Haruki Murakami – Blind Willow, Sleeping Woman

 
Αγορά από το Book Depository

Τους τελευταίους μήνες δεν απολαμβάνω τίποτα περισσότερο από το να διαβάζω συλλογές διηγημάτων. Είτε στο ίντερνετ, είτε σε τυπωμένη μορφή. Ο ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι, που έγινε κυρίως γνωστός στο δυτικό αναγνωστικό κοινό για τα μυθιστορήματά του, εδώ αποδεικνύει ότι είναι μάστορας και στη μικρή φόρμα. Το ανά χείρας βιβλίο αποτελείται από εικοσιτέσσερις ιστορίες, που κινούνται στα γνώριμα μονοπάτια του καλού γραφιά. Καθημερινοί άνθρωποι, εξωπραγματικές καταστάσεις, ρεαλισμός και φαντασία, και, φυσικά, πολλή -τζαζ κυρίως- μουσική. Όπως το συνηθίζουμε τώρα τελευταία θα πάρουμε ένα-ένα τα διηγήματα και θα σας δώσουμε μια μικρή περίληψη.

Blind Willow, Sleeping Woman: Αυτή είναι μια ιστορία που κρύβει μέσα της ένα διήγημα που κρύβει μέσα του ένα παραμύθι. Κάποιος επισκέπτεται το νοσοκομείο, όπου για λίγο κάνει παρέα μ’ ένα κουφό εξάδελφό του. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται εκεί του θυμίζουν μια παρόμοια επίσκεψη, που τώρα στα μάτια του μοιάζει αποκύημα φαντασίας.

Birthday Girl: Μια νέα γυναίκα γιορτάζει τα γενέθλιά της και ο γέρο-ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου της λέει ότι μπορεί να πραγματοποιήσει μια επιθυμία της, όποια κι αν είναι αυτή. Τι θα ευχηθεί;

New York Mining Disaster: Εδώ παρακολουθούμε κατά κύριο λόγο τη συζήτηση ενός άντρα του οποίου πέντε φίλοι έχουν πεθάνει ως τα 28 τους χρόνια, με κάποιον που του δανείζει το κουστούμι του για τις κηδείες, κι ο οποίος συνηθίζει να πηγαίνει στο ζωολογικό κήπο όταν έρχεται κυκλώνας. Σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο πάρτι, που μοιάζει εντελώς άσχετο με την ιστορία, πιάνει την κουβέντα με μια άγνωστη γυναίκα, η οποία όμως τελικά με την παρουσία της δένει τον τίτλο με την ιστορία.

Airplane: Or, How He Talked to Himself as If Reciting Poetry: Η ιστορία ενός εικοσάχρονου άντρα που έχει σαν ερωμένη του μια γυναίκα επτά χρόνια μεγαλύτερη, που κάθε που συναντιούνται κλαίει τουλάχιστον μια φορά. Παρακολουθούμε τις συζητήσεις τους.

The Mirror: Ο νυχτοφύλακας κάποιου σχολείου βλέπει τον εαυτό σου σ’ ένα καθρέφτη και τρομάζει, αφού τον δείχνει γεμάτο κακία και μίσος. Το μόνο που εκείνος ο καθρέφτης δεν υπήρξε ποτέ. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μεταφυσικό γεγονός.

A Folklore for My Generation: A Pre-History of Late-Stage Capitalism: Μια ιστορία ειπωμένη υποτίθεται από δεύτερο χέρι, από ένα συμμαθητή του συγγραφέα. Μιλάει για τον έρωτά του για μια όμορφη κοπέλα, η οποία όμως δεν του επιτρέπει να την αγγίξει ερωτικά. Του υπόσχεται όμως πώς όταν μεγαλώσει και παντρευτεί, θα τον κάνει εραστή της. Οι ανατροπές της ζωής ωστόσο καραδοκούν.

Hunting Knife: Ένα ζευγάρι περνάει τις διακοπές του σ’ ένα παραθαλάσσιο θέρετρο. Δίπλα τους μένουν μια γυναίκα και ο καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι γιος της. Ο άντρας γνωρίζει τον δεύτερο την τελευταία νύχτα πριν την αναχώρησή τους, κι εκείνος του δίνει να δοκιμάσει ένα εκπληκτικό κυνηγετικό μαχαίρι.

