The Caller

Αγορά από το Book Depository

Η Κάριν Φόσουμ είναι μια πρόσφατη ανακάλυψη κι έτσι αυτό είναι μόλις το δεύτερό της βιβλίο που διαβάζω. Προηγήθηκε το καταπληκτικό Bad Intentions (διαβάστε την παρουσίαση εδώ). Τα γεγονότα αυτού του μυθιστορήματος, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι αγαπημένοι ντετέκτιβ της συγγραφέως, Κόνραντ Σέγερ και Γιάκομπ Σκάρρε, διαδραματίζονται σε μια επαρχιακή πόλη στη Νορβηγία. Όλα αρχίζουν όταν κάποιος χύνει αίμα στην κούνια ενός μωρού, κάποια στιγμή που αυτό μένει αφύλακτο, με αποτέλεσμα να τρομοκρατήσει τους γονείς. Θ’ ακολουθήσει μια σειρά από γεγονότα της ίδιας ή παρόμοιας φύσης που θα σπείρει τον τρόμο σε ολόκληρη την περιοχή, γεγονότα που άλλοτε μοιάζουν αστεία και άλλοτε απλά τρομακτικά: κάποιος βρίσκει τα πρόβατά του βαμμένα πορτοκαλί, μια γυναίκα διαβάζει στην εφημερίδα τη νεκρολογία της, κάποια άλλη γυναίκα δέχεται μια κλήση σύμφωνα με την οποία η κόρη της είναι βαριά τραυματισμένη στο νοσοκομείο και σπεύδει εκεί. Οι επιθεωρητές Σέγερ και Σκάρρε καλούνται ν’ ανακαλύψουν ποιος κρύβεται πίσω απ’ αυτές τις πράξεις, κάτι που δεν θα αποδειχτεί και τόσο εύκολο αφού όπως όλα δείχνουν ο υπαίτιος είναι ένα ψυχολογικά διαταραγμένο άτομο, με υψηλή ωστόσο νοημοσύνη. Καθώς όμως θα δίνουν τη μάχη τους με το χρόνο, ο εχθρός θα αρχίζει να καταστρώνει κάποια άλλα, πιο σκοτεινά σχέδια. Για μια ακόμη φορά η συγγραφέας ρίχνει το βάρος της αφήγησης στον ψυχικό κόσμο των ηρώων της και μας χαρίζει ένα βιβλίο που διαβάζεται τόσο σαν αστυνομικό αφήγημα όσο και σαν κοινωνικό-ψυχολογικό σχόλιο.

Kwei Quartey – Children of the Street

Αγορά από το Book Depository

Αυτό είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που πολύ εύκολα θα μπορούσε να πει κανείς ότι διαβάζοντάς το ένιωσε σαν να του έριχνε κάποιος μια γροθιά στο στομάχι. Ή όχι μόνο μία, αλλά πολλές. Αν μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε με μια μόνο λέξη αυτό το μυθιστόρημα θα λέγαμε ότι είναι ντοκουμέντο. Το ντοκουμέντο μιας σκληρής πραγματικότητας σε μια άκαρδη πόλη. Πρωταγωνιστής σ’ αυτή την ιστορία είναι ο επιθεωρητής Ντάρκο Ντόουσον, που δουλεύει στην αστυνομία της πρωτεύουσας της Γκάνας, Άκρα. Ο καλός αστυνομικός ξοδεύει τον περισσότερό του χρόνο στους δρόμους της πόλης, προσπαθώντας να τους κρατήσει όσο γίνεται πιο ασφαλείς. Φυσικά αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο να συμβεί από τη στιγμή που η φτώχεια είναι διάχυτη παντού, οι αρρώστιες θερίζουν και η πορνεία αποτελεί τρόπο ζωής. Ο Ντάρκο νιώθει μια ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά του δρόμου, έτσι όταν ανακαλύπτεται ένα από αυτά, ο δεκαεφτάχρονος Μούσα, νεκρός είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει πάση θυσία ποιος είναι ο δολοφόνος του. Οι έρευνές του θα τον οδηγούν για αρκετό καιρό από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, αλλά στη διάρκεια της διαδρομής θα μάθει πολλά μα και φοβερά πράγματα για την πόλη του -πιο πολλά και φοβερά απ’ αυτά που ήδη γνωρίζει δηλαδή- καθώς θα συναντηθεί με πόρνες, μαστροπούς και μαυραγορίτες και θα έρθει και σε επαφή με τους συνήθεις… φιλάνθρωπους, που κρύβουν πολλά σκοτεινά μυστικά πίσω από τα φωτεινά χαμόγελά τους. Ένα μυθιστόρημα εξαιρετικό για την Αφρική που αντιστέκεται, μα πιο πολύ υποφέρει.
 

Michael Ondaatje – The Cat’s Table

Αγορά από το Book Depository

Τις περιπέτειες τριών αγοριών στη διάρκεια ενός ταξιδιού με καράβι από το Κολόμπο της Σρι Λάνκα στην Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 περιγράφει στο τελευταίο του βιβλίο ο συγγραφέας του Άγγλου Ασθενή, Μάικλ Οντάατζε. Το ταξίδι θα διαρκέσει τρεις μόλις βδομάδες, αλλά στη διάρκειά του θα συμβούν πολλά και συνταρακτικά. Οι τρεις μικροί φίλοι θα γνωρίσουν διάφορους, ενδιαφέροντες και μη χαρακτήρες, θ’ ανακαλύψουν φοβερά μυστικά, θα κάνουν ένα σωρό μπαγαποντιές και θα δουν να λαμβάνει χώρα μπρος στα έκπληκτα μάτια τους ένα φοβερό έγκλημα. Ο Μάικλ, ο Ραμαντίν και ο Κάσιους, η Έμιλι, η δεσποινίς Λασκέτι και ο κύριος Μάζαπα, ο κύριος Νέβιλ και ο Περέρα, είναι όλοι τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συναρπαστικοί χαρακτήρες που χαρίζουν ιδιαίτερο χρώμα σε ένα ήδη πλούσιο μύθο. Ο συγγραφέας υιοθετώντας τη φωνή του εντεκάχρονου Μάικλ όταν μιλά για το χθες και του ενήλικα εαυτού του όταν αναφέρεται στο σήμερα, καταφέρνει από την πρώτη στιγμή να αποσπάσει την προσοχή του αναγνώστη, να τον κάνει να νιώσει τις χαρές και τις λύπες, τους φόβους και τα διλήμματα των ηρώων του. Τα πρώτα ξυπνήματα του έρωτα, οι μεγάλες της ζωής απογοητεύσεις, τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα κι αυτά που καταποντίστηκαν στη δίνη του χρόνου και η ξενιτιά είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο πού και πού θυμίζει τρυφερή ελεγεία. Καλογραμμένο, κάπως νοσταλγικό και με πολλή χιούμορ, θα λέγαμε ότι αυτό είναι ένα βιβλίο για τη μεγάλη περιπέτεια του ανθρώπου. Μια περιπέτεια που τις περισσότερες, θα λέγαμε, φορές δεν έχει ευτυχισμένο τέλος. Αξίζει να διαβαστεί από κάθε φίλο της καλής λογοτεχνίας.
 

