Elizabeth Kostova – The Historian

 
Αγορά από το Book Depository

Η αλήθεια είναι ότι το The Historian της Elizabeth Kostova, το πήρα στα χέρια μου με επιφύλαξη. Βασικά, αν δεν το έβρισκα σ’ ένα βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων, εδώ στην Τσιανγκ Μάι, σε πολύ χαμηλή τιμή, δεν θα το έπαιρνα καθόλου. Κι αυτό επειδή, από ιδιοτροπία ίσως, ποτέ δεν περιμένω κάποιο απ’ τα μπεστ σέλερ βιβλία της αλλοδαπής, να δικαιώσουν τις προσδοκίες που δημιουργούν. Το παρόν, ευτυχώς, με έβγαλε ψεύτη.
Ο «Ιστορικός» είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα-ποταμός εφτακοσίων σελίδων κι ένα εξαιρετικά απολαυστικό ανάγνωσμα. Η Κόστοβα με αφετηρία τον πασίγνωστο μύθο του Κόμη Δράκουλα, μας καλεί σ’ ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, όπου τα κυρίαρχα στοιχεία είναι οι συμπτώσεις και οι ανατροπές. Χρησιμοποιώντας προφανώς μια πληθώρα πηγών, κτίζει ένα στέρεο κατασκεύασμα, όπου το νήμα της αφήγησης μοιράζονται στο πέρασμα του χρόνου διάφορα άτομα, που σχετίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μεταξύ τους.
Όλα αρχίζουν με την ανακάλυψη ενός μυστηριώδους βιβλίου από έναν φοιτητή στον Οξφόρδη, που έχει όλες τις σελίδες κενές με εξαίρεση τις κεντρικές, όπου δεσπόζει η εικόνα ενός δράκου. Ο έκπληκτος φοιτητής, ο Πολ, δείχνει το βιβλίο στον καθηγητή και μέντορά του Μπαρτολομίου Ρόσσι, ο οποίος σχεδόν αμέσως μετά μυστηριωδώς εξαφανίζεται. Ο πρώτος μελετώντας τα χαρτιά του τελευταίου, αλλά και τα γεγονότα, φτάνει στο φοβερό συμπέρασμα ότι πίσω από το μυστήριο κρύβεται ένας βρικόλακας – ίσως ακόμη κι ο Κόμης Δράκουλας ο ίδιος. Και τότε αρχίζει ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, κι από κει στη Ρουμάνια και τη Βουλγαρία, έχοντας στο πλευρό του μια γυναίκα που εμφανίστηκε από το πουθενά, τη Χέλεν, που υποστηρίζει ότι είναι κόρη του αγνοούμενου καθηγητή. Οι δυο τους συντροφιά θ’ αρχίσουν να ζουν μια συναρπαστική περιπέτεια και στιγμές απόλυτου τρόμου, καθώς σιγά-σιγά όλες οι υποψίες τους κι οι «ανυπόστατοι» φόβοι τους, θα πάρουν να βγαίνουν αληθινοί.
Αλλά το παρόν δεν είναι μόνο ένα μυθιστόρημα φαντασίας, αλλά κι ένα βιβλίο που μιλά για τους πολιτισμούς των χωρών της Βαλκανικής, για το Βυζάντιο, για τους πολέμους του παρελθόντος και την οθωμανική αυτοκρατορία για το σιδηρούν παραπέτασμα και τις κοινές παραδόσεις. Διατρέχοντάς το κανείς συναντά λέξεις, ποτά, συνταγές και πεποιθήσεις από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, αλλά κι από τη Γαλλία, και από μια χούφτα άλλες χώρες και γλώσσες.
Για μένα η μοναδική αδυναμία του είναι όταν στη διάρκεια της δεύτερης συνάντησης του Κόμη με τη Χέλεν, την εγκαταλείπει για νεκρή. Εκεί ακριβώς αναρωτιέται κανείς κατά πόσο, κάποιος που μπόρεσε να επιβιώσει ανά του αιώνες, που ξέρει όλα τα κατατόπια και προηγείται πάντα των αντιπάλων του, που στέλνει τους «υπηκόους» του παντού δίχως πρόβλημα, θα μπορούσε να κάνει τέτοιο λάθος. Κι εκεί ακριβώς είναι πιστεύω που έβαλαν το χεράκι τους οι εκδότες, αφού δεν επιτρέπεται σε μια τέτοια «υπερπαραγωγή» να δίνεται ένα δυστυχισμένο τέλος. Όπως και νάχει, το βιβλίο αυτό μοιάζει σαν ένας αγώνας δρόμου στις χώρες και τη γνώση και σαν τέτοιο αξίζει να διαβαστεί.