A Perfect Day for Kangaroos: Κάποιος πηγαίνει με τη φίλη του στο ζωολογικό κήπο για να δούνε ένα νεογέννητο καγκουρό, το οποίο έχει στο μεταξύ μεγαλώσει. Εκείνη τον τρελαίνει στις ερωτήσεις.

Dabchick: Η παράξενη ιστορία ενός άντρα, που ακολουθώντας κάτι, κάθε άλλο παρά συνηθισμένες οδηγίες, φτάνει σ’ ένα περίεργο μέρος για δουλειά. Εκεί, οι της ασφαλείας, απαιτούν να τους πει τη λέξη-σύνθημα για να του επιτρέψουν την είσοδο, αλλά αυτός δεν την ξέρει.

Man-Eating Cats: Τα γεγονότα διαδραματίζονται σ’ ένα ανώνυμο ελληνικό νησί. Εκεί καταφεύγει ο συγγραφέας, μαζί με τη φίλη του Ιζούμι, μετά που οι γάμοι και των δύο διαλύονται. Κάποια μέρα διαβάζει στην εφημερίδα ένα άρθρο, για μια γυναίκα την οποία έφαγαν οι γάτες στην Αθήνα, και ξυπνούν μέσα του παλιοί φόβοι.

A “Pour Aunt” Story: Μια από τις πιο παράξενες ιστορίες στη συλλογή. Ένας άντρας σκέφτεται μια ανύπαρκτη θεία, κι αυτή… φυτρώνει στην πλάτη του. Για όσο καιρό βρίσκεται εκεί, τον κακόμοιρο άντρα απασχολούν υπαρξιακά ερωτήματα, όπως αυτό: «Πού πηγαίνουν τα χαμένα ονόματα;» Στο τέλος αντιλαμβάνεται ότι: «Ο κόσμος όλος είναι μια φάρσα».

Nausea 1979: Για σαράντα συνεχείς μέρες κάποιος κάνει εμετό. Και για σαράντα μέρες κάποιος του τηλεφωνεί, όπου κι αν βρίσκεται, καθημερινά και ψιθυρίζει απλά το όνομά του. Πληρώνει τις πολλές του αμαρτίες;

The Seventh Man: Ένα αγόρι βλέπει το κύμα να καταπίνει τον καλύτερό του φίλο στο διάλειμμα ενός κυκλώνα. Για χρόνια και χρόνια τον κατατρέχουν οι εφιάλτες, αφού μπορούσε να τον σώσει αλλά δεν το έκανε. Ωστόσο στο τέλος καταλαβαίνει ότι για να σωθεί πρέπει ν’ αγκαλιάσει τους φόβους του.

The Year of Spaghetti: Αυτό ήταν το 1971. Για ένα ολόκληρο χρόνο ένας άντρας μαγείρευε καθημερινά σπαγγέτι, επειδή ήθελε να είναι μόνος. «Το ήξεραν οι ιταλοί το 1971 ότι εξήγαγαν μοναξιά;» αναρωτιέται κάπου ο αφηγητής.

Tony Takinani: Η ιστορία ενός τζαζ μουσικού και του γιου του, που είναι σχεδιαστής. Ο πρώτος, αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα. Ο δεύτερος δεν ερωτεύεται στ’ αλήθεια μέχρι που γνωρίζει μια γυναίκα, στην οποία αρέσει πάνω απ’ όλα ν’ αγοράζει ρούχα και παπούτσια. Αυτή η συνήθεια θ’ αποδειχτεί κι η καταδίκη τους.

The Rice and Fall of Sharpie Cakes: Ένας άντρας λαμβάνει μέρος σ’ ένα διαγωνισμό, στη διάρκεια του οποίου οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να φτιάξουν κέικ βασισμένοι σε μια παραδοσιακή συνταγή. Οι δοκιμαστές είναι κοράκια.

The Ice Man: Μια γυναίκα γνωρίζει έναν άντρα που μοιάζει να είναι φτιαγμένος από πάγο και τον παντρεύεται. Στην αρχή νιώθει ευτυχισμένη αλλά σιγά-σιγά αρχίζει να βαριέται, έτσι του προτείνει ένα ταξίδι στο Νότιο Πόλο. Ξεμένουν τελικά εκεί. Εκείνη μένει έγκυος και είναι σίγουρη ότι θα γεννήσει ένα παγοπαίδι.

