Αν είναι κάτι που μού άρεσε ιδιαίτερα σ’ αυτό το κόμικ είναι ο ήρωάς του, ο Νικ Μπέλαμι, κι αυτό γιατί μού θυμίζει κάποιους από τους κλασικούς σκληρούς ήρωες του αμερικανικού κινηματογράφου, ανάμεσα στους οποίους και τον Κλιντ Ίστγουντ, στον οποίο εδώ γίνεται και μια περαστική αναφορά.
Το Sunset, που κυκλοφορεί στο εξωτερικό στις 31 του μήνα, είναι ένα από εκείνα τα γκράφικ νόβελς, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θυμίζουν στον αναγνώστη ταινία. Ίσως να είναι η ασταμάτητη δράση, ίσως να είναι οι ατάκες, ίσως να είναι οι εξαιρετικές πινελιές του Χόρχε Λούκας: όπως και νάχει το πράμα, η αλήθεια είναι ότι δύσκολα δεν θα άρεσε σε κάποιον φίλο του είδους, αλλά και σε κάθε οπαδό της αστυνομικής λογοτεχνίας αυτός ο τόμος.
Πρωταγωνιστής είναι, όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο Νίκ Μπέλαμι, ένας άντρας 78 χρόνων, που ζει εδώ και τριάντα χρόνια στην Καλιφόρνια με τη γυναίκα του, Έλλεν, που πάσχει από γεροντική άνοια, και τη γυναίκα που τη φροντίζει.
Ο Νικ μοιάζει να μην ανήκει στον κόσμο του σήμερα και οι μοντέρνοι καιροί δεν τον εμπνέουν. Τριγυρνά σαν φάντασμα στον περιορισμένο δικό του χώρο, νιώθοντας μια ακατάλυτη οργή για όλ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω του: Τους ανθρώπους που μιλούν στο κινητό όλη την ώρα και κάνουν κοσμητικές επεμβάσεις στο κορμί τους, που παίζουν στα χρηματιστήρια, που κάνουν μηνύσεις επειδή ο καφές τους είναι πολύ ζεστός και που ρεζιλεύονται μόνο και μόνο ώστε να εμφανιστούν στην τι-βι, όπου θα ρεζιλευτούν περισσότερο.
Αλλά αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο κακό, το μεγαλύτερο κακό είναι ότι ο Νικ έχει ένα βαρύ παρελθόν και ξοδεύει τον περισσότερο χρόνο του προσπαθώντας να ξεφύγει απ’ αυτό. Δεκαετίες πριν δούλευε σαν μπράβος για ένα μαφιόζο ονόματι Τζανέλλι, τον οποίο κατάφερε να ξεφορτωθεί όχι καρφώνοντάς τον για εγκλήματα που διέπραξε, αλλά ενοχοποιώντας τον για κάτι που δεν έκανε.
Τώρα ο Τζανέλλι έχει βγει απ’ τη φυλακή και ζητά το αίμα του πίσω και θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να τον εκδικηθεί. Δυστυχώς το πρώτο θύμα του δεν θα είναι ο Νικ, αλλά η γυναίκα του και η νοσοκόμα. Αυτό ακριβώς ήταν το λάθος – το μεγάλο λάθος, του πρώην αφεντικού του.
Ο κυνηγημένος, θέλοντας και μη και θα γίνει και πάλι κυνηγός. Το παρελθόν ήταν αυτό που τον καθόρισε, το ίδιο παρελθόν είναι που θα τον οδηγήσει στο δρόμο της εκδίκησης, της εκτόνωσης της ασίγαστης οργής του: «Αυτό που μού άρεσε ήταν να πληγώνω τους ανθρώπους και ήμουν εξαιρετικά καλός σ’ αυτό». Κι εξακολουθεί να είναι.
Η αποστολή του μοιάζει αρχικά καταδικασμένη ν’ αποτύχει, μια και ο Τζανέλλι δείχνει να είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Πρώτα σκότωσε ένα φίλο του Νικ, και μετά έβαλε στο στόχαστρό του, αλλά δεν κατάφερε να εξολοθρεύσει την πρώην γυναίκα του, Νάνσι και τον γιο του, Τζακ.
Ο ήρωάς μας λοιπόν μετά τη διάσωση των δικών του ανθρώπων βάζει πλώρη, παρέα μ’ αυτούς και με τον Σάλι, έναν πρώην συνεργάτη του, για το Λας Βέγκας, με σκοπό την επίλυση μια κι έξω του προβλήματός τους.
Η πόλη έχει αλλάξει πολύ από την τελευταία φορά που ήταν εκεί, τώρα μοιάζει να επικρατεί το χάος. Φυσικά ο Νικ μπορεί να προσθέσει πολλά σ’ αυτό το χάος και θα το κάνει, καθώς θα έρθει για μια ακόμη φορά πρόσωπο με πρόσωπο με το πρώην αφεντικό και νυν διώκτη του.
Το Ηλιοβασίλεμα είναι ένα απόλυτα νουάρ ανάγνωσμα, με μοναχικούς ήρωες και μοιραίες γυναίκες, με διεφθαρμένους μπάτσους και εγκλήματα.
Ο συγγραφέας έκανε εξαιρετική δουλειά με το διάλογο και τις ατάκες, που σε αρκετά σημεία διαδέχονται η μια την άλλη, ενώ ο σκιτσογράφος μας παρέδωσε κάποιες μοναδικές ζωγραφιές που εμπλουτίζουν κατά πολύ την έκδοση. Οι δυο τους, προς όφελος του αναγνώστη, μοιάζουν να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να μην έχει άλλη επιλογή από το να καθίσει κάπου αναπαυτικά, να ηρεμήσει και ν’ απολαύσει την περιπέτεια που του προσφέρουν.
No comments:
Post a Comment