Η αλήθεια είναι ότι την Ami Sakurai δεν τη γνώριζα. Απλά ανακάλυψα αυτή τη νουβέλα, το Innocent World, σ’ ένα βιβλιοπωλείο εδώ στην Τσιανγκ Μάι, διάβασα την περίληψη από πίσω, είδα ότι σαν γιαπωνέζα στο συγκεκριμένο θέμα θα χτυπούσε τα ρέστα της, κι έτσι την πήρα. Και δεν απογοητεύτηκα. Ο Αθώος Κόσμος κάθε άλλο παρά αθώος είναι καθώς μιλά για αιμομιξία, για εφηβική πορνεία, για τη μανιακή με την κατανάλωση γιαπωνέζικη κοινωνία και για τις διαλυμένες οικογένειες.
Ο κόσμος που περιγράφει η Σακουράι είναι ένας κόσμος κυνικός και μηδενιστικός, τέτοιος που αργά ή γρήγορα σε οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Την ιστορία αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο η... Ami, μια δεκαεφτάχρονη μαθήτρια, μέλος μιας δυσλειτουργικής οικογένειας. Ο αδελφός της γεννήθηκε με διανοητικά προβλήματα και μ’ αυτόν είναι που η κοπέλα θα έχει την πρώτη της σεξουαλική εμπειρία. Θ’ ακολουθήσουν και άλλες συναντήσεις, όλες στο δωμάτιο του αγοριού, μέχρι που οι γονείς τους θ’ αρχίσουν να ψυλλιάζονται κάτι και θα τον ξαποστείλουν σε κάτι συγγενείς στη Γιοκοχάμα. Η κοπέλα, νιώθοντας ένα τεράστιο κενό από την απουσία του αδελφού της, θ’ αρχίσει να γίνεται όλο και πιο αντικοινωνική. Μέχρι που με ένα συμμαθητή της θα συλλάβουν ένα σχέδιο που θα τους βγάλει απ’ την πλήξη. Βάζουν αγγελία στο ίντερνετ ότι παρέχουν σεξουαλικές υπηρεσίες. Έτσι η Ami αρχίζει από νωρίς-νωρίς τη σταδιοδρομία της στην άλλη πλευρά της ζωής. Όμως, δεν το κάνει μόνο για να μη βαριέται και για τα λεφτά, αλλά και για να έχει την ευχέρεια να επισκέπτεται όσο πιο συχνά γίνεται τον αδελφό της.
Η συγγραφέας χρησιμοποιώντας μια σκληρή και άμεση γλώσσα, αναλύει μία ακόμη πτυχή της γιαπωνέζικης κοινωνίας, δίχως να χαρίζεται σε τίποτα και σε κανένα. Αν και η ηρωίδα της παρουσιάζεται περίπου σαν μια ευαίσθητη σκύλα, βάζει στο μυαλό και στα χείλη της σκέψεις και λόγια μαχαίρια, που μοιάζουν να τεμαχίζουν τα πάντα. Η Ami είναι μια νέα γυναίκα, πρόωρα γερασμένη, που τα μονοπάτια της ακολουθούν διαφορετικές κατευθύνσεις από εκείνα του υπόλοιπου κόσμου. Και είναι μια γυναίκα σκληρή, που απολαμβάνει το σεξ «αν και σύμφωνα με την κοινωνία, είναι κάτι τρομερά παραφυσικό.» Η δική της οπτική είναι τόσο αλλιώτικη, που θα μπορούσε να προκαλέσει σοκ: «Εγώ θεωρούσα ότι το να κάνω σεξ με διάφορους εντελώς άγνωστους σε μένα ανθρώπους, δεν είχε καμία απολύτως διαφορά από το να αυνανίζομαι.» Ωστόσο διαθέτει και χιούμορ, αφού καθώς περιγράφει μια σκηνή μαζοχιστικού σεξ, λέει για τον εαυτό της: «Έτσι όπως ήμουν, αν έβαζαν πάνω μου μια ταμπέλα που έλεγε Ερωτικό Πτώμα και με άφηναν σ’ ένα μουσείο τέχνης, θα ήμουν το βασικό έκθεμα.» ή «Το να βρεθώ στο κρεβάτι μαζί του, ήταν πιο δύσκολο για μένα να το φανταστώ από το να κάνω έρωτα μ’ ένα μινώταυρο στους λαβύρινθους της κόλασης.» Αλλά, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο αυτό, το κείμενο πού και πού γίνεται ποιητικό: «Η καρδιά μου ήταν σαν τον απόηχο ενός ονείρου, αλλά που κι αυτός επρόκειτο σύντομα να εξαφανιστεί.»
Η ηρωίδα και αφηγήτριά μας, λοιπόν, είναι μια σκεπτόμενη πόρνη, που κινείται έξω από τα συνηθισμένα πρότυπα. Η ζωή της έπαιξε παράξενα παιχνίδια, αλλά δεν είναι αυτά τελικά που θ’ αρχίσουν να την οδηγούν προς την αυτοκαταστροφή, αλλά μια εγκυμοσύνη και η ανακάλυψη ενός μεγάλου μυστικού, που θα έρθει για να ρίξει φως στα ψυχολογικά της προβλήματα. Ναι, τελικά, τη μεγαλύτερη ευθύνη σ’ αυτό που έγινε τη φέρουν οι γονείς της. Αυτοί που στον μεγαλύτερό της αδελφό συνάντησαν μόνο την απογοήτευση και που έκαναν την ίδια το πειραματόζωό τους. «Γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν να επουλώσουν τις δικές τους πληγές με την άσχημη αποσυντεθημένη σάρκα και το αίμα των άλλων; Αφού ξέρουν ότι θα ταρακουνηθούν και θα καταρρεύσουν.»
Παρόλ’ αυτά, το μόνο που μοιάζει να ζητά είναι τη διαφυγή, μια έξοδο σωτηρίας, που δεν φαίνεται πουθενά. «Το να φέρω στον κόσμο μια νέα ζωή, αυτό δεν θα μ’ εξιλέωνε για τη ζήση μου;» αναρωτιέται κάπου. Και δυο γραμμές πιο κάτω αποφαίνεται: «Η αμνηστία ακυρώθηκε κι εγώ θα επέστρεφα στη φυλακή μιας δίχως νόημα ζωής.»
Τελικά, μετά από μια ακόμη τραγωδία και μία ακόμη σκηνή ανήκουστου σεξ, θα βρει ένα σκοπό στη ζωή της και θ’ αποφασίσει να μην πεθάνει, αν και σε κάποια σκηνή τη βλέπουμε να εκλιπαρεί για το θάνατο.
Μέσα σε μόλις 124 σελίδες η συγγραφέας μας αφηγείται την ιστορία μιας ζωής τραγικής. Ίσως το μήνυμά της να κρύβεται στη συμβουλή που δίνει ο Μασάκι, ο μαστροπός της, στην Ami: «Να μην εξαρτάσαι ποτέ από γονείς, συγγενείς, γκόμενους, φίλους, σε κανένα απ’ αυτούς. Αν ακολουθήσεις κατά γράμμα αυτή τη συμβουλή, δεν θα απελπιστείς ποτέ ό,τι κι αν σου συμβεί στη ζωή.» Το Innocent World είναι μια αριστουργηματική νουβέλα, που σε λίγες σελίδες λέει πολλά και συνταρακτικά, που κάνει μια κοινωνία να κοιτάξει τον εαυτό της στα μάτια και να τον ρωτήσει: «Μα γιατί, στο διάολο, είμαι έτσι;»
No comments:
Post a Comment