Kaori Ekuni – Twinkle Twinkle

Αγορά από το Book Depository

Το Twinkle Twinkle είναι η ιστορία ενός γάμου που κάθε άλλο παρά συνηθισμένος είναι. Ο Μουτσούκι, ο γαμπρός, είναι αυστηρά γκέι, ενώ η νύφη, η Σιόκο, είναι ψυχολογικά ασταθής και αλκοολική, εξ ου και ο γάμος τους δεν είναι παρά μια φάρσα – ή μάλλον πρόκειται για ένα σώου με πρωταγωνιστές τους ίδιους και θεατές τους γονείς τους, που σχεδόν τους τον επέβαλαν, πιστεύοντας απόλυτα ότι ο θεσμός θα τους έσωζε από τα πάθη τους.
     Η συγγραφέας μας δίνει την ιστορία της μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις των δύο πρωταγωνιστών, σε εναλλάξ κεφάλαια.
     Η Σιόκο, που βγάζει τα προς το ζην κάνοντας μεταφράσεις από τα ιταλικά, αποτελεί εξαιρετικό υλικό για ένα συγγραφέα, αφού η προσωπικότητά της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον… πολύχρωμη. Είναι κυκλοθυμική, ανοιχτόμυαλη, ανασφαλής, αντικοινωνική, κατανοητική, σιωπηλή και ναι, ολίγον τρελή. Της αρέσει να ακούει μουσική και να τραγουδά δυνατά, να κοιτά αμίλητη για ώρες ένα πίνακα και να ποτίζει ένα δέντρο που τους χάρισε ο Κον, ο εραστής του Μουτσούκι, με τσάι και ντοματοχυμό. Η σχέση της με τον άντρα της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολύ καλή, αφού δεν της ζητά και τίποτα το ιδιαίτερο ο κακομοίρης: μόνο να σιδερώνει τα σεντόνια προτού πάνε για ύπνο.
     Ο Μουτσούκι από την άλλη πλευρά είναι ένας καθόλα συνηθισμένος άντρας, εκτός φυσικά από το ότι «δεν είναι άντρας», όπως τον κατηγορεί όταν μαθαίνει την αλήθεια ο πεθερός του. Γιατρός στο επάγγελμα, είναι αυτό που θα λέγαμε «τύπος και υπογραμμός». Είναι μανιακός με την καθαριότητα, καλός επαγγελματίας, πιστός εραστής και με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο αγαπά τη Σιόκο πολύ. Αν και ο γάμος τους έγινε για τα μάτια του κόσμου και μόνο, τον αντιμετωπίζει σαν μια ευλογία. Εξάλλου όπως λέει κι εκείνη: «Σε γάμους σαν και τον δικό μας δεν υπάρχει κάτι το οποίο να φοβάται κανείς».
     Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι ακριβώς τέλεια. Ο Μουτσούκι πού και πού αναστατώνεται με τις εκκεντρικότητες και τις εκρήξεις θύμου και θλίψης της Σιόκο, ενώ εκείνη δεν αντέχει καθόλου την τάση του να είναι «πάντα τόσο καλός». Όλα της τα επιτρέπει, όλα της τα συγχωρεί, κι αυτό τη συγχύζει, κι ας του επιτρέπει κι αυτή τα πάντα (να του συγχωρέσει δεν έχει τίποτα, αφού ποτέ δεν την στεναχωρεί).
     Η Σιόκο είναι μια απελπισμένη ψυχή που πιστεύει ότι ποτέ δεν θα νιώσει πραγματικά ευτυχισμένη. Ο ψυχίατρος, τον οποίο συμβουλεύεται εδώ και χρόνια, της είπε παλαιότερα ότι ο γάμος θα αποτελούσε τη λύση για τα (ψυχολογικά) προβλήματά της. Τώρα της λέει ότι ένα παιδί θα της προσέφερε την ολοκλήρωση. Το ίδιο πιστεύει και η μοναδική της φίλη η Μιζούχο. Ωστόσο αυτή δεν θέλει παιδί, να γεμίσει το κενό μέσα της θέλει. Εξάλλου, στη σκέψη και μόνο του πόσο κακή μητέρα θα ήταν αν αποκτούσε όντως παιδί, τρομάζει. Πώς να γεμίσει όμως εκείνο το κενό; Πώς να σκοτώσει εκείνο το κάτι που την κάνει να νιώθει μόνη, ακόμη κι όταν βρίσκεται ανάμεσα στο πλήθος; Ο άντρας της πιστεύει ότι πρέπει να βρει εραστή, προσπαθεί μάλιστα να τη βοηθήσει για να το κάνει, ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τον πρώην φίλο της, τον Χανέκι («Αγαπούσα το σύννεφο της θλίψης που έσκιαζε το μέτωπό του», λέει γι’ αυτόν η Σιόκο), αλλά η λύση που απαιτείται είναι πιο ριζοσπαστική και τελικά είναι εκείνη η ίδια που θα τη βρει. Μια λύση που θα συμπληρώσει και των δυο τους τα κενά.
     Αυτό είναι ένα μυθιστόρημα διαφορετικό, ασυνήθιστο, που όμως καταπιάνεται με το πιο συνηθισμένο αλλά και μυστηριώδες θέμα: των ανθρώπων τις ψυχές. Καλογραμμένο και ιδιόρρυθμο, σαν και τους πρωταγωνιστές του, έχει πολλά να πει στο σύγχρονο αναγνώστη.
     Τιμήθηκε με το βραβείο Murasaki Shikibu, ενώ ο τίτλος του είναι εμπνευσμένος από ένα ποίημα του Yasuo Irizawa.

Τα Εθνικά Βραβεία Βιβλίου των ΗΠΑ

Ανακοινώθηκαν τις πρωινές ώρες σήμερα τα Εθνικά Βραβεία Βιβλίου των ΗΠΑ. Οι νικητές ανά κατηγορία είναι:

Λογοτεχνία

Salvage the Bones - Jesmyn Ward

Δοκίμιο (non-fiction)

The Swerve: How the World Became Modern - Stephen Greenblatt

Ποίηση

Head Off & Split - Nikky Finney  

Νεανική λογοτεχνία
 
Inside Out and Back Again- Thanhha Lai   

Karin Slaughter – Thorn in My Side

Αυτή είναι, όπως και να το δει κανείς, μια πρωτότυπη ιστορία, που κυκλοφορεί μόνο σε eBook.
     Πρωταγωνιστές στο Thorn in My Side είναι δύο «ενωμένοι δίδυμοι» αδελφοί ή όπως καθιερώθηκε στα καθ’ ημάς σιαμαίοι. Οι δυο τους μοιράζονται σχεδόν όλα τα όργανα, αλλά η τύχη θέλησε να ευλογήσει τον έναν και να αδικήσει τον άλλον. Έτσι ο Κερκ είναι γοητευτικός, σκληρός, κατεργάρης, ενώ ο Γουέιν είναι άχαρος, υποχωρητικός, ντροπαλός. Μπορεί η τύχη να τους ένωσε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ευτυχισμένοι. Κάθε άλλο μάλιστα. Ο πρώτος θεωρεί τον δεύτερο παράσιτο και δεν διστάζει να του το λέει. Το ίδιο θεωρεί και ο δεύτερος τον πρώτο, αλλά το βουλώνει. Μέχρι που φτάνει μια νύχτα αλλιώτικη, μια νύχτα που θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.
     Οι δυο τους, που αναγκαστικά είναι πάντα μαζί, βρίσκονται σ’ ένα κλαμπ. Ο Κερκ, όλο κέφι και χαρά χορεύει, ενώ ο κατσούφης Γουέιν βαριέται αφόρητα. Αν εξαρτιόταν από τον ίδιο θα ήταν αλλού, μα δεν έχει επιλογή, αφού από πολύ νωρίς συμφώνησαν ότι θα μοιράζονταν τις νύχτες που ο καθένας απ’ τους δυο θα έκανε το κέφι του. Απόψε λοιπόν είναι η σειρά του Κερκ, ο οποίος θέλει οπωσδήποτε να κάνει έρωτα. Κι αφού το ξέρουν και οι δυο πολύ καλά ότι καμιά «φυσιολογική» γυναίκα δεν θα κοιμόταν μαζί τους, αναγκαστικά θα ζητήσουν τις υπηρεσίες μιας πόρνης ονόματι Μίντι.
     Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα μπορούσαμε να τα περιγράψουμε τουλάχιστον ως τραγικά. Και στη διάρκειά τους θα βγουν στο φως όλες οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αδέλφια. Διαφορές που δικαιώνουν τον τίτλο του διηγήματος αφού όντως ο καθένας απ’ αυτούς είναι αγκάθι στο πλευρό του άλλου.
     Η συγγραφέας μας περιγράφει με δόσεις χιούμορ, αλλά και σκοτεινές πινελιές την ψυχοσύνθεση δύο ανθρώπων που νιώθουν φυλακισμένοι μέσα σ’ ένα σώμα. Καλοσύνη και κακία, ζήλια και μεγαλοφροσύνη, μοναξιά και ξεγνοιασιά, ένα και ένα, που δεν κάνουν δύο, αλλά που προσπαθούν να χαράξουν διαφορετικές πορείες στον κόσμο. Που προσπαθούν μα δεν το μπορούν.
     Ένα κείμενο ταυτόχρονα ευχάριστο και ζοφερό. Όχι για όλα τα γούστα.

