Νέα Βιβλία: Jillian Becker – L: A Novel History

Ένας χαρισματικός, πλην ψυχοπαθής, άντρας βάζει σε εφαρμογή ένα σχέδιο, το οποίο στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, φέρνει στην εξουσία ένα τυραννικό καθεστώς. Το L: A Novel History της Τζίλλιαν Μπέκερ, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο εξέχων θεωρητικός της πολιτικής, Λούις Ζάντερ, ή Λ,  χρησιμοποιεί την τέχνη, παραπλανητικά μέσα και την ιδεολογία, ώστε να «μαγέψει» εκατομμύρια άγγλους. Μετά μας δείχνει, με εξαιρετική ακρίβεια και προσοχή στη λεπτομέρεια, πώς αλλάζει την ψυχοσύνθεση και τα πιστεύω των οπαδών του, μετατρέποντάς τους από οπαδούς της δημοκρατίας σε εθελοντές στη δημιουργία της κολεκτιβιστικής του δικτατορίας.

Η συγγραφέας έχει γράψει ένα βιβλίο που κινείται ανάμεσα στα λογοτεχνικά είδη του θρίλερ και της δυστοπίας, μέσα από το οποίο ξεδιπλώνει βήμα το βήμα τη διαδικασία μέσα από την οποία ένας μοχθηρός άντρας αποπλανεί, διαστρέφει και μετά καταστρέφει ένα ολάκερο έθνος. Ο Λ θα μπορούσε να είναι ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Πολ Ποτ, ή ακόμη κι ο επόμενος πρωθυπουργός ή πρόεδρος κάποιας χώρας.

Όπως διαβάζουμε η Μπέκερ εμπνεύστηκε αυτό το βιβλίο καθώς έκανε την έρευνα για το δοκίμιό της Hitler's Children: The Story of the Baader-Meinhof Gang.

Νέα Βιβλία: Steve Piacente – Bootlicker

Τα γεγονότα που περιγράφονται στο Bootlicker του Steve Piacente διαδραματίζονται το 1959 στη Νότια Καρολίνα των ΗΠΑ, όπου τίθεται σε ισχύ μια «ανίερη συμμαχία» ανάμεσα σ’ ένα ρατσιστή αμερικανό γερουσιαστή και τον άντρα ο οποίος αναμένεται, κάποτε στο μακρινό μέλλον, να αναδειχθεί στο αξίωμα του πρώτου αφροαμερικανού βουλευτή από την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου.

Όλα αρχίζουν όταν ο έφηβος Άικ Ουάσιγκτον γίνεται μάρτυρας τυχαία, ενός λυντσαρίσματος κάποιου μαύρου άντρα από την Κου Κλουξ Κλαν, υπό τις οδηγίες ενός λευκού δικαστή. Ο νεαρός, ευρισκόμενος σε απελπιστική κατάσταση πρέπει να επιλέξει ένα από τους δύο δρόμους: να ακολουθήσει το θύμα της επίθεσης στον τάφο ή να βγάλει το σκασμό και ν’ αρχίσει να εργάζεται για λογαριασμό του δικαστή ώστε να εξασφαλίσει γι’ αυτόν την υποστήριξη της αφροαμερικανικής κοινότητας. Ο Άικ θέλει να ζήσει, κι έτσι επιλέγει το δεύτερο δρόμο, γεγονός που όχι μόνο κάνει την καθημερινότητά του πιο εύκολη κι απλή, αλλά του δίνει κιόλας μια θέση ισχύς ανάμεσα στους συντοπίτες του.

Δεκαετίες αργότερα, καθώς ο γεμάτος ενοχές Άικ ετοιμάζεται να αναδειχθεί στο αξίωμα του βουλευτή, ανακαλύπτεται νεκρός, να κρέμεται από ένα δέντρο στο ίδιο δάσος, όπου υπήρξε ο μοναδικός μάρτυρας εκείνου του στυγερού εγκλήματος. Ο θάνατός του αποτελεί άραγε εγκληματική πράξη ή μήπως έχει αυτοκτονήσει; Τα στοιχεία εισηγούνται τη δεύτερη εκδοχή, αλλά ως συνήθως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.

Νέα Βιβλία: Emma Elliot – A Thin, Dark Line

Το A Thin, Dark Line της Emma Elliot είναι ένα βιβλίο θρίλερ, που κυκλοφορεί αύριο στην Αμερική.

Όταν ο Κόρμακ Ο’ Μάλει-Ντόγκγουντ, ένας εγκληματίας από το Οχάιο, αποφυλακίζεται μετά από δεκαπέντε χρόνια, επιστρέφει στη γενέτειρά του, και πηγαίνει κατευθείαν στο σπίτι της βιβλιοθηκάριου Ελοΐζ Καραμάικλ, η τελευταία τον προσλαμβάνει σαν εργάτη, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειάς της, αλλά και τις αμφιβολίες της ίδιας κατά πόσο κάνει το σωστό. Η Ελοΐζ, νιώθει μια παράξενη έλξη για τον Κόρμακ και σιγά σιγά αρχίζει να δημιουργεί μαζί του μια στενή φιλική σχέση, η οποία την οδηγεί στο να τον βοηθήσει ώστε να εκδικηθεί κάποιους που τον έχουν αδικήσει.

Όταν ένα πτώμα ανακαλύπτεται στη βιβλιοθήκη, όλες οι υποψίες φυσικά πέφτουν στον Κόρμακ, και η Ελοΐζ αναλαμβάνει το ρόλο της υπεράσπισής του, κάτι που τη βάζει στο στόχαστρο των πιο ισχυρών αντρών της πόλης. Καθώς οι απειλές κατά του πρώτου κορυφώνονται, η τελευταία ρίχνεται με τα μούτρα στη διερεύνηση ενός φονικού που έγινε δεκαπέντε χρόνια πριν, και το οποίο κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με τα πρόσφατα γεγονότα.

Καθώς όμως ο ένας φόνος ακολουθεί τον άλλο και κάποια οικογενειακά μυστικά αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια, η Ελοΐζ και ο Κόρμακ αντιλαμβάνονται ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι το να στηριχτούν μοναχά στις δικές τους δυνάμεις. Για να το κάνουν όμως αυτό πρέπει πρώτα ν’ αρχίσουν να εμπιστεύονται απόλυτα ο ένας τον άλλο, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο να συμβεί.

