Το Murder in Mumbai, που κυκλοφορεί μονάχα σε eBook, είναι ένα από εκείνα τα αστυνομικά βιβλία που δεν προσπαθούν και τόσο να εντυπωσιάσουν με την πλοκή και τις ανατροπές τους, όσο να περιγράψουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαπράττεται κάποιο έγκλημα.
Όπως υποδηλεί και ο τίτλος αυτό το μυθιστόρημα καταπιάνεται μ’ ένα φονικό στη Βομβάη ή Μουμπάι, της Ινδίας. Ο συγγραφέας εξηγεί από την αρχή ότι θα χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της αφήγησης πότε το ένα, το αποικιοκρατικό, όνομα της πόλης, και πότε το άλλο, το παραδοσιακό, κι αυτό επειδή θέλει να μιλήσει στον αναγνώστη όχι μόνο για τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν εκεί, αλλά και για το διχασμένο χαρακτήρα του τόπου.
«Εδώ ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά», αφήνει να εννοηθεί ένας από τους βασικούς ήρωες της ιστορίας, ο επιθεωρητής Βιτζάι Γκαϊγουώτ. «Όταν σκοτώνεται κάποιος πλούσιος στην πόλη ή κάποιος ξένος, δημιουργείται σάλος στα μέσα ενημέρωσης, αλλά όταν πεθαίνει κάποιος φτωχός, μετά βίας του αφιερώνουν, όταν και αν το κάνουν, ένα μονόστηλο».
Η ζωή λοιπόν στην πόλη υπολογίζεται με το μέγεθος της καταγωγής και της τσέπης, κι ας είναι η πλέον φιλελεύθερη στη χώρα.
Το θύμα σ’ αυτή την ιστορία είναι μια αμερικανίδα ονόματι Λιζ Μπέρτον, που μέχρι τη μοιραία ώρα ήταν επικεφαλής μιας μεταλλευτικής εταιρίας. Το πτώμα της το ανακαλύψαν κάτι παιδιά στα σκουπίδια, όπως φαίνεται μια ολόκληρη βδομάδα μετά από το θάνατό της, στη διάρκεια της οποίας έβρεξε τόσο πολύ, που έκανε όλους τους κατοίκους να μιλάνε για τους χειρότερους μουσώνες όλων των εποχών.
Η διερεύνηση του περιστατικού πέφτει στους ώμους του επιθεωρητή Βιτζάι, ο οποίος προτού καλά καλά πατήσει το πόδι του στον τόπο του εγκλήματος έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο μ’ ένα ξεπεσμένο, αλλά συμπαθή δημοσιογράφο, που ακούει στο όνομα Τζέι Γκανές.
Ο Τζέι είχε απολυθεί από την προηγούμενή του δουλειά επειδή είχε τολμήσει να τα βάλει με τους ισχυρούς της πόλης, προσπαθώντας να φέρει στο φως κάποιες περιπτώσεις διαφθοράς, να αναδείξει τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και να δείξει με το δάχτυλο διάφορους μεγαλοπαράγοντες που τα είχαν κάνει πλακάκια τόσο με τους ντόπιους βιομήχανους όσο και με τους γκάγκστερ.
Οι δυο τους θα κλείσουν μιαν καταρχήν συμφωνία ώστε να βοηθήσει ο ένας τον άλλο. Θα κάνουν ο καθένας τη δική του έρευνα, αλλά θα μοιράζονται όλες τις πληροφορίες που ανακαλύπτουν. Ο Τζέι ξέρει ότι ο Βιτζάι είναι αδιάφθορος, και ο Βιτζάι γνωρίζει ότι ο Τζέι είναι κάποιος που κρατά το λόγο του, οπότε ουσιαστικά δεν υπάρχει καμιά καχυποψία ανάμεσά τους.
Ωστόσο ο Τζέι δεν είναι ένας απ’ αυτούς τους δημοσιογράφους που τους αρέσει να κάθονται στο γραφείο και να περιμένουν τις ειδήσεις να πάνε να τους βρουν. Έτσι εκτός από το να διερευνά τα έργα και τις ημέρες του θύματος, θ’ αρχίσει να αναζητεί και τους εχθρούς της, εκείνους που θα ήθελαν να τη δουν νεκρή, και όπως θα αποδειχτεί κάθε άλλο παρά λίγοι είναι αυτοί.
Την ίδια ώρα θα συνεχίσει να δουλεύει και μια παλαιότερη υπόθεση που έχει να κάνει με ένα κύμα διαρρήξεων, εφτά τον αριθμό, που απέφεραν αρκετά λάφυρα στους κλέφτες, οι οποίοι όμως παραμένουν μέχρι εκείνη τη στιγμή ασύλληπτοι. Συνήθως όλο και κάτι ακούγεται για τα κλεφτρόνια στα στενά και στις αγορές της πόλης, αυτοί όμως, όποιοι κι αν είναι, πώς κατάφεραν και ξέφυγαν απ’ τις κεραίες των αρχών, αλλά κι από τ’ αυτιά του… δρόμου; Ο Τζέι θα προσπαθήσει να βρει τις δικές του απαντήσεις.
Ο συγγραφέας, με αφορμή ένα έγκλημα, μας ταξιδεύει σε μια πόλη που όλο αλλάζει και που όλο μένει η ίδια. Όπου οι φτωχοί ζουν υπό άθλιες συνθήκες, ενώ οι πλούσιοι, ειδικά οι νεόπλουτοι, μοιάζουν να έχουν χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου. Σε ό,τι αφορά τους τελευταίους, όπως φαίνεται, όλοι κοιμούνται με όλους, όλοι σχολιάζουν όλους και τίποτα δεν μοιάζει να σοκάρει τους σοκάρει. Τρώνε και πίνουν σχεδόν δίχως αναπαμό, και οργανώνουν πάρτι, και χτίζουν όλο και μεγαλύτερους ουρανοξύστες προσπαθώντας ο ένας να ξεπεράσει τον άλλο.
Οι δυο βασικοί του ήρωες είναι δύο άνθρωποι με αξιοπρέπεια, που τρέφουν σεβασμό στους πιο φτωχούς απ’ αυτούς και οι οποίοι όπου και όποτε μπορούν τους προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας.
Το φονικό στη Βομβάη είναι ένα μυθιστόρημα με συνείδηση, που θα μπορούσε να διδάξει πολλά στον δυτικό αναγνώστη που όλο ακούει για τη μαγεία της Ανατολής, αλλά αρνιέται πεισματικά να αντικρίσει τις σκληρές πραγματικότητές της. Εξαιρετικό.
No comments:
Post a Comment