Ο Ουίλμπουρ Σμιθ είναι ένας από τους πλέον αγαπημένους μου συγγραφείς. Ένας από εκείνους που πάντα καταφέρνουν να με συνεπάρουν με την πλοκή των έργων τους και τη δράση των ηρώων τους, μεταδίδοντάς μου ταυτόχρονα κάποιες γνώσεις.
Δεν ντρέπομαι να ομολογήσω ότι περισσότερα έμαθα από τα βιβλία του εν λόγω κυρίου για τη Ζιμπάμπουε, παρά από τα ιστορικά βιβλία.
Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, τον «Θρίαμβο του Ήλιου», μας ταξιδεύει στο Σουδάν του 19ου αιώνα, όπου ξεσπά ένας αιματηρός πόλεμος ανάμεσα στους πολέμαρχους και πιστούς στον απεσταλμένο του Μωάμεθ ιμάμη Μαχντί, και τις δυνάμεις της Αιγύπτου, που με τη στήριξη των βρετανών εξουσιάζουν τη χώρα. Το Χαρτούμ τελεί υπό συνεχή αποκλεισμό, η πείνα και η χολέρα θερίζουν, οι άμυνες και οι αντοχές των πολιορκημένων γίνονται μέρα με τη μέρα όλο και πιο αδύνατες. Μέσα σ’ αυτό, λοιπόν, το κλίμα φθοράς, πόνου και παρακμής, όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια εκμηδενίζεται, κάποιοι προσπαθούν να διατηρήσουν ζωντανή, με νύχια και με δόντια, την ελπίδα.
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευοίωνα, αλλά που και που κάτι συμβαίνει, που αναπτερώνει τις ελπίδες.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες συναντώνται δύο από τις πιο φημισμένες δυναστείες των βιβλίων του Σμιθ: Οι Κόρτνι και οι Μπάλανταϊνς. Ο Ράιντερ Κόρτνι είναι ένας δαιμόνιος επιχειρηματίας και τυχοδιώκτης, ο Πένροντ Μπάλανταϊν είναι ένας παρασημοφορημένος λοχαγός των βρετανών Ουσάρων. Η τύχη στέλνει συνέχεια τον ένα στο δρόμο του άλλου: ερωτεύονται την ίδια γυναίκα, στρατεύονται στον ίδιο σκοπό, ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο, θα μπορούσαν ακόμη και να μισήσουν ο ένας τον άλλο, αλλά η μοίρα τους θέλει αντί εχθρούς στενούς σύμμαχους.
Ο Σμιθ φτιάχνει και πάλι μια περιπετειώδη ιστορία με καταιγιδιστική δράση, που καθηλώνει, αλλά που υστερεί σε σχέση με τα προηγούμενά του βιβλία σ’ ένα τομέα: στις εκπλήξεις, ή, αν προτιμάτε, στις ανατροπές. Με μια λέξη, αυτό είναι ένα βιβλίο, προβλέψιμο. Εδώ έχουμε όλες τις καθιερωμένες από το συγγραφέα προσωπικές διαμάχες, τις προδοσίες, τους ηρωισμούς.
Ωστόσο, για να λέμε τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν, μία έκπληξη μας την επιφυλάσσει ο Σμιθ. Κι αυτή είναι ο έντονος ερωτισμός που αποπνέει το κείμενο. Παλλακίδες, αθώα κορίτσια και στην πρώτη ερωτική αφύπνιση γυναίκες, παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του. Ο έρωτας μοιάζει να είναι το κυρίαρχο στοιχείο, και είναι και το μόνο μας δίνει τις όποιες ανατροπές.
Είναι φανερό ότι ο Σμιθ γράφοντάς το ήταν ακόμη επηρεασμένος από το νέο του έρωτα, τη γυναίκα που παντρεύτηκε μόλις πρόσφατα, και την οποία περιγράφει σαν: “my helpmate, playmate, soulmate, wife and best friend”.
Όπως και νάχει, ο «Θρίαμβος του Ήλιου» είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο, που μιλάει για τον έρωτα και την Αφρική. Για δύο έρωτες δηλαδή...Ο Σμιθ είναι με διαφορά ο πιο εμπορικά επιτυχημένος λευκός αφρικανός συγγραφέας. Τα βιβλία του στην Ελλάδα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Bell.
No comments:
Post a Comment