Ανακοινώθηκαν οι μικρές λίστες των βραβείων Costa

Ανακοινώθηκαν χθες το βράδυ οι μικρές λίστες των λογοτεχνικών βραβείων Costa. Υποψήφια είναι είκοσι βιβλία σε πέντε κατηγορίες. Ο νικητής της κάθε κατηγορίας θα ανακοινωθεί στις 4 Ιανουαρίου ενώ το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς θα "αποκαλυφθεί" στις 24 του ίδιου μήνα. Τα υποψήφια βιβλία ανά κατηγορία είναι:

Μυθιστόρημα


The Sense of an Ending - Julian Barnes
A Summer of Drowning - John Burnside
Pure - Andrew Miller
My Darling I Wanted to Tell You - Louisa Young

Πρώτο μυθιστόρημα από συγγραφέα

City of Bohane - Kevin Barry
The Last Hundred Days - Patrick McGuinness
Tiny Sunbirds Far Away - Christie Watson
Pao - Kerry Young

Βιογραφία

Thin Paths: Journeys In and Around an Italian Mountain Village - Julia Blackburn
Henry’s Demons: Living with Schizophrenia - A Father and Son’s Story - Patrick and Henry Cockburn
Now All Roads Lead to France: The Last Years of Edward Thomas - Matthew Hollis
Charles Dickens: A Life - Claire Tomalin

Ποίηση

The Bees - Carol Ann Duffy
Night - David Harsent
Fiere - Jackie Kay
November - Sean O’Brien

Παιδικό Βιβλίο

Flip - Martyn Bedford
The Unforgotten Coat - Frank Cottrell Boyce
Small Change for Stuart - Lissa Evans
Blood Red Road - Moira Young

Βιβλιοπαρουσιάσεις: John Connolly – The Burning Soul, Georges Simenon – The Train, Ninni Holmqvist – The Unit

Τρία μυθιστορήματα που είναι πολύ διαφορετικά το ένα από το άλλο σας παρουσιάζουμε σήμερα, ενώ οι συγγραφείς τους κατάγονται από διαφορετικές χώρες επίσης: τις ΗΠΑ, το Βέλγιο και τη Σουηδία. Αλλά ας πάρουμε τα βιβλία ένα ένα:

John Connolly – The Burning Soul

Αγορά από το Book Depository

Πρωταγωνιστής σ’ αυτό το μυθιστόρημα είναι ο Τσάρλι Πάρκερ, ένας από τους αγαπημένους, ή μάλλον ο αγαπημένος του συγγραφέα. Ο Τσάρλι λοιπόν, που δουλεύει λίγο πολύ σαν ιδιωτικός ντετέκτιβ, προσλαμβάνεται για να βοηθήσει κάποιον πρώην κατάδικο ώστε να ξεφύγει από τις δαγκάνες του νόμου. Όχι φυσικά επειδή υποστηρίζει την παρανομία, αλλά απλά και μόνο επειδή ο πελάτης του είναι, όπως όλα δείχνουν, αθώος. Όλα αρχίζουν όταν ένα κορίτσι δεκατεσσάρων χρόνων ονόματι Άννα Κορ εξαφανίζεται. Οι αρχές πιστεύουν ότι πίσω από την απαγωγή κρύβεται κάποιο διεστραμμένο άτομο που απήγαγε το κορίτσι ώστε να πραγματοποιήσει τις σεξουαλικές του φαντασιώσεις. Εκείνο που δεν γνωρίζουν είναι ότι στην περιοχή του Πάστορς Μπέι, όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα, ζει με ψεύτικο όνομα, αλλά όχι πλαστή ταυτότητα, ένας άντρας που καταδικάστηκε στα δεκατέσσερά του χρόνια σαν συνένοχος σε ένα παρόμοιο έγκλημα. Αυτόν ακριβώς τον άνθρωπο καλείται να προστατεύσει ο Πάρκερ, αλλά στην προσπάθειά του να κάνει αυτό θέλοντας και μη θα μπει στα χωράφια των τοπικών αρχών, που δεν τον βλέπουν και με το καλύτερο μάτι. Τότε θα καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος για να βοηθήσει τον πελάτη του είναι ν’ ανακαλύψει ο ίδιος το εξαφανισμένο κορίτσι. Την ίδια ώρα όμως έχει να αντιμετωπίσει και τους προσωπικούς του δαίμονες που δεν τον αφήνουν να ησυχάσει ούτε στιγμή, αφού τα κρίματά του τον ακολουθούν παντού και πάντα. Ένα καλογραμμένο θρίλερ από το οποίο δεν απουσιάζει και το στοιχείο του μεταφυσικού.

Georges Simenon – The Train

Αγορά από το Book Depository

Ο Ζορζ Σιμενόν έχει γίνει πλατιά γνωστός για τα αστυνομικά του μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Μαιγκρέ (ρίξτε μια ματιά σ’ αυτή την παρουσίαση). Το Τρένο ωστόσο δεν είναι ένα αστυνομικό βιβλίο, αλλά μια κοινωνική-ερωτική ιστορία, η οποία διαδραματίζεται στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πρωταγωνιστής μας, ο Μαρσέλ Φερόν, ζει με την οικογένειά του στη μικρή πόλη Φουμάι όταν αρχίζει η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων. Θέλοντας και μη όλοι ή σχεδόν όλοι αποφασίζουν να επιβιβαστούν σε κάποιο τρένο με προορισμό τη Γαλλία. Οι υπεύθυνοι ωστόσο τοποθετούν τον Μαρσέλ σε ένα βαγόνι και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του σε άλλο, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή στη διαδρομή να καταλήξουν σε διαφορετικούς συρμούς και να χαθούν. Στη διάρκεια του ταξιδιού που θα ακολουθήσει και το οποίο θα οδηγήσει τον Μαρσέλ στο γαλλικό νότο, αυτός θα γνωρίσει μια μυστηριώδη γυναίκα, που είναι ντυμένη στα μαύρα και ακούει στο όνομα Άννα, με την οποία θ’ αρχίσει μια κάπως περίεργη ερωτική σχέση. Η Άννα, η «οποία δεν χρειάζονταν τις λέξεις, δεν της άρεσαν» είναι φανερό ότι του κρύβει πολλά μυστικά, αλλά αυτός δεν νοιάζεται και πολύ να τα ανακαλύψει. Εξάλλου θεωρεί τη συνάντησή τους κάτι σαν ραντεβού με τη μοίρα. Ωστόσο όλα τα καλά ή κακά πράγματα κάποτε τελειώνουν και ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του. Κι ο Μαρσέλ επιστρέφει στο δικό του, όχι λυπημένος, όχι ηττημένος, αλλά χαμογελαστός και αισιόδοξος, αφού κατάφερε να ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια και να επιβιώσει. Όμορφη γραφή, ταξιδιάρικο πνεύμα, πλούσια συναισθήματα.

Ninni Holmqvist – The Unit

Αγορά από το Book Depository

Η Μονάδα της σουηδής συγγραφέως Νίννι Χόλμκβιστ είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα, που μας περιγράφει ένα κόσμο βγαλμένο λες από κάποιο καφκικό εφιάλτη. Πρωταγωνίστρια σ’ αυτό είναι η Ντορίτ Βέγκνερ, μια γυναίκα πενήντα χρόνων, που δεν θεωρείται πλέον χρήσιμη στη κοινωνία, αφού δεν μπορεί να παράγει τίποτα, κι έτσι μεταφέρεται σε μια πολυτελή μονάδα, σ’ ένα τεράστιο κτήριο που μοιάζει με μικρόκοσμο, όπου θα ξοδέψει τις τελευταίες μέρες της. Αυτές οι μέρες θα είναι λίγες ή ίσως και πολλές, κανείς δεν μπορεί ακριβώς να πει, κι αυτό επειδή όλοι όσοι ζουν εκεί αποτελούν ουσιαστικά ανθρώπινα πειραματόζωα. Οι υπεύθυνοι της μονάδας σε αντάλλαγμα για τις ευκολίες που παρέχουν στους τροφίμους, τους χρησιμοποιούν για πολλά, διαφορετικά, και λίγο πολύ τρομακτικά πειράματα. Έτσι ο ένας από τη μια στιγμή στην άλλη μετατρέπεται σε δωρητή οργάνων, ο άλλος στα καλά καθούμενα αρχίζει να υπόκειται σε χημειοθεραπεία και κάποιος τρίτος ενώ είναι εντελώς υγιής πεθαίνει, απλά και μόνο για να επιβεβαιώσει μια θεωρία. Ο κόσμος που αντικρίζει όταν φτάνει εκεί η Ντορίτ είναι φωτεινός, μοιάζει σαν ένα τροπικό νησί εν μέσω του χειμώνα, αλλά όσο περνά ο καιρός και αρχίζει να χάνει τους φίλους της τον ένα μετά από τον άλλο οι ψευδαισθήσεις διαλύονται, και τώρα πρέπει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να δραπετεύσει. «Όλοι είναι περιττοί» είναι το μάντρα των υπευθύνων κι αυτή είναι αποφασισμένη να τους διαψεύσει. Θα τα καταφέρει όμως; Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα που μας παρουσιάζει ένα κόσμο που ίσως και να μη διαφέρει πολύ απ’ αυτόν του μέλλοντος. Οι φίλοι του Κάφκα αναμφίβολα θα το λατρεύσουν.

Michael Connelly - The Drop

Αγορά από το Book Depository

Ο Χάρι Μπος επιστρέφει, και είναι σε φόρμα. Εξακολουθεί να δουλεύει στον τομέα των ανοικτών υποθέσεων και όπως μαθαίνει και μαθαίνουμε στις αρχές αρχές της ιστορίας τα αφεντικά του δέχτηκαν να τον κρατήσουν στους κόλπους του αστυνομικού σώματος του Λος Άντζελες για τέσσερα ακόμη χρόνια, κάτι που σε πραγματικό χρόνο μεταφράζεται σε τριάντα εννιά μήνες. Ο Χάρι, που δεν θέλει με τίποτα να αφυπηρετήσει δέχεται αυτά τα νέα σαν ευλογία. Όχι πώς δεν θα μπορούσε να ζήσει έξω από το Σώμα αλλά να, το να λύνει εγκλήματα είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που ξέρει να κάνει καλά.
     Συνεργάτης του τώρα είναι ο Ντέιβιντ Τσου και η υπόθεση που τους έχει ανατεθεί είναι αυτή του βιασμού και της στυγνής δολοφονίας μιας γυναίκας ονόματι Λίλι Πράις το 1989. Καταρχήν η υπόθεση φαντάζει απλή αφού τώρα, χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, ανακαλύπτουν το ντι εν έι του φερόμενου ως θύτη σε λίγες στάλες αίμα που βρέθηκαν πάνω στο λαιμό του θύματος. Ο ύποπτος έχει ιστορία σε ό,τι αφορά τα σεξουαλικά εγκλήματα, αλλά για το συγκεκριμένο μάλλον δεν έφερε την ευθύνη καθώς όταν διαπράχθηκε ήταν οκτώ μόλις χρόνων. Πώς βρέθηκε όμως το αίμα του πάνω στο θύμα; Καθώς οι Μπος και Τσου ετοιμάζονται ν’ αρχίσουν τις έρευνες για να ανακαλύψουν τι πραγματικά συνέβη, μια νέα υπόθεση πέφτει εξ ουρανού στα χέρια τους: η αυτοκτονία του γιου ενός δημοτικού συμβούλου, με τον οποίο ο Μπος είχε συγκρουστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Δεδομένης της ιστορίας τους, ο ντετέκτιβ αναρωτιέται κατά πόσο θα ήταν καλύτερα να διερευνήσει κάποιος άλλος το περιστατικό, μέχρι που μαθαίνει ότι η εμπλοκή του ήταν προσωπική απαίτηση του εν λόγω σύμβουλου, κατόπιν σύστασης της πρώην συνέταιρου του Χάρι, Κιζ Ράιντερ.
     Μη έχοντας λοιπόν άλλη επιλογή, οι δυο τους κατευθύνονται προς το ξενοδοχείο όπου βρέθηκε το πτώμα του εκλιπόντα, ο οποίος φέρονταν να έχει πηδήξει από το μπαλκόνι. Αρχικά και αυτή η υπόθεση μοιάζει απλή, ωστόσο κάποια μικρά στοιχεία που προκύπτουν από δω κι από κει, κάποιες λεπτομέρειες και μερικά γεγονότα που πέφτουν στην αντίληψη του Μπος, την περιπλέκουν. Κι έτσι, εκεί που πίστευε ότι θα ξεμπέρδευε στο άψε σβήσε, βρίσκει τον εαυτό του μέσα σ’ ένα λαβύρινθο φτιαγμένο από μυστικά και ψέματα, όπου ο καθείς προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου και στο τέλος της ημέρας δεν ξέρει πια ποιον να εμπιστευτεί, αφού όλοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τον προδίδουν.
     Τελικά η μοναδική του σταθερά παραμένει η κόρη του Μάτι, η οποία έχει αποφασίσει ν’ ακολουθήσει τ’ αχνάρια του γέρου της και να γίνει κι αυτή αστυνομικός. Ο Χάρι είναι πιο περήφανος γι’ αυτή από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί και σιγά σιγά αρχίζει να την εκπαιδεύει για το μέλλον που η ίδια διάλεξε. Μα όσο πιο πολύ την εκπαιδεύει τόσο περισσότερο νιώθει ότι η εξυπνάδα της τον ξεπερνά. Η αντίληψή της για τα πάντα μοιάζει να γίνεται πιο δυνατή μέρα με τη μέρα και πολλές φορές δεν διστάζει να του επισημάνει κάποια πράγματα τα οποία εκείνος παρέλειψε. Στο μεταξύ μπαίνει στη ζωή του και μία γυναίκα, με την οποία πιστεύει ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι καλό και μόνιμο. Όχι όμως όσο τα πράγματα είναι τόσο περίπλοκα. Καθώς θα αγωνίζεται να λύσει τις δύο υποθέσεις, ο Χάρι θα αναγκαστεί, θέλοντας και μη, να ρίξει μια ενδελεχή ματιά στη ζωή και τον τρόπο σκέψης του -κι ας «το βάρος της γνώσης ήταν ασήκωτο», κι ας προσπαθούσε κι αυτός όπως όλοι οι άνθρωποι «να εξιλεωθεί για κάτι»- και ίσως για πρώτη φορά να βάλει λίγο νερό στο κρασί του. Αλλά μόνο λίγο και μόνο για κάποιον που το αξίζει.
     Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που έγραψε ο Μάικλ Κόνελι με αυτό τον πρωταγωνιστή. Αστυνομικό βιβλίο και ψυχογράφημα την ίδια ώρα. Όσοι πιστοί του Χάρι Μπος, αλλά και όσοι ενδιαφέρεστε να γνωρίσετε ένα ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ, προσέλθετε.

Βιβλία του ίδιου συγγραφέα

 Angle of Investigation (eBook)

Suicide Run (eBook)

The Fifth Witness

The Reversal

9 Dragons

The Scarecrow

Trunk Music

The Last Coyote

The Brass Verdict

The Overlook

The Lincoln Lawyer

The Narrows

The Poet & Concrete Blonde

David Baldacci – Zero Day

Αγορά από το Book Depository

Καθώς διάβαζα το καινούριο μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μπαλτάτσι, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, κάπου ένιωθα ότι όλα αυτά που περιγράφει τα είχα ξαναζήσει, ή μάλλον ξαναδιαβάσει. Ντεζαβού; Όχι ακριβώς. Απλά το βιβλίο πολύ μου θύμιζε το The Affair του Lee Child (παρουσίαση εδώ). Οι ομοιότητες λίγες, αλλά σημαντικές: Και στα δύο πρωταγωνιστές είναι ερευνητές της στρατιωτικής αστυνομίας. Και τα δύο διαδραματίζονται σε μικρές επαρχιακές πόλεις που αργοπεθαίνουν. Και τα δύο καταπιάνονται με θεωρίες συνομωσίας. Και, τέλος, και στα δύο οι ήρωες συνεργάζονται με τους επικεφαλείς των ντόπιων αστυνομικών αρχών, που τυγχάνει να είναι γυναίκες, τις οποίες λίγο ή πολύ ερωτεύονται. Θα με ρωτήσετε τώρα: τίθεται θέμα κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας; Η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό όχι. Οι αμερικανοί δουλεύουν με πρόγραμμα, συνήθως τα βιβλία είναι έτοιμα πολλούς μήνες πριν από την κυκλοφορία τους, και αυτοί οι δύο τίτλοι ανακοινώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, οπότε αποκλείεται ο Μπαλτάτσι να έκλεψε κάτι από τον Τσάιλντ. Εξάλλου το δικό του μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια, γνώριμο έδαφος για τον ίδιο, αφού το είχε επισκεφθεί σε μερικά από τα προηγούμενα βιβλία του. Αφήνοντάς τα όμως όλα αυτά στην άκρη ας περάσουμε τώρα στο ζουμί της υπόθεσης.
     Ο Τζον Πούλερ είναι ένας βετεράνος πολέμου, με πληγές στα χέρια και στα πόδια, που τώρα δουλεύει για τη Μονάδα Διερεύνησης Εγκλήματος του στρατού. Ο Πούλερ αποτελεί αίνιγμα για τους προϊστάμενούς του, αφού με βάση το λαμπρό παρελθόν του και όντας γιος ενός θρυλικού στρατηγού που φέρει το όνομά του, θα μπορούσε να ανέβει πολύ ψηλά στην ιεραρχία. Αντί αυτού όμως επέλεξε, μετά τον τραυματισμό και τον αναγκαστικό επαναπατρισμό του στις ΗΠΑ, να υπηρετήσει σε ένα πόστο που κάθε άλλο παρά δόξες και τιμές του επιφυλάσσει. Λες και ο προορισμός του ήταν να κάθεται στο πίσω κάθισμα μιας τεθωρακισμένης λιμουζίνας και αυτός διάλεξε να γίνει ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Όσο καλό κι αν είναι όμως το μητρώο του, όσο θετικές κι αν είναι οι προοπτικές, ο Πούλερ δεν είναι κάποιος που θα μπορούσε να κάνει καριέρα στα υψηλά σαλόνια της εξουσίας. Οι διπλοπρόσωποι πολιτικοί του προκαλούν απέχθεια, ενώ και τα παιχνίδια των ανώτερών του τον απωθούν. Εκείνον αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι να κάνει το καθήκον του, όχι τόσο προς την πατρίδα του όσο προς τους συναδέλφους του. Γι’ αυτό όσο και αν περνάει ο καιρός, όσο και αν τα τοπία, οι άνθρωποι και οι περιστάσεις αλλάζουν, αυτός εξακολουθεί να νιώθει ένοχος για όλους αυτούς που δεν κατάφερε να σώσει.
     Τώρα δεν καλείται να σώσει κάποιον, αλλά να διερευνήσει το θάνατό του – αυτού και της οικογένειάς του. Νεκρός είναι ο συνταγματάρχης Μάθιου Ρέινολντς, η γυναίκα του Στέισι και τα δύο τους παιδιά, που επισκέπτονταν τους ασθενείς γονείς της γυναίκας στην κομητεία Ντρέικ της Δυτικής Βιρτζίνια. Τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν από τον ταχυδρόμο στο σπίτι του γηραιού ζευγαριού. Ο Πούλερ από την πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του εκεί θα αντιληφθεί ότι πίσω από αυτό το έγκλημα κρύβονται πολλά μυστικά. Και φυσικά, ως συνήθως, πίσω από τα μυστικά κρύβεται μια συνομωσία. Πίσω από τη συνομωσία όμως ποιος κρύβεται; Ο βασικός ύποπτος είναι ο Ρότζερ Τρεντ, ιδιοκτήτης των τοπικών μεταλλίων. Όπως το μοναδικό στοιχείο που έχουν αφήσει πίσω τους οι δολοφόνοι δείχνει, ο Ρέινολντς είχε αποστείλει ένα δείγμα του εδάφους της περιοχής για ανάλυση σε κάποιο εργαστήριο. Είναι η μόλυνση ψηλότερη από την κανονική κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε κλείσιμο του μεταλλείου και γι’ αυτό τον σκότωσαν; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που γεννιέται στο μυαλό του Πούλερ. Και το δεύτερο διπλό ερώτημα είναι: Γιατί έστειλαν μόνο εκείνον για να διερευνήσει την υπόθεση αντί μιας εξειδικευμένη ομάδα ως συνήθως; Μήπως προσπαθούν να κρύψουν κάτι;
     Ο Πούλερ με τη βοήθεια της Σαμ Κόουλ, λοχία της αστυνομίας στην περιοχή, θα επιδοθεί σ’ ένα αγώνα δρόμου στη διάρκεια του οποίου θα έρθει πολλές φορές αντιμέτωπος με επικίνδυνες καταστάσεις. Θα συγκρουστεί με τους ντόπιους νταήδες, με τα αφεντικά του και με άλλους πολλούς, με αποτέλεσμα πολλά προσωπεία να πέσουν. Καθώς θα συμβαίνουν αυτά οι σχέσεις του με τη λοχία θα γίνονται όλο και πιο στενές και στο πρόσωπό της θα συναντήσει μια αδελφή ψυχή, κάποιαν που βάζει πάνω από όλα το νόμο και την τάξη και που κι αυτή κουβαλά πολλά βαρίδια -από το χθες και από το σήμερα- που δεν της επιτρέπουν να νιώσει για πολύ ευτυχισμένη.
     Ένα καλογραμμένο θρίλερ, που ως συνήθως κινείται σε καταιγιστικούς ρυθμούς και το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους του καλού συγγραφέα. Θα έχουμε συνέχεια στις περιπέτειες του Τζον Πούλερ στο μέλλον; Όλα δείχνουν πως ναι, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να δικαιολογούν αυτή την πρόβλεψη.

Βιβλία του ίδιου συγγραφέα

One Summer

The Sixth Man

Hell's Corner

Deliver Us From Evil

True Blue

First Family

Divine Justice

The Whole Truth

The Simple Truth

The Collectors

Saving Faith

Wish You Well

Total Control

Ian Rankin – The Impossible Dead

Αγορά από το Book Depository

Είναι μερικές φορές ευλογία το να είσαι βρετανός συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας. Κι αυτό επειδή οι βρετανοί εκδότες, σε αντίθεση με τους αμερικανούς, δεν απαιτούν από τους μπεστ-σελερίστες συγγραφείς τους ένα τίτλο κάθε έξη μήνες, αλλά τους αφήνουν να δουλέψουν με την ησυχία τους, και όταν έρθει το βιβλίο καθώς να ορίσει.
     Ο Ίαν Ράνκιν είναι ένας απ’ αυτούς τους «τυχερούς» συγγραφείς, γι’ αυτό και μας παραδίδει για μία ακόμη φορά ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Πρωταγωνιστής του είναι ο επιθεωρητής Μάλκολμ Φοξ, τον οποίο πρωτογνωρίσαμε στο The Complaints (παρουσίαση εδώ), ο οποίος καλείται να διερευνήσει κατά πόσο τρία μέλη του αστυνομικού σώματος στο Kirkcaldy διευκόλυναν κατά οποιοδήποτε τρόπο τις ενέργειες ενός συναδέλφου τους, που κρίθηκε ένοχος από το δικαστήριο σε μια υπόθεση απρεπούς συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα, ο Πολ Κάρτερ κατηγορείτο ότι ζήτησε σεξουαλικές χάρες από τρεις γυναίκες ώστε να μην τις συλλάβει για διάφορες μικροπαραβάσεις.
     Από την πρώτη στιγμή που καταφθάνουν από το Εδιμβούργο στην πόλη, ο Φοξ και οι συνεργάτες του, Τόνι Κέι και Τζόε Νέισμιθ, νιώθουν να τους τυλίγει ένα πέπλο απέχθειας. Αυτό φυσικά δεν τους ξενίζει, αφού κανένας μπάτσος δεν χωνεύει τα μέλη αυτής της ομάδας, τους προδότες που στρέφονται εναντίον των συναδέλφων τους. Εκείνο που τους τραβάει την προσοχή όμως είναι το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση μοιάζει να έχει πολλές προεκτάσεις. Καταρχήν εκείνος που έκανε την καταγγελία εναντίον του Κάρτερ είναι ο θείος του, Άλαν, συνταξιούχος αστυνομικός. Μετά είναι οι σχέσεις αυτού του θείου με τον τοπικό υπόκοσμο, αλλά και τα στοιχεία που βγαίνουν στο φως, από το μακρινό χθες της Σκωτίας, το 1985, μια χρονιά ταραχών στην περιοχή, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με την παρούσα υπόθεση. Και ύστερα είναι οι διαταγές που φτάνουν από ψηλά και λένε στον Φοξ και στην ομάδα του να κάνουν πίσω, αφού κάποιοι μάλλον φοβούνται ότι αν συνεχίσουν την έρευνά τους θα ξυπνήσουν κάποια φαντάσματα από το παρελθόν.
     Ο Ράνκιν, με αφορμή μια απλή υπόθεση, μας ταξιδεύει μπρος πίσω στο χρόνο και μας μιλά με άμεσο τρόπο για μια άγνωστη για τους πολλούς, ή μάλλον χαμένη στα μονοπάτια της μνήμης, ιστορία της χώρας του. Μαθαίνουμε για τις φοιτητικές ταραχές της δεκαετίας του ογδόντα και τα εθνικιστικά κινήματα, για τους κομμουνιστές της εποχής και τις ένοπλες ομάδες, για τις επαναστάσεις που δεν έγιναν ποτέ. Και μαθαίνουμε για τη σύγχρονη Σκωτία, αυτήν της φτώχειας και της ανεργίας, του αλκοολισμού, των ναρκωτικών και του εγκλήματος, για τη διαφθορά που μοιάζει να επικρατεί παντού.
     Ο συγγραφέας μας χαρίζει ένα κόσμο ζοφερό, στο χείλος της καταστροφής, που δεν βρίσκεται όμως ακόμη ακριβώς εκεί, αλλά και ένα κόσμο όπου η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Ο Φοξ, ο νέος του ήρωας, θυμίζει σε κάποια πράγματα τον Ρέμπους, σε άλλα όχι. Είτε έτσι όμως είτε αλλιώς αποτελεί ένα ήρωα μοναδικό. Κάποιον που δεν πίνει, κι ας έχει αδελφή αλκοολική, που του αρέσει η μοναξιά, κι ας αποζητά σχεδόν απεγνωσμένα τη συντροφιά μιας γυναίκας, και που κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει εκείνους που του κάνουν, ηθελημένα και μη, τη ζωή ποδήλατο. Φυσικά δεν είναι τέλειος, έχει κι αυτός τα ελαττώματά του, αλλά αυτά ακριβώς τα ελαττώματα είναι που τον κάνουν τόσο βαθιά ανθρώπινο.
     Ένα από τα καλύτερα αστυνομικά βιβλία της χρονιάς. Διαβάστε το.

