Τα γεγονότα που περιγράφονται στο νέο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Martin Limón The Joy Brigade, που μόλις κυκλοφόρησε, διαδραματίζονται στην Κορεατική χερσόνησο στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όπου η κατάσταση, μετά το τέλος του πολέμου, εξακολουθεί να μοιάζει εκρηκτική. Η παρουσία στο νότο του αμερικανικού στρατού κάνει τους ντόπιους να νιώθουν όλο και πιο άβολα, ενώ στο βορρά τα πράγματα δεν είναι και καλύτερα καθώς ο Λαϊκός Στρατός φαίνεται να ετοιμάζεται για ένα μεγάλο γεγονός: μια μαζική επίθεση κατά του νότου με σκοπό την επανένωση της χώρας.
Οι αμερικανοί στρατηγοί νιώθουν να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα και πιστεύουν ότι αν δεν κάνουν κάτι σύντομα η κατάσταση θα ξεφύγει εντελώς από τα χέρια τους. Γι’ αυτό και επιστρατεύουν τις υπηρεσίες του Τζορτζ Σουένιο, ενός μεξικανο-αμερικανού στρατονόμου, που βρίσκεται σε επ’ αόριστο απόσπαση εκεί. Η αποστολή που θα του αναθέσουν κάθε άλλο παρά συνηθισμένη είναι: αυτή τη φορά δεν θα τον διατάξουν να βάλει σε τάξη μερικούς φαντάρους ή να επιλύσει κάποιες διαφορές εντός του σώματος, αλλά να επιχειρήσει να επιτύχει το θεωρητικά αδύνατο: να διεισδύσει στους ενδότερους κύκλους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βορείου Κορέας.
Γιατί να το κάνει αυτό; Για να πάρει στα χέρια του ένα αρχαίο χάρτη, που καταγράφει όλα τα μυστικά τούνελ, που υπάρχουν κάτω από την αποστρατικοποιημένη ζώνη, ανάμεσα στις δύο χώρες. Πώς θα το κάνει αυτό; Συναντώντας τη γυναίκα που τον έχει στην κατοχή της, τη Δόκτορα Γιονγκ, όπως την αποκαλεί, μια πρώην ερωμένη του που αναγκάστηκε να καταφύγει στο βορρά, αφού τη βάραιναν κατηγορίες για δολοφονίες στο νότο.
Τα πράγματα δείχνουν από την αρχή περίπλοκα, αλλά θα γίνουν ακόμη χειρότερα όταν θα καταφθάσει στο Βορειοκορεατικό λιμάνι του Νάμπο, μ’ ένα αλβανικό καράβι. Πρώτα πρέπει να καταφέρει να διαφύγει της προσοχής των αρχών του λιμανιού και μετά να συναντήσει έναν απογοητευμένο από την σκληρή πραγματικότητα ήρωα της επανάστασης, που θα τον οδηγήσει στην πρωτεύουσα Πιονγκγιάνγκ. Εκεί θα συναντήσει την Γιονγκ, αλλά θα λάβει μέρος και σε ένα τουρνουά Ταεκβοντό με σκοπό να επιτύχει τους στόχους του. Πιο περίπλοκα, θα λέγαμε, δεν γίνεται!
Σύμφωνα μ’ ένα αρχαίο γνωμικό: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι θεοί γελούν. Λοιπόν, οι θεοί θα έριχναν το γέλιο της ζωής τους αν έπαιρναν χαμπάρι τα σχέδια του Τζορτζ, καθώς αυτό δεν είναι ένα από εκείνα τα μυθιστορήματα, όπου αναρωτιέται κανείς αν κάτι μπορεί να πάει λάθος, αλλά όπου θα εκπλήττονταν αν τίποτα δεν πήγαινε στραβά.
Ακόμη και ο ήρωάς μας έχει τις αμφιβολίες του κατά πόσο μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή, αφού φοβάται ότι όχι μόνο θα συλληφθεί, αλλά πώς θα τον βασανίσουν κιόλας. Το σχέδιο είναι γελοίο, κι αυτό το ξέρει καλά, όλοι το ξέρουν, αλλά δεν έχει και άλλη επιλογή: είτε θα προσπαθήσει και, αν τα καταφέρει, θα σταματήσει ένα πόλεμο εν τη γενέσει του, ή δεν θα κάνει τίποτα και θα πληρώσει τα σπασμένα.
Προσπαθεί λοιπόν. Προσπαθεί σκληρά, απεγνωσμένα. Και πετυχαίνει. Κι αποτυγχάνει. Κι αυτό γιατί η αποστολή του έχει πολλές πτυχές, που έχουν διαφορετικό βαθμό δυσκολίας.
Στη διάρκεια του ταξιδιού του στην έρημη χώρα θα μάθει πολλά για τους ανθρώπους της, θ’ αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους και θα γνωρίσει την ευγένεια των ξένων, θα νιώσει την τρυφερότητα και το οδυνηρό κέντρισμα της εξαπάτησης.
Ο συγγραφέας μοιάζει να κατέχει τόσο καλά το θέμα του, ώστε τα γεγονότα που περιγράφει φαντάζουν λίγο πολύ αληθινά. Τον πόλεμο, τα τοπία, την τρέλα, τα περιγράφει με λέξεις, σε προτάσεις, πλούσιες μέσα στην απλότητά τους. Όσο για τους ήρωές του, είναι άνθρωποι γεμάτοι πάθη και με βαθιά πίστη σ’ αυτά που κάνουν, ακόμη και οι λιγότερο συμπαθείς από αυτούς, όπως η πανέμορφη και σαδίστρια λοχαγός Ρι Μι-σουκ και ο Φεγγαροκυνηγός (Moon Chaser), ένας άντρας με πολλά ελαττώματα και άλλα τόσα προτερήματα.
Ωστόσο αυτό το βιβλίο δεν είναι μόνο θρίλερ. Είναι και μια ιστορία για πατέρες και κόρες, για την τιμή εν καιρώ πολέμου αλλά και την ατίμωση, και, τέλος, για την αγάπη, στις πιο αγνές και τις πιο αποτρόπαιές της μορφές.
Η αγάπη είναι ομορφιά, η αγάπη είναι ζωή, αλλά την ίδια ώρα μπορεί να είναι ασχήμια και θάνατος. Οι διαφορετικές μορφές και εκδηλώσεις αγάπης που μαεστρικά μπλέκει μέσα στον ιστό της αφήγησης ο συγγραφέας, πού και πού προσφέρουν στον αναγνώστη μεγαλύτερες συγκινήσεις κι απ’ την ασταμάτητη δράση και τις πολλές ανατροπές.
Συστήνεται.
No comments:
Post a Comment