Thomas H. Cook – The Crime of Julian Wells

Το The Crime of Julian Wells είναι ένα από εκείνα τα βιβλία τα οποία δεν είναι εύκολο να κατατάξει κανείς σε κάποια κατηγορία. Ναι, είναι αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά δεν είναι μονάχα αυτό. Είναι επίσης μια ιστορία για τις τυραννισμένες ψυχές, για τους ανθρώπους που ζουν για να υποφέρουν ή που υποφέρουν για να νιώθουν ζωντανοί, για το μυστήριο της καθημερινότητας του καθενός, που τελικά δεν μοιάζει μ’ αυτό κάποιου άλλου.

Όλα αρχίζουν με το θάνατο του Τζούλιαν Γουέλς. Τον βρίσκουν νεκρό μέσα σε μια βάρκα, στο κέντρο μιας μικρής λίμνης και ο θάνατός του δεν αποτελεί μυστήριο: έχει αυτοκτονήσει. Το θέμα είναι: Γιατί; Γιατί το έχει κάνει αυτό; Και γιατί αφήνει να εννοηθεί ότι πίσω από την αυτοχειρία του κρύβεται κάποιο έγκλημα που έχει διαπράξει στο μακρινό παρελθόν;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τον παιδικό φίλο του Τζούλιαν, Φίλιπ Άντερς, καθώς βάζει πλώρη για ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Ένα ταξίδι που θα πάρει τον αναγνώστη απ’ το χέρι και θα τον οδηγήσει στις ερημιές της ανθρώπινης ψυχής, θα του περιγράψει κάποια απ’ τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα της ιστορίας και θα φέρει στο φως το σκοτεινό μυστικό που στοίχειωνε για χρόνια και χρόνια τον δυστυχή Τζούλιαν Γουέλς.

Η αναζήτηση του Φίλιπ ωστόσο δεν θα αποφέρει εύκολα καρπούς, καθώς ο φίλος του φεύγοντας άφησε πίσω του μοναχά ένα μικρό στοιχείο, αλλά κανένα οδοδείκτη, καμία απάντηση. Μήπως η αλήθεια κρυβόταν μέσα σε κάποιο από τα βιβλία που είχε γράψει, ή άραγε συνέβηκε κάτι άλλο που οδήγησε τον Τζούλιαν στην απόφαση ότι δεν άντεχε πια να ζει στο βίαιο ετούτο κόσμο μας;

Ο Φίλιπ κάπου νιώθει ένοχος γι’ αυτό που έγινε. Ίσως αν ξόδευε περισσότερο χρόνο εκεί, ίσως αν ήξερε το φίλο του καλύτερα, αν μπορούσε να διαβάσει στο πρόσωπό του όλη τη θλίψη και τον πόνο του – τότε ίσως να μπορούσε να τον βοηθήσει. Ο Τζούλιαν ωστόσο ήταν κάποιος που βρισκόταν μονίμως εν κινήσει, που έλεγε ότι το σπίτι του ήταν ο δρόμος, οπότε δεν θα μπορούσε να κάνει και πολλά γι’ αυτόν. Εξάλλου, ο ίδιος κάποτε του είχε πει ότι, το συναίσθημα της ενοχής είναι μια πολυτέλεια.

Παρ’ όλ’ αυτά, ή ίσως και εξαιτίας τους, ο Φίλιπ, για πρώτη φορά στη ζωή του, αποφασίζει να παρατήσει τη σιγουριά του σπιτιού του και όλων αυτών που ξέρει, για να φέρει εις πέρας μιαν αποστολή: την ανακάλυψη της αλήθειας. Γι’ αυτό διασχίζει τον Ατλαντικό και πηγαίνει στο Παρίσι για να μαζέψει τα υπάρχοντα από το διαμέρισμα του φίλου του εκεί, και μετά, συνεχίζει να ταξιδεύει. Πηγαίνει από τόπο σε τόπο ακολουθώντας τα βήματα του τελευταίου, επισκεπτόμενος τα μέρη για τα οποία έγραψε στα βιβλία του, συναντώντας ανθρώπους που τον γνώρισαν και ανακαλύπτοντας πολλά από τα μυστικά που δεν του είχε ποτέ ομολογήσει.

Σε κάποιο σημείο δεν μπορεί να κάνει τίποτ’ άλλο απ’ το ν’ αναρωτηθεί: Ποιος ήταν στ’ αλήθεια ο Τζούλιαν; Ποιος ήταν αυτός ο εκκεντρικός, μυστηριώδης και εσωστρεφής άντρας; Όπως θα φανεί στη συνέχεια, ήταν κάποιος άλλος. Κάποιος άλλος απ’ αυτόν που ήξερε δηλαδή. Και ναι, ήταν εγκληματίας, έστω και κατά λάθος.

Δεν περισσεύει ούτε και μία λέξη σ’ αυτό το μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας ήθελε να πει μια ιστορία για την αγάπη και την απώλεια, αλλά και για τον προσωπικό και συλλογικό πόνο, και να την ντύσει μ’ ένα πέπλο μυστηρίου, κι αυτό ακριβώς έκανε.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ετούτο δεν είναι ένα συνηθισμένο αστυνομικό βιβλίο, κι αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που του δίνει μεγαλύτερη αξία. Η μη κατηγοριοποίηση αποτελεί και τη δικαίωσή του, αφού το βγάζει από το κλουβί και του επιτρέπει να ανοίξει τις φτερούγες, για να πετάξει ελεύθερο στους ουρανούς του κάθε αναγνώστη.

Judy Clemens – Dying Echo

Το Dying Echo είναι ο τέταρτος τόμος μιας σειράς αστυνομικών βιβλίων με πρωταγωνίστρια την Κέισι Μαλντονάτο και συμπρωταγωνιστή το… Θάνατο.

Ο Θάνατος είναι ωραίος τύπος: έχει χιούμορ, ενδιαφέρεται πολύ για τη σύγχρονη τεχνολογία και είναι πανέξυπνος. Φυσικά θα ήταν καλύτερα αν έφερε το όνομα Χάροντας, αλλά τι κάνουμε;

Όπως και νάχει, στον ανά χείρας τόμο η Κέισι Μαλντονάτο, επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στη γενέτειρά της, μια μικρή πόλη στο Κολοράντο, όπου διαδραματίζεται στο μεγαλύτερό του μέρος το βιβλίου, για να βοηθήσει τον αδελφό της Ρίκι, να αποδείξει την αθωότητά του σε μια υπόθεση δολοφονίας.