Άλλα βιβλία του ίδιου συγγραφέα

The Hanging Garden

Beggars Banquet

Hide & Seek

Haruki Murakami – 1Q84

Αγορά από το Book Depository

Επιτέλους ήρθε ο καιρός της Μουρακαμιάδας. Το 1Q84 ήταν ένα από τα πλέον αναμενόμενα βιβλία της χρονιάς σε ολόκληρο τον κόσμο με αποτέλεσμα να γίνει μπεστ σέλερ στη δύση βδομάδες προτού κυκλοφορήσει. Οι φίλοι του καλού συγγραφέα, όπως θα ανέμενε κανείς το περίμεναν πώς και πώς και τα ξένα φόρουμ πήραν φωτιά. Δικαίωσε όμως τις μεγάλες προσδοκίες; Και ναι και όχι. Πολλοί αναγνώστες θεώρησαν ότι θα μπορούσε να είναι και καλύτερο ενώ και οι συνήθως γενναιόδωροι προς το συγγραφέα αγγλοσάξονες κριτικοί διχάστηκαν, με αποτέλεσμα οι γνώμες τους να φάσκουν και να αντιφάσκουν. Ίσως το γεγονός ότι η κυκλοφορία του στην Ιαπωνία είχε πάρει, όταν κυκλοφόρησε πριν από δύο χρόνια, χαρι-ποτερικές διαστάσεις, να τους προδιέθεσε για κάτι το πραγματικά εξαιρετικό, και το τελικό αποτέλεσμα να τους απογοήτευσε.
     Είναι όμως το 1Q84 κάτι το πραγματικά εξαιρετικό; Θα έλεγα όχι. Είναι όμως ένα καλογραμμένο βιβλίο που φωνάζει «Μουρακάμι» και το οποίο μέσω της ιστορίας του μας ταξιδεύει στα γνωστά μονοπάτια της φαντασίας του συγγραφέα. Τα γεγονότα διαδραματίζονται το 1984, σε ένα κόσμο παράλληλο με το δικό μας, τον οποίο μια από τις βασικές πρωταγωνίστριες μετονομάζει 1Q84. Σ’ αυτόν τον κόσμο όλα μοιάζουν τα ίδια με τον κανονικό, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Καταρχήν κάποια ιστορικά γεγονότα που συνέβηκαν από δω δεν συνέβηκαν από κει και το αντίστροφο, ενώ οι στολές και τα όπλα των αστυνομικών είναι επίσης κάπως διαφορετικά. Μα το πιο σημαντικό είναι ότι στον 1Q84 υπάρχουν δύο φεγγάρια: το κανονικό και ένα μικρότερο πράσινο.
     Σ’ αυτόν τον κόσμο εισέρχεται φαινομενικά τυχαία η Αομάμι, μια κάπως ιδιόρρυθμη γυναίκα, εκεί γύρω στα τριάντα της, που είναι πλήρους απασχόλησης γυμνάστρια και μερικής απασχόλησης δολοφόνος. Δεν σκοτώνει όμως όποιον κι όποιον, αλλά μονάχα αυτούς που κακοποιούν τις γυναίκες. Και αν και αμείβεται γι’ αυτό, δεν το κάνει για τα λεφτά, αλλά απλά και μόνο επειδή θέλει να καθαρίσει τη γη απ’ αυτά τα καθάρματα. Και στον ένα και στον άλλο κόσμο, η Αομάμι είναι μόνη. Και στον ένα και στον άλλο κόσμο είναι ερωτευμένη μ’ έναν άντρα ονόματι Τέγκο, του οποίου το χέρι κράτησε για μια στιγμή στα δέκα της χρόνια, κάποιον που δεν ξέχασε ποτέ αφού μεγαλώνοντας σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον ήταν ο μοναδικός που της συμπεριφέρθηκε με καλοσύνη.
     Ο Τέγκο είναι σήμερα καθηγητής μαθηματικών. Ζει μια συνηθισμένη ζωή, στα όρια της βαρεμάρας. Διδάσκει τρεις ημέρες τη βδομάδα σ’ ένα σχολείο, δουλεύει τα λογοτεχνικά του κείμενα, τα οποία παραμένουν ανέκδοτα και μια φορά την εβδομάδα συναντιέται με την παντρεμένη ερωμένη του και ξεδίνει κάπως. Η ζωή του όμως θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη συνταρακτικά όταν ένας εκδότης θα του ζητήσει να ξαναγράψει το βιβλίο μιας δεκαεφτάχρονης κοπέλας που ακούει στο όνομα Φούκα-Έρι. Το κείμενό της είναι άκομψο, σχεδόν παιδικό, αλλά ο μύθος της είναι πολύ δυνατός, κάτι που καθηλώνει τον αναγνώστη. Τώρα ο Τέγκο πρέπει να το ραφινάρει να του δώσει εκείνο το κάτι που χρειάζεται για να το κάνει ευανάγνωστο. Παρά τους αρχικούς του ενδοιασμούς λοιπόν ρίχνεται με τα μούτρα στη δουλειά και τα αποτελέσματα κρίνονται περισσότερο από ικανοποιητικά, καθώς το βιβλίο δεν γίνεται μόνο μπεστ σέλερ, αλλά κερδίζει και το πιο σημαντικό λογοτεχνικό βραβείο της χώρας. Το γεγονός αυτό τονώνει την αυτοπεποίθηση του Τέγκο, αλλά αναστατώνει κιόλας τη μοναχική ζωή του, αφού νέοι άνθρωποι κάνουν ολοένα την εμφάνισή τους γύρω του. Και όσα περισσότερα πάρε δώσε έχει με τον κόσμο, τόσο περισσότερο σκέφτεται την Αομάμι, εκείνο κορίτσι που είκοσι χρόνια πριν του κράτησε το χέρι. Θέλει να τη συναντήσει ξανά, να την ερωτευτεί αυτή τη φορά για τα καλά, αλλά πώς; Πού να τη βρει; Και αν τη βρει τελικά τι θα συμβεί;
     Αυτά και άλλα πολλά, σημαντικά κι ασήμαντα, συμβαίνουν στις χίλιες σχεδόν σελίδες αυτού του βιβλίου, που εκτός των άλλων προσπαθεί να ρίξει μια ενδελεχή ματιά στο φαινόμενο των αιρέσεων στην Ιαπωνία, κάτι στο οποίο θα λέγαμε ότι αποτυγχάνει. Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα έκανε πολύ καλύτερη δουλειά ο νομπελίστας Κενζαμπούρο Όε στο Somersault (παρουσίαση εδώ). Μία ακόμη αδυναμία του βιβλίου είναι η φλυαρία του. Πού και πού ο συγγραφέας αρχίζει να μιλά και να μιλά και να μιλά και σταματημό δεν έχει. Και φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε τις επαναλήψεις. Κάποιος μπορεί να διαβάσει τον τίτλο του βιβλίου της Φούκα-Έρι, Air Chrysalis, σε μια σελίδα μέχρι και πέντε φορές, ενώ ο συγγραφέας συχνά πυκνά επαναλαμβάνει κάποιες προτάσεις ή ατάκες, σε μια προσπάθεια προφανώς να υπενθυμίσει στον αναγνώστη κάτι το οποίο διάβασε λίγες παραγράφους πιο πριν. Ποια είναι τα θετικά του 1Q84; Ο μύθος και οι πρωταγωνιστές του. Και οι τρεις ήρωες, με πρώτη και καλύτερη την Φούκα-Έρι θα χαραχτούν καλά στη μνήμη του αναγνώστη. Όχι μόνο για τα πείσματα, τα συναισθήματα και τις ιδιορρυθμίες τους, αλλά και για τον τρόπο που ζούνε και αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Η Φούκα-Έρι θα έλεγα ότι είναι με διαφορά ο καλύτερος χαρακτήρας που δημιούργησε ποτέ η φαντασία και η γραφίδα του Μουρακάμι.
     Τελικό συμπέρασμα: Ένα καλογραμμένο βιβλίο που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους του συγγραφέα, το οποίο όμως θα ήταν πολύ καλύτερο αν ήταν τουλάχιστον διακόσιες σελίδες πιο μικρό και απέφευγε τις επαναλήψεις. Για τις τελευταίες θα μπορούσε να πει κανείς ότι φταίνε οι δύο μεταφραστές του στα αγγλικά, αλλά δεν πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού όπως ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του, δούλεψε στενά μαζί τους για το τελικό αποτέλεσμα.
     Δεν συνηθίζω να δίνω βαθμολογίες στα βιβλία, αλλά αυτή τη φορά θα το κάνω: 7/10.

Άλλα βιβλία του ίδιου συγγραφέα

Pinball, 1973
South of the Border, West of the Sun
Norwegian Wood
Dance Dance Dance
Blind Willow, Sleeping Woman
After Dark
Kafka on the Shore
Ο ελέφαντας εξαφανίζεται

Ανακοινώθηκε η μακρά λίστα του Βραβείου Impac. Φαβορί το Room

Ανακοινώθηκε σήμερα η μακρά λίστα του διεθνούς λογοτεχνικού βιβλίου Impac, που δίνει στο νικητή το ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ. Υποψήφια για το βραβείο είναι 147 βιβλία, τα οποία πρότειναν βιβλιοθήκες από όλο τον κόσμο και το μεγάλο φαβορί είναι το "Δωμάτιο" της Έμα Ντόναχιου. Το συγκεκριμένο βιβλίο ψήφισαν είκοσι βιβλιοθήκες.
Τα βιβλία που προτείνονται πρέπει να είναι γραμμένα στα αγγλικά ή μεταφρασμένα σ' αυτά, έτσι από το βραβείο δεν αποκλείονται οι μικρές χώρες.
Η Ελλάδα έχει στη λίστα δύο βιβλία (αγγλικοί τίτλοι): Swell της Ιωάννας Καρυστιάνη και The Convent του Πάνου Καρνέζη, ενώ η Κύπρος το A Watermelon, a Fish and a Bible της Κρίστυ Λευτέρη.
Ο νικητής θα ανακοινωθεί στο Δουβλίνο στις 13 Ιουνίου.

Δείτε ολόκληρη τη λίστα εδώ

Βιβλιοπαρουσιάσεις: Marina Sonkina - Lucia’s Eyes and Other Stories, Yoani Sánchez – Havana Real, Tessa Afshar – Pearl in the Sand

Τους τελευταίους μήνες διαβάζω μανιωδώς κι έτσι τα βιβλία που θέλω να παρουσιάσω αυξάνονται ολοένα. Το μόνο που η όρεξή μου για ανάγνωση δεν βρίσκει το αντίστοιχό της στην όρεξη για συγγραφή, με αποτέλεσμα πολλά από τα αναγνώσματά μου να μην βγαίνουν στο φως. Γι’ αυτό και αποφάσισα, κάθε τόσο, να ανεβάζω μαζικές βιβλιοπαρουσιάσεις (εφημερίδα κατάντησα). Φυσικά ο όρος «μαζικές» είναι σχετικός αφού η καθεμιά απ’ αυτές θα φιλοξενεί τρεις τίτλους. Σήμερα γίνεται η αρχή με μια συλλογή διηγημάτων, μια προσωπική μαρτυρία και ένα ιστορικό-θρησκευτικό-ερωτικό μυθιστόρημα. Πάμε λοιπόν:

Marina Sonkina - Lucia’s Eyes and Other Stories

Αγορά από το Book Depository

 

 Έξι ιστορίες φιλοξενεί αυτή η αξιόλογη συλλογή. Η πρώτη που φέρει τον τίτλο The Eyes of Santa Lucia καταπιάνεται με την ιστορία του Αντόν, ενός αγοριού που μεγαλώνει με τον πατέρα του κάπου στη Ρωσία -προτού αυτός συλληφθεί σαν εχθρός του κράτους- και που είναι ερωτευμένος με την σπανιόλα Λουσία. Στο ποιητικό Runic Alphabet ένας άντρας θρηνεί με το δικό του τρόπο το χαμό της αγαπημένης του Αριάδνα. Μια πολύ λυπητερή ιστορία είναι και αυτή της Τρακτορίνα, στο Tractirona’s Travels. Σ’ αυτήν η γυναίκα με το πρωτότυπο όνομα πέφτει θύμα μιας απάτης που θα της στερήσει τα πάντα. Θύτης; Ο γιος του μακαρίτη του άντρα της, κάτι που δεν είναι και τόσο παράξενο αφού όπως διαβάζουμε: «Με την περεστρόικα οι άνθρωποι έχασαν τον ηθικό τους προσανατολισμό». Στην Carmelita συναντάμε έναν άντρα που ξόδεψε τη ζωή του αόρατος, μέχρι που τον βρίσκει μια κληρονομιά που τον κάνει ορατό. Τότε αποφασίζει να ταξιδέψει στο Μεξικό όπου και γνωρίζει μια ζωγράφο που «ήταν όλα αυτά που ποτέ δεν είχα», αλλά κι αυτά που βρήκε μόνο και μόνο για να τα χάσει. Στο Μόντρεαλ του Καναδά διαδραματίζεται το Christmas Tango, το οποίο αφηγείται την ιστορία ενός ντροπαλού άντρα, εκεί γύρω στα τριάντα που, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ανακαλύπτει το μεγάλο πάθος του, που δεν είναι άλλο από το Ταγκό. Σιγά σιγά θα γίνει μάστορας σ’ αυτό και θ’ αρχίσει να χορεύει με διάφορες γυναίκες που έμοιαζαν «με χίμαιρες, ακριβώς όπως και η ζωή». Με μια ακόμη λυπητερή ιστορία κλείνει η συλλογή, το Angels Ascending, Angels Descending. Είναι η ιστορία της Άσια, μιας γυναίκας εξήντα δύο χρόνων που έχει καρδιολογικά προβλήματα και η οποία για να επιβιώσει πρέπει να κάνει εγχείρηση. Καθώς βρίσκεται στο κρεβάτι του πόνου θυμάται τα νιάτα της, αυτά που ξόδεψε άδικα στην αναζήτηση της πραγματικής αγάπης, ενός μεγάλου έρωτα.

Yoani Sánchez – Havana Real

Αγορά από το Book Depository

 

 Αυτό το βιβλίο περιέχει κάποια από τα κείμενα που ανήρτησε στο μπλογκ της η Υοάνι Σάντσεζ, η πιο γνωστή κουβανή μπλόγκερ, και τα οποία σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό διαλύουν τις ψευδαισθήσεις όλων αυτών στη δύση που ακόμη επιμένουν να βλέπουν την Κούβα σαν το σοσιαλιστικό παράδεισο που δεν είναι. Η Σάντσεζ θα λέγαμε ότι είναι η φωνή της γενιάς Υ (του ελληνικού Υ και όχι του λατινικού, όπως η ίδια διευκρινίζει), αφού μέσω των αναρτήσεών της στο διαδίκτυο κατάφερε να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στην άλλη πλευρά της χώρας της, σ’ αυτήν που οι σύντροφοι της δύσης προτιμούν να αγνοούνε. Γράφει λοιπόν για την καταπίεση, τη φτώχεια, τη διαφθορά, τις πρακτικές εκφοβισμού, την κατάρρευση του κράτους προνοίας και της παιδείας και τις ελλείψεις ακόμη και των πιο βασικών για τη επιβίωση αγαθών, και προσκαλεί/προκαλεί αυτούς που λένε ότι συμπάσχουν με τον κουβανικό λαό: «Ελάτε εδώ και ζήστε μια βδομάδα σαν κουβανοί… Και μετά τα λέμε». Το μάντρα της είναι (παραφράζοντας τον Ομπάμα) «Ναι, θέλουμε». Και θέλουν τα βασικά: ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Σε μια χώρα όπου κάποιος μπορεί να καταλήξει στη φυλακή για… προεγκληματική επικινδυνότητα. Το 1984 είναι εκεί.

Tessa Afshar – Pearl in the Sand

Αγορά από το Book Depository

 

 Αυτό το βιβλίο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε με δυο λόγια σαν ρομάντζο εποχής. Τα γεγονότα της ιστορίας διαδραματίζονται στην Παλαιστίνη την εποχή του Μωυσή, εκεί όπου γεννιέται και μεγαλώνει η Ραχάμπ, η οποία στα δεκαπέντε της χρόνια πωλείται, ή μάλλον ενοικιάζεται, σ’ ένα πλούσιο έμπορα από τον πατέρα της, ώστε να εξασφαλιστεί η επιβίωση της οικογένειάς της. Όταν απελευθερώνεται από τα δεσμά της αποφασίζει να γίνει πόρνη, έτσι ώστε και χρήμα να έχει, αλλά και να μπορεί να επιλέγει η ίδια τους εραστές της. Τα χρόνια που περνούν την κάνουν πλούσια και διάσημη, αλλά ό,τι και να κάνει δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που νιώθει μέσα της. Μέχρι που οι καιροί αλλάζουν. Μέχρι που ο Μωυσής αρχίζει την επέλασή του σ’ εκείνη τη γη και φέρνει μαζί του τον σκληροτράχηλο Σαλμόν και «το αδύνατο συμβαίνει». Οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν είναι ένα βιβλίο για όλα τα γούστα ή μάλλον ότι απευθύνεται αποκλειστικά στο γυναικείο αναγνωστικό κοινό. Ξεκινά σαν ιστορικό μυθιστόρημα αλλά καταλήγει σε ερωτική ιστορία. Δεν γνωρίζω τόσο καλά την ιστορία της εποχής (ή μάλλον τη μυθολογία της) ώστε να μπορέσω να πω με σιγουριά ότι η συγγραφέας την αναπαριστά πιστά μπροστά στα μάτια μας, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό δεν έχει σημασία, αφού αυτή απλά αποτελεί το φόντο στον καμβά της μυθοπλασίας. Ένα βιβλίο… ευανάγνωστο.