Crabs: Ένα ζευγάρι από το Τόκιο επισκέπτεται τη Σιγκαπούρη. Για τέσσερις συνεχείς μέρες τρώνε καβούρια φτιαγμένα με απίθανες συνταγές. Στο τέλος ο άντρας αρρωσταίνει κι αντιλαμβάνεται δύο πράγματα. Το δεύτερο είναι ότι δε θα φάει ποτέ ξανά καβούρια. Το πρώτο το κρατάμε για έκπληξη.

Firefly: «Πάντα διάβαζα και έτσι οι άνθρωποι σκέφτονταν ότι ήθελα να γίνω συγγραφέας. Αλλά δεν ήθελα. Δεν ήθελα να γίνω οτιδήποτε». Κάποιος συναντά τυχαία το κορίτσι του νεκρού του φίλου. Κάνουν σιωπηλά παρέα περπατώντας πολλά χιλιόμετρα κάθε Κυριακή. Τη νύχτα των εικοστών της γενεθλίων κάνουν έρωτα, αλλά μετά…

Chance Traveler: Μια ιστορία συμπτώσεων και… καρκινωμάτων. Τραγική και λυτρωτική την ίδια ώρα. Ο ήρωάς της, κάποιος που δουλεύει σαν κουρδιστής πιάνων λέει: «Όταν εγκατέλειψα την ιδέα να γίνω πιανίστας επιτέλους κατάλαβα πόσο απολαυστικό μπορεί να γίνει το παίξιμο του πιάνου».

Hanalei Bay: Ο γιος μιας πιανίστριας σκοτώνεται, καθώς κάνει σέρφινγκ, από ένα καρχαρία στη Χαβάη. Εκείνη επισκέπτεται κάθε χρόνο για τρεις βδομάδες το μέρος όπου έγινε το κακό. Το φάντασμα του γιου της εμφανίζεται μπροστά στα μάτια δυο νεαρών γιαπωνέζων σέρφερ.

Where I’m Likely to Find It: Μια γυναίκα προσλαμβάνει ένα εθελοντή ντετέκτιβ για ν’ ανακαλύψει τον άντρα της, ο οποίος εξαφανίστηκε ανάμεσα στον 24ο και 26ο όροφο του κτηρίου όπου διέμεναν. Εκείνος πηγαίνει εκεί καθημερινά και γνωρίζει τους υπόλοιπους κάτοικους, αλλά τον άντρα δεν τον βρίσκει. Ωστόσο…

The Kidney-Shaped Stone That Moves Every Day: Εδώ έχουμε δυο ιστορίες, τη μια μέσα στην άλλη. Ένας συγγραφέας γνωρίζει μια μυστηριώδη γυναίκα στην οποία λέει την ιστορία με την πέτρα που έμοιαζε με νεφρό. Ταυτόχρονα αναρωτιέται κατά πόσο αυτή είναι η δεύτερη σημαντική γυναίκα που γνωρίζει στη ζωή του, αφού συνεχίζει να τον κατατρέχει ο αφορισμός του πατέρα του, σύμφωνα με τον οποίο στη ζωή κάθε άντρα αναλογούν τρεις σημαντικές γυναίκες.

A Shinagawa Monkey: Μια γυναίκα ξεχνάει συνεχώς το όνομά της. Για να αποφεύγει τις δύσκολες καταστάσεις φτιάχνει ένα βραχιόλι, πάνω στο οποίο το χαράζει. Όπως θα αποδειχτεί στη συνέχεια, το όνομα το έκλεψε ένας ομιλών πίθηκος, που υπήρξε ερωτευμένος με μια νεκρή συμμαθήτριά της.

Και, τέλος! Μια εκπληκτική συλλογή, που μπορεί να σας χαρίσει αρκετά βράδια αναγνωστικής απόλαυσης. Μη τη διαβάσετε μεμιάς. Καλύτερα είναι να τη χαρείτε λίγο-λίγο, ιστορία την ιστορία, να πλημμυρίσετε από τις εικόνες της, να ταξιδεύσετε με τη φαντασία του συγγραφέα.