Ο Ρίκι είναι ο βασικός ύποπτος για το άγριο φονικό με θύμα τη Αλίσια ΜακΜάνους, μια νεαρή γυναίκα, που κατέφθασε ξαφνικά στην πόλη λίγους μήνες πριν, και η οποία ήταν η κοπέλα του. Όλοι γνώριζαν για τη σχέση τους και όλοι συμπαθούσαν τον Ρίκι, αλλά η Αλίσια δεν ήταν και τόσο δημοφιλής. Απέφευγε τα πολλά πολλά στις σχέσεις της με τους συναδέλφους στο εστιατόριο όπου εργαζόταν, αλλά ούτε και στον Ρίκι δεν ανοίχτηκε και πολύ. Έμοιαζε με μια κυνηγημένη γυναίκα, και ήταν.

Στο μεταξύ η Κέισι τραβά κι αυτή τα δικά της ζόρια, καθώς μόλις πρόσφατα σκότωσε έναν άντρα σε κάποια άλλη πόλη, στο Οχάιο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το έκανε εν αυτοάμυνα, ωστόσο το γεγονός ότι έφυγε εσπευσμένα από την πόλη σίγουρα δεν θα καλάρεσε στις αρχές. Το μόνο που αυτή τη στιγμή το μοναδικό άτομο που έχει σημασία γι’ αυτήν είναι ο Ρίκι. Σπεύδει λοιπόν να τον βοηθήσει χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες.

Στην αρχή τα πράγματα δεν πάνε κι άσχημα: οι αστυνομικοί της πόλης της, τους οποίους δεν εμπιστεύεται, όπως και δεν εμπιστεύεται κανένα μπάτσο σε καμιά πόλη, την αντιμετωπίζουν, αν μη τι άλλο, με ευγένεια. Τη βοηθούν να ξεμπερδέψει με την υπόθεση του Οχάιο, αλλά την προειδοποιούν να μην ανακατευτεί σ’ αυτή του Ρίκι, που έτσι κι αλλιώς μοιάζει ξεκάθαρη: ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που την είδε ζωντανή, ήταν στο σπίτι της προτού δολοφονηθεί και άφησε ίχνη πίσω του.

Όσο προχωρά η ιστορία τόσο περισσότερα πράγματα μαθαίνουμε για την Κέισι, αλλά και για τη μυστηριώδη Αλίσια. Η Κέισι είναι μια γυναίκα απελπισμένη, που βρίσκεται κυριολεκτικά στην αγκαλιά του μαύρου άρχοντα. Θέλει να πεθάνει, αλλά όχι προτού σώσει τον αδελφό της και όχι προτού μάθει τις λεπτομέρειες για το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που της στοίχειωσε τη ζωή: αυτό στο οποίο έχασε τον άντρα και το παιδί της.

Σ’ αυτές τις προσπάθειες θα βρει ένα απρόσμενο σύμμαχο στο πρόσωπο του Έρικ, κάποιου που γνώρισε λίγο καιρό μόλις πριν στο Οχάιο. Ο Έρικ θα εμφανιστεί στην εξώπορτά της, έτσι στα ξαφνικά, και θα προσφέρει τη βοήθειά του, την οποία εκείνη θα δεχτεί αρχικά με επιφύλαξη. Όσο περνά ο καιρός όμως τόσο πιο πολύ θα δένεται μαζί του με αποτέλεσμα ο δεσμός της με τον κύριο Θάνατο ν’ αρχίσει να τρεμοσβήνει.

Ωστόσο για ν’ αποκτήσει ξανά ζωή, για να χαμογελάσει και πάλι, πρέπει πρώτα να λύσει τα δύο μυστήρια. Και θα κάνει ό,τι μπορεί για να το κάνει.

Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, με ψιλοδουλεμένους χαρακτήρες που προσφέρει όχι μοναχά δράση και μυστήριο, αλλά επίσης τροφή για την σκέψη και πολλή χιούμορ. Ο Θάνατος είναι όλα τα λεφτά, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι κι η Κέισι δεν είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.

Συστήνεται σε φίλους του αστυνομικού βιβλίου και μη.

Βιβλιο-νέα

Σε μίνι τηλεοπτική σειρά θα γυριστούν για λογαριασμό του BBC τα βιβλία της Χίλαρι Μάντελ, για τα έργα και τις ημέρες του Όλιβερ Κρόμγουελ, Wolf Hall και Bring up the Bodies. Η σειρά, έξη επεισοδίων αναμένεται να βγει στον αέρα προς τα τέλη του 2013, ενώ όπως όλα δείχνουν ανάλογης μεταχείρισης θα τύχει και ο τελευταίος τόμος της τριλογίας, που αναμένεται να κυκλοφορήσει του χρόνου ή το 2014.

Το Life of Pi του Γιαν Μαρτέλ, έχει γίνει ταινία, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ανγκ Λη, και μ' αυτήν είναι που θα ανοίξει τις πύλες του το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης στις 28 Σεπτεμβρίου.

Στα δικαστήρια σέρνεται ένας δύστυχος εκδότης που τόλμησε να εκδώσει στην Τουρκία τα βιβλία του Ουΐλλιαμ Μπάροουζ. Η δίκη θα πραγματοποιόταν πρόσφατα, αλλά αναβλήθηκε για το 2015, αφού δεν έχει ακόμη τεθεί σε ισχύ ο νέος νόμος που αφορά... τη βλασφημία.

Τα γραφεία στοιχημάτων θεωρούν το Χαρούκι Μουρακάμι σαν το μεγάλο φαβορί για το φετινό νόμπελ λογοτεχνίας. Ακολουθεί ο ολλανδός Cees Nooteboom και ο κινέζος Μο Γιαν.

Η χάρι του Ρέι Μπραντμπέρι έφτασε μέχρι και τον πλανήτη Άρη. Οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ αποφάσισαν να βαφτίσουν το σημείο όπου θα προσεδαφιστεί το νέο διαστημικό όχημα, Bradbury Landing.

Οι αλλαγές στις ζωές των ηρώων των κόμικς συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς. Έτσι, όπως μαθαίνουμε, μετά την αποκάλυψη ότι ο Green Lantern είναι ομοφυλόφιλος, ότι οι εκδότες αποφάσισαν να διαγράψουν από τη ζωή του Σούπερμαν τη Λέις Λέιν, να στείλουν στον τάφο τους θετούς του γονείς και να τον βοηθήσουν να συναντήσει τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο της Wonder Woman. Τα σχετικά βγαίνουν στο φως στο τεύχος Justice League #12, που κυκλοφορεί στις 29 του μήνα.

Νέα Βιβλία: Kat Beyer – The Demon Catchers of Milan

Το The Demon Catchers of Milan της Kat Beyer, που κυκλοφορεί στις 28 Αυγούστου, είναι ένα εφηβικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με παραδόσεις, δεισιδαιμονίες, έρωτες, οικογενειακά μυστικά και ιστορίες τρόμου.

Η καθόλα συνηθισμένη ζωή της Μία ανατρέπεται ολοκληρωτικά και με τον πιο τρομακτικό τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς  όταν στο κορμί και στην ψυχή της κάνει κατάληψη ένας πειναλέος και πανίσχυρος δαίμονας. Απ’ αυτή την κατάρα τη σώζουν κάποιοι συγγενείς του που καταφθάνουν από την Ιταλία, τη χώρα που εγκατέλειψε ο παππούς της, αναζητώντας μια νέα ζωή, δεκαετίες πριν.

Τώρα τα ξαδέλφια της, ο νεαρός και γοητευτικός Εμίλιο και ο σοβαρός και γηραιός Τζουλιάνο, της λένε ότι ο μοναδικός τρόπος για να παραμείνει ασφαλής είναι να τους ακολουθήσει στο Μιλάνο, κάτι που κάνει. Αρχίζει λοιπόν να ζει εκεί, μαθαίνει ιταλικά, ερωτεύεται ξανά και ξανά και γίνεται και πάλι μαθήτρια. Με τη βοήθεια των συγγενών της μαθαίνει το οικογενειακό επάγγελμα: το να πολεμά ενάντια σε όλους τους δαίμονες χρησιμοποιώντας παραδοσιακά μέσα όπως καμπάνες, βιβλία και κεριά. Το Μιλάνο ίσως να μην ήταν η πόλη που ονειρευόταν, αλλά θα γινόταν η πόλη που θα άλλαζε τη ζωή της για πάντα.

Νέα Βιβλία: Mark Gilleo – Sweat

Το μυθιστόρημα του Mark Gilleo Sweat κυκλοφορεί την Τρίτη 28 Αυγούστου.

Όταν ο Τζέικ Πάτρικ αποδέχτηκε να εργαστεί προσωρινά στην εταιρεία του απόμακρου πατέρα του, με τον οποίο δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις, περίμενε μοναχά να εισπράξει κάποια λεφτά τα οποία χρειαζόταν απεγνωσμένα και ίσως κάποια δωρεάν γεύματα. Τα πράγματα που δεν περίμενε ήταν να βρει τον εαυτό του στο επίκεντρο ενός διεθνούς σκανδάλου, στο οποίο εμπλέκεται ένας αμερικανός γερουσιαστής, στ’ αχνάρια μιας συνομωσίας, στα σκοτεινά δωμάτια της πολιτικής και, τέλος, να δει από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα μιας δολοφονίας. Επίσης δεν περίμενε να δει τη ζωή του, από τη μια στιγμή στην άλλη να κρέμεται από μια κλωστή, ή ότι θα έβρισκε βοήθεια από κάποιους εκκεντρικούς τύπους, που λειτουργούν είτε εντός πλαισίου του νόμου είτε εκτός. Έτσι στα ξαφνικά λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι θα μετατραπεί στο πιο συναρπαστικό στη ζωή του Τζέικ. Το μόνο που απομένει τώρα είναι να καταφέρει να μείνει ζωντανός ώστε να αφηγηθεί την ιστορία του.

Από τα ζαχαροπλαστεία της Σαϊπάν μέχρι τα δωμάτια εξουσίας της Ουάσιγκτον, το Sweat ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα από μια ιστορία εγκλημάτων και επιπτώσεων, δίνοντάς του την ευκαιρία να συναντήσει ένα σωρό συναρπαστικούς χαρακτήρες και μέσα από πινελιές χιούμορ, να απολαύσει μια μεγάλη περιπέτεια.

Όμηρος Αβραμίδης – Γύρισε σελίδα

«Γιατί δε σε υπολογίζουν όταν κάνεις το σωστό; Γιατί τιμωρείσαι όταν λες την αλήθεια;»

Αυτά είναι δύο από τα ερωτήματα που τίθενται από ένα από τους βασικούς πρωταγωνιστές στο νέο μυθιστόρημα του Όμηρου Αβραμίδη «Γύρισε σελίδα».

Όπως συνήθως, σ’ αυτό το βιβλίο ο γνωστός συγγραφέας καταπιάνεται με κάποια από τα αγαπημένα του θέματα: την αγάπη, την αδικία, την αιώνια μάχη του καλού με το κακό, και υιοθετώντας μια κινηματογραφική γραφή που μας ταξιδεύει από το ένα γεγονός στο άλλο, από τη μια ανατροπή στην επόμενη, μας αφηγείται την ιστορία δύο ανθρώπων που έπεσαν θύματα της μοίρας, και μετά ενός τρίτου.

Ο Άδωνης ήταν ένας νεαρός άντρας, που έκρυβε πολλά μυστικά. Η Δανάη ήταν μια νέα γυναίκα, που ίσως κάπου μέσα της είχε αρχίσει να πιστεύει ότι δεν θα έβλεπε ποτέ το πρόσωπο του έρωτα, της αγάπης. Η συνάντησή τους υπήρξε τυχαία, η μελλοντική τους σχέση και συμβίωση, γραμμένη λες στ’ αστέρια, κι η πτώση αναπόφευκτη.

Ό,τι και να κάνει κάποιος δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Το παρελθόν μας διαμορφώνει, μας κάνει αυτούς που θα γίνουμε στο μέλλον, και το παρελθόν του Άδωνη είναι βαρύ, αν και όχι σκοτεινό. Απλά ο Άδωνης δεν είναι ο Άδωνης,  είναι ο Σαλί, βορειοηπειρώτης στην καταγωγή, ο οποίος αλλάζοντας όνομα και ταυτότητα ταξίδεψε στην Ελλάδα αναζητώντας μια νέα ζωή. Κι αυτή ακριβώς η ζωή, ή μάλλον ο πόθος της, είναι που θα τον τιμωρήσει, καθώς ξανά και ξανά θα δεχτεί αλύπητα τα χτυπήματα της μοίρας.

Πρώτα θα πέσει θύμα ενός απατεώνα εργοδότη, μετά θα απολυθεί από μια δουλειά στην προσπάθειά του να προστατέψει ένα φίλο, μετά θα αρχίσει να ζει στους δρόμους, μα ποτέ δεν θα το βάλει κάτω. Πιστεύει ότι η δουλειά και η καλή ψυχή φτιάχνουν τον άνθρωπο και έτσι δεν παύει να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον.

Η τύχη του φαίνεται ν’ αλλάζει όταν γνωρίζει τον Νεόφυτο, έναν καλόψυχο άντρα που στην αρχή τον προσλαμβάνει για να του βάψει στο σπίτι και ο οποίος στη συνέχεια του βρίσκει δουλειά σ’ ένα φαρμακείο, του δίνει την ευκαιρία δηλαδή να εξασκήσει το επάγγελμα για το οποίο σπούδασε.

Σ’ εκείνο το φαρμακείο είναι που θα γνωρίσει και τη Δανάη, την όμορφη, καλόψυχη Δανάη, που θα γίνει η γυναίκα της ζωής του και που θα τον κάνει ευτυχισμένο. Τη Δανάη που κάποτε θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει απλά και μόνο για να κάνει το σωστό. Ο κώδικας ηθικής του είναι υψηλός κι αυτός ακριβώς είναι που θα τον καταδικάσει στη συνέχεια σε μια άχαρη, δυστυχισμένη ζωή.

Γύρω από τους δυο τους βλέπουμε να περιφέρεται ένας γαλαξίας χαρακτήρων, από τους οποίους όμως μονάχα λιγοστοί έχουν να διαδραματίσουν κάποιο σημαντικό ρόλο: ο Νεόφυτος φυσικά, που κόβει συχνά βόλτες στις ζωές τους, ο Αντώνης, που ήταν από πάντα ερωτευμένος με τη Δανάη, ένας επιχειρηματίας και ένας δικηγόρος. Αυτοί είναι που συμπληρώνουν το παζλ και δίνουν πνοή στην ιστορία. Αυτοί, με τα πιστεύω τους και τις μικροπρέπειές τους, με το πείσμα τους και την αξιοπρέπειά τους, με την ανάγκη τους για αναγνώριση ή απλά για να κάνουν το σωστό.

Η ιστορία του Άδωνη και της Δανάης είναι τραγική και ανθρώπινη, με λίγες κορυφώσεις κι αλλεπάλληλες πτώσεις. Ο συγγραφέας μοιάζει να λέει στον αναγνώστη ότι δεν πρέπει να παίρνει τίποτα για δεδομένο και πώς πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν, αλλά την ίδια ώρα φαίνεται να θέλει να τον κάνει να καταλάβει ότι η μοίρα συχνά πυκνά μας παίζει στα δάχτυλά της, μας βγάζει τη γλώσσα και μας κοροϊδεύει ασύστολα.

Μια καλογραμμένη ιστορία για των ανθρώπων τα πάθη, τα διαψευσμένα όνειρα και την απέθαντη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Άλλες παρουσιάσεις βιβλίων του ίδιου συγγραφέα:

Άκου το τραγούδι της βροχής
Η αγάπη είναι το μυστικό
Ακριβή κληρονομιά
Γιατί, Αλλάχ;
Το τρίτο πρόσωπο
Η κίτρινη σημαία
Ο δρόμος του φεγγαριού 
Η δροσοσταλίδα της συγγνώμης 

Νέα Βιβλία: Dan Fesperman - The Double Game

Το The Double Game είναι μια ιστορία για τους κατασκόπους και τα μυστικά τους, για πατέρες και γιους, για τον έρωτα και το μίσος, για την πίστη και την υποκρισία, για τον ψυχρό πόλεμο και τα παρατράγουδά του.

Λίγα χρόνια πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο πρώην κατάσκοπος και νυν συγγραφέας, Έντουιν Λεμάστερ, απεκάλυψε σε ένα ανερχόμενο αστέρι της δημοσιογραφίας, ονόματι Μπιλ Κέιτζ, ότι κάποια φορά στο παρελθόν πέρασε από το μυαλό του η σκέψη να εργαστεί για τον εχθρό.  Η δημοσίευση της σχετικής είδησης από τον Κέιτζ, που μεγάλωσε στα μέρη όπου διαδραματίζονταν τα βιβλίου του πρώτου, έριξε για ένα μικρό διάστημα πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας, προτού τον οδηγήσει στην πτώση και στο τέλος της καριέρας του στο χώρο της δημοσιογραφίας.

Τώρα, δύο δεκαετίες αργότερα, ο Κέιτζ, που ξόδεψε τα ενδιάμεσα χρόνια στα σχετικά ακίνδυνα νερά των δημοσίων σχέσεων, λαμβάνει ένα σημείωμα που του λέει ότι θα έπρεπε να ψάξει πιο βαθιά το θέμα του Λεμάστερ, κάτι που ξυπνά φυσικά μέσα του την περιέργεια. Κι εδώ ακριβώς είναι που ξεκινά η περιπέτειά του. Μια περιπέτεια που θα τον οδηγήσει στη Βιέννη, την Πράγμα και τη Βουδαπέστη. Οι ενδείξεις θα συνεχίσουν να φτάνουν στα χέρια του μία-μία, τα στοιχεία πιο αραιά, και όλα θα του δείχνουν το δρόμο προς την αποκάλυψη μιας πολύπλοκης αλήθειας, μιας αλήθειας που θα γεννήσει στο μυαλό του νέα ερωτήματα, όπως αυτό: «Γιατί η Λίτζι Στράους επέστρεψε στη ζωή του μετά από τριάντα χρόνια;» Και αυτό: «Τι σχέση είχε ο πατέρας του με τη CIA;»

Οι απαντήσεις στο βιβλίο φυσικά, που κυκλοφορεί αύριο στο εξωτερικό

Thomas Mogford – Shadow of the Rock

Τα γεγονότα αυτή της ιστορίας διαδραματίζονται στην κυριολεξία (ή ίσως και όχι) στη Σκιά του Βράχου – του Βράχου του Γιβραλτάρ.

Το Shadow of the Rock είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που σε «πιάνουν από το λαιμό», όπως λένε, και δεν σ’ αφήνουν να πάρεις ανάσα από την αρχή μέχρι το τέλος. Όχι πώς υπάρχει υπερβολικά πολλή δράση εδώ - υπάρχει, αλλά λίγη- το θέμα είναι ότι αυτό το μυθιστόρημα είναι τόσο καλογραμμένο που δεν σου επιτρέπει να το παρατήσεις. Άρχισα να το διαβάζω στις μία το πρωί και είχε πια φτάσει το χάραμα προτού το αφήσω από τα χέρια μου, και φυσικά αφού το είχα πια τελειώσει.

Όπως και νάχει, όλα αρχίζουν μια υγρή και ζεστή βραδιά στο Γιβραλτάρ, όπου ζει και εργάζεται ο δικηγόρος και ερασιτέχνης ντετέκτιβ Σπάικ Σαγκινέττι. Ο Σπάικ είναι συνέταιρος σε μια εταιρία που ειδικεύεται στα θέματα φορολογίας, και ο οποίος δεν έχει δοκιμάσει ποτέ τις ικανότητές του εκπροσωπώντας κάποιον εγκληματία. Αυτό ωστόσο πρόκειται να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη, καθώς θα βρει να τον περιμένει στην εξώπορτα του σπιτιού του ένας φίλος από τα παλιά, ο Σόλομον Χασσάν, που έχει δραπετεύσει από την Ταγγέρη όπου καταζητείται για μια υπόθεση δολοφονίας.

Ο Σόλομον επιμένει ότι είναι αθώος, αλλά δεν εμπιστεύεται την αστυνομία στο Μαρόκο, γι’ αυτό ζητά από τον Σπάικ να τον βοηθήσει. Ο τελευταίος υπόσχεται να το κάνει, υπό την προϋπόθεση ότι θα παραδοθεί στις αρχές του Γιβραλτάρ, όπως και γίνεται.

Στη συνέχεια ταξιδεύει στην Ταγγέρη με σκοπό να μάθει όσα περισσότερα πράγματα μπορεί για το θύμα, την κόρη ενός εκκεντρικού εκατομμυριούχου, αλλά και για ν’ ανακαλύψει αν υπήρχαν κάποια άλλα άτομα που θα την ήθελαν νεκρή.

Ο Σπάικ βρίσκει την πόλη τόσο ελκυστική όσο κι απωθητική. Καθώς περπατά στους δρόμους και στα στενά, καθώς πληρώνει μπαξίσια και μετακινείται από τόπο σε τόπο, από κτήριο σε κτήριο, νιώθει καλά, αλλά την ίδια ώρα ξέρει ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ζήσει εκεί, αφού είναι ερωτευμένος με το Βράχο και την ιστορία του, με τον τόπο του που ξέρει απέξω κι ανακατωτά.

Στη διάρκεια της περιπλάνησής του θα συναντήσει αρσενικές και θηλυκές πόρνες, διεφθαρμένους αστυνομικούς, φιλόδοξους επιχειρηματίες, μπράβους, τρωγλοδύτες, και ένα θεότρελο τύπο που κυκλοφορεί παράνομες ταινίες και ο οποίος ονειρεύεται την  Ευρώπη.

Όσο πιο πολύ θα διερευνά την υπόθεση τόσο πιο πολύ θα του βρωμάει. Και όσο πιο πολύ του βρωμάει, σε τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο θα βρίσκεται. Κι αυτό επειδή, θέλοντας και μη, θα προκαλέσει την οργή κάποιων ισχυρών ανθρώπων, που είναι αποφασισμένοι να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη δόξα και ακόμη περισσότερο χρήμα.

Ο κίνδυνος παραμονεύει σε κάθε γωνία, ο θάνατος κόβει βόλτες στις ταράτσες, στην ακροθαλασσιά και στις παραγκουπόλεις, και ο Σπάικ θα φλερτάρει μαζί τους ξανά και ξανά.

Η τύχη κι ένας απρόσμενος σύμμαχος θα τον βγάλουν κατ’ επανάληψη απ’ τα αδιέξοδά του και θα του δείξουν το δρόμο. Μέχρι τότε ωστόσο θα έχει ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια, γεμάτη ανατροπές, αλλά και με μικρές και όμορφες ανθρώπινες στιγμές.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που μυρίζει θάλασσα, έρωτα και θάνατο. Εξαιρετικό.

Kevin Smith, Phil Hester, Alex Ross και Jonathan Lau – The Bionic Man. Volume 1: Some Assembly Required

Υποθέτω ότι ο τίτλος The Bionic Man. Volume 1: Some Assembly Required τα λέει όλα. Εδώ έχουμε τα δέκα πρώτα τομίδια του Βιονικού Άντρα, μαζεμένα σ’ ένα τόμο, που μας περιγράφουν την αρχή της ιστορίας του -το πώς έγινε δηλαδή αυτό που όλοι γνωρίζουν- αλλά και την αποστολή που καθόρισε τη μετέπειτα ζωή του.

Ο Στιβ Ώστιν εθεωρείτο ο καλύτερος πιλότος της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ. Κάθε φορά που ο στρατός ήθελε να δοκιμάσει κάποιο νέο αεροπλάνο καλούσε αυτόν για να το πετάξει για πρώτη φορά. Έχοντας φτάσει στο αξίωμα του σμήναρχου, αποτελούσε ένα ζωντανό θρύλο για τα υπόλοιπα μέλη για του σώματος – ένα θρύλο τον οποίο απολάμβανε. Ήταν απείθαρχος, αλαζόνας και πάντα έκανε κάτι για να εκνευρίζει τους ανωτέρους του. Ωστόσο την έβγαζε καθαρή επειδή κανείς δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί του στον αέρα.

Στην αρχή της ιστορίας τον συναντάμε καθώς προετοιμάζεται για την, με καθυστέρηση φυσικά, δοκιμή ενός νέου μαχητικού αεροπλάνου με τεχνολογία Στελθ. Η φίλη του, Τζέιμι, τον οδηγεί στη βάση και του εύχεται καλή επιτυχία, ευχή την οποία φυσικά δεν χρειάζεται αφού είναι ο καλύτερος.

Τα πράγματα ωστόσο αυτή τη φορά δεν θα πάνε ακριβώς καλά, καθώς μια βλάβη στα συστήματα του αεροπλάνου θα τινάξει τα πάντα, περιλαμβανομένης της αυτοπεποίθησής του, στον αέρα. Το αεροπλάνο θα συντριβεί και αυτός θα βγει απ’ αυτή την περιπέτεια μετά βίας ζωντανός. Και όταν κάποτε θα ξυπνήσει, ένα μήνα σχεδόν μετά, η πρώτη του σκέψη θα είναι ότι θα ήταν καλύτερα αν είχε πεθάνει.

Γιατί; Μα επειδή έχει καταντήσει φυτό. Έχει χάσει ένα χέρι και τα δύο του πόδια, είναι πια ανήμπορος, κάποιος που παραμένει στη ζωή μονάχα χάρη στα μηχανήματα που διαπερνούν του κορμιού του τα απομεινάρια.

Ωστόσο, ίσως να υπάρχει κάποιου είδους σωτηρία γι’ αυτόν. Η τεχνολογία μπορεί να του προσφέρει τη λύση. Δεν θα του χαρίσει μόνο νέα μέλη, αλλά και κάποιου είδους υπερδυνάμεις: άπιαστη ταχύτητα, γερό και αλύγιστο κορμί, χέρια που μπορούν να σηκώσουν τόνους βάρους.

Ο Στιβ στην αρχή είναι δύσπιστος, ή μάλλον απλά δεν θέλει να κάνει αυτό που του λένε. Είναι άνθρωπος, ή τουλάχιστον ήταν, δεν θέλει να καταντήσει υβρίδιο. Θα επιμείνει σ’ αυτή του τη στάση για πολύ, αλλά αργά ή γρήγορα θα αντιληφθεί ότι από τη στιγμή που δεν θα πεθάνει, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το χρόνο του για να κάνει κάτι καλό.

Έτσι θα ξοδέψει ατελείωτες ώρες κάνοντας εγχειρήσεις και περνώντας από θεραπείες, μέχρι να γίνει ο στρατιώτης του μέλλοντος – ένας στρατιώτης που ρίχνεται από την αρχή στα βαθιά νερά καθώς πρέπει να αποτρέψει έναν άλλο Βιονικό Άντρα, τον πρωτότυπο που έχει αποστατήσει και τώρα ετοιμάζει την εκδίκησή του, από το να φέρει τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής.

Ο Στιβ καθώς θα αρχίζει να αγκαλιάζει τον νέο του ρόλο θα νιώθει κάτι να αλλάζει μέσα του: την υπεροψία του να υποχωρεί, την ανάγκη του για αυτοπροβολή ν’ αργοπεθαίνει. Ναι, έχει μια αποστολή να φέρει εις πέρας, αλλά την ίδια ώρα νιώθει την ανάγκη να επιστρέψει στην αγκαλιά της Τζέιμι, της μοναδικής γυναίκας που έχει ίσως ποτέ αγαπήσει, και η οποία, πιστεύοντας τα λόγια των προϊσταμένων του, θεωρεί ότι είναι νεκρός.

Οι μάχες που θα ακολουθήσουν θα είναι επικές, η δράση από κάποιο σημείο και μετά ασταμάτητη, τα συναισθήματα αρχικά αντικρουόμενα αλλά στη συνέχεια όλο και πιο ξεκάθαρα, και μέσα από όλα τα πιο πάνω, ή μάλλον εξαιτίας αυτών, θα δούμε να γεννιέται ένας νέος άνθρωπος: ο Βιονικός Άντρας.

Εξαιρετικό σενάριο, καλογραμμένοι διάλογοι και ζωγραφιές που μοιάζουν τόσο ζωντανές που λες ότι από στιγμή σε στιγμή θα δραπετεύσουν απ’ τη σελίδα. Για να το θέσω απλά: ένα υπέροχο γκράφικ νόβελ.

Νέα Βιβλία: Duong Thu Huong – The Zenith

Η Duong Thu Huong θεωρείται σαν η πιο σημαντική σύγχρονη βιετναμέζα συγγραφέας. Το The Zenith είναι το πέμπτο της βιβλίο που μεταφράζεται στα αγγλικά.

Όπως διαβάζουμε στο δελτίο τύπου πρόκειται για ένα φιλόδοξο, δυναμικό και πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που αντιπαραθέτει τρεις φαινομενικά διαφορετικές ιστορίες: Μια ιστορία που μιλά για τη ζωή πριν, και κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ και την άνοδο στην εξουσία του Πρόεδρου Χο Τσι Μινχ και των συντρόφων του, την ιστορία ενός γηραιού άντρα που «βασιλεύει» σ’ ένα μικρό χωριό και ο οποίος προς μεγάλη του απογοήτευση ανακαλύπτει ότι οι γιοι του εποφθαλμιούν την περιουσία του και την ιστορία του κουνιάδου της γυναίκας Προέδρου.

Το Ζενίθ είναι, σύμφωνα με τους εκδότες, ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ με θέμα τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Χρησιμοποιώντας λογοτεχνικά μέσα για να αφηγηθεί την ιστορία του πολέμου η Χουόνγκ καταφέρνει να ρίξει φως στα γεγονότα και να περιγράψει με άμεσο τρόπο τα ιδιότυπα ήθη των βιετναμέζων ηγετών, κάτι που δεν μπόρεσαν να κάνουν με την ίδια επιτυχία οι διάφοροι ιστορικοί της εποχής και οι δημοσιογράφοι. Μιλά για τη συλλογική ψυχή και συνείδηση των απλών ανθρώπων της χώρας, όπως μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε να μιλήσει άλλος κανείς.

Το βιβλίο κυκλοφορεί αύριο, 16 Αυγούστου, στην Αμερική.

Βιβλιο-νέα

"

"Μαζεύτηκαν" πολλές ειδήσεις τις τελευταίες ημέρες, έτσι αυτή τη φορά, θα προσπαθήσω να τις μεταδώσω εν συντομία. Πάμε λοιπόν:

Μετά την επιτυχία του ακατανόμαστου, ξέρετε ποιο εννοώ, πορνό της μαμάς, άρχισαν να κυκλοφορούν και οι κλώνοι. Πρώτα βγήκαν αρκετά βιβλία που παίζουν με το θέμα και τον τίτλο και μετά μια παρωδία με τίτλο The Diamond Club, που πωλείται για 99 σεντς και σημειώνει ήδη μεγάλη επιτυχία. Τέλος, στις 28 του μήνα κυκλοφορεί σε ηλεκτρονική μορφή το Πενηντά-μία αποχρώσεις του ξανθού, μια ιστορία που ξεπήδησε από το Κοσμοπόλιταν.

Το βιβλίο της Ρουθ Ρεντέλ Thirteen Steps Down έχει μεταφερθεί στη μικρή οθόνη από την ITV στη Βρετανία. Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε χθες, ενώ το δεύτερο και τελευταίο θα προβληθεί στις 20 του μήνα.

Οι γυναίκες συγγραφείς μπαίνουν δυναμικά στο χώρο του νουάρ μυθιστορήματος. Διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο στον Γκάρντιαν.

Μια ιστορία του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ δημοσίευσε πριν λίγες μέρες για πρώτη φορά το περιοδικό New Yorker. Να σημειώσω ότι το εν λόγω διήγημα είχε απορριφθεί από το ίδιο περιοδικό δεκαετίες πριν. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Στον Τζον Μπάνβιλ, που συνηθίζει να γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα κάτω από το ψευδώνυμο Μπέντζαμιν Μπλακ, ανατέθηκε η συγγραφή ενός νέου βιβλίου με πρωταγωνιστή τον κλασικό ήρωα του Ρέιμοντ Τσάντλερ, Φίλιπ Μάρλοου. Θα τα καταφέρει να δώσει νέα ζωή σ' αυτό τον χαρακτήρα; Οι συζητήσεις στο εξωτερικό πήραν ήδη φωτιά, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι ο Μπάνβιλ θα κάνει εξαιρετική δουλειά.

Μια προτομή ύψους δυόμιση μέτρων θα τοποθετηθεί στην περιοχή του Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο, εις τιμή της μεγάλης κυρίας του αστυνομικού βιβλίου, Άγκαθα Κρίστη. Η προτομή μάλιστα θα θυμίζει βιβλίο, αφού εκτός από τη μορφή της συγγραφέως θα περιλαμβάνει και τους τίτλους των έργων της σε όλες τις γλώσσες στις οποίες μεταφράστηκαν.

Μια θέση στην αιωνιότητα διεκδικεί ο καλλιτεχνής Trevor Paglen του οποίου το νέο βιβλίο The Last Pictures, που κυκλοφορεί τον ερχόμενο μήνα, θα... τεθεί σε τροχιά γύρω από τη γη.

Τα ζόμπι επιστρέφουν, κυρίως λόγω της επιτυχίας της τηλεοπτικής σειράς The Walking Dead. Όπως διαβάζω κάποιοι γνωστοί συγγραφείς όπως ο Darren Shan και ο Colson Whitehead, θα κυκλοφορήσουν σύντομα βιβλία με πρωταγωνιστές ζόμπι. Ο πρώτος γνωρίζει μεγάλη επιτυχία γράφοντας βιβλία φαντασίας και τρόμου, οπότε θα έλεγα ότι κολυμπάει σε γνώριμα νερά, αλλά ο δεύτερος είναι ένας "καθαρόαιμος λογοτεχνής", οπότε κάνοντας τη μετάβαση σ' αυτό το νέο είδος, παίρνει μεγάλο ρίσκο.

Νέα Βιβλία: Amanda Eyre Ward – Close Your Eyes

Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της η Λόρεν Μαχντίαν ήταν σίγουρη για δυο πράγματα: ότι η μητέρα της ήταν νεκρή κι ο πατέρας της δολοφόνος. Προτού συμβεί η τραγωδία η Λόρεν ζούσε μια προστατευμένη ζωή στις όχθες του νησιού Long Island Sound, όπου κατοικούσαν ευκατάστατες και κατά τα φαινόμενα αξιοπρεπείς οικογένειες, μέσα στην απόλυτη πολυτέλεια. Όλ’ αυτά μέχρι που ένα πρωί η οκτάχρονη τότε κόρη και ο μεγαλύτερος της αδελφός, ξύπνησαν για να βρουν τη μητέρα τους νεκρή και τον πατέρα τους να έχει συλληφθεί για το φονικό.

Τώρα, χρόνια μετά, στη ζωή της Λόρεν εξακολουθεί να επικρατεί αβεβαιότητα. Κάποιες νέες αποκαλύψεις σχετικά με την υπόθεση θα την αναγκάσουν να ταξιδέψει και πάλι, αυτή τη φορά πιο διεξοδικά, στα μονοπάτια της μνήμης της, βάζοντας στο περιθώριο την εκδοχή της ιστορίας την οποία μέχρι τώρα πίστευε απόλυτα, και ψάχνοντας μέσα εκεί να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβηκε εκείνο το μοιραίο βράδυ, πριν το φονικό.

Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί αύριο, 14 Αυγούστου, σε νέα χαρτόδετη έκδοση. Είναι ήδη διαθέσιμο σε μια έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και σε eBook.

Η Amanda Eyre Ward είναι μια πολυβραβευμένη αμερικανή συγγραφέας, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τα προηγούμενά της βιβλία: Forgive Me, How to Be Lost και Sleep Toward Heaven. Ζει στο Όστιν του Τέξας με την οικογένειά της.

Mari Akasaka – Vibrator

Το πιο προκλητικό και πλέον παραπλανητικό στοιχείο σ’ αυτό το βιβλίο είναι ο τίτλος του. Βλέποντάς τον κανείς αναπόφευκτα σκέφτεται ότι θα βρει εδώ μια ιστορία άκρατου ερωτισμού και τα λοιπά τραγικά, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Όχι πώς δεν υπάρχει σεξ στο Vibrator, υπάρχει, αλλά ο Δονητής, στον οποίο αναφέρεται δεν είναι άλλος απ’ αυτόν του κινητού τηλεφώνου.

Αν θέλαμε να περιγράψουμε με λίγες λέξεις αυτό το κείμενο θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια ιστορία αυτοανακάλυψης. Η πρωταγωνίστριά του, η Ρέι, είναι μια αυτοκαταστροφική γυναίκα που πάσχει από βουλιμία και αλκοολισμό. Αν και επιτυχημένη στην επαγγελματική της ζωή, σαν δημοσιογράφος, στην προσωπική τίποτα δεν μοιάζει να της πηγαίνει καλά. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι και έχουν σαν αφετηρία την παιδική της ηλικία, και πιο συγκεκριμένα ένα περιστατικό που συνέβηκε στην όγδοη τάξη του σχολείου, το οποίο την τάραξε υπερβολικά πολύ: δέχτηκε ένα χαστούκι από κάποιο δάσκαλο.

Τα σημερινά της προβλήματα ωστόσο, όσο κι αν εκκινούν απ’ το χθες, έχουν να κάνουν με μια αίσθηση ματαιότητας που την καταβάλλει πού και πού, με την ανασφάλειά της, μα πάνω απ’ όλα με τις αϋπνίες της.

Η Ρέι είναι σχιζοφρενής, ακούει φωνές στο κεφάλι της και πολλές φορές συγχέει αυτά που συμβαίνουν μέσα εκεί με την πραγματικότητα. Και είναι μόνη. Κι αυτή η μοναξιά την τρελαίνει περισσότερο.

Πίνει για να κάνει τις μέσα της φωνές να σιωπήσουν, ή έστω να γίνουν πιο λίγες. Πίνει κι από μέσα της γελά και δακρύζει. Γελά για την κατάντια της, κλαίει επειδή φοβάται ότι αν συνεχίσει έτσι θα χάσει πια για τα καλά το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή της, τις λέξεις. Γι’ αυτές μιλά ξανά και ξανά, σ’ αυτές κατ’ επανάληψη επιστρέφει:

«Η μαμά μου δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία είχε για μένα η αποδόμηση των λέξεων». «Οι λέξεις υπάρχουν μοναχά εκεί που εκφέρονται». «Θα εξακολουθούσα να χαμογελώ αν δεν υπήρχαν λέξεις;». Κάποτε απελπισμένη σκέφτεται: «Δεν έχω δικές μου λέξεις. Δεν μπορώ να γράψω λέξεις που να μου ανήκουν».

Η Ρέι είναι μια εξαιρετικά ευαίσθητη, μα μισοπεθαμένη ψυχή. Δεν μοιάζει να ζει, αλλά απλά να επιβιώνει. Θέλει να είναι αλλιώς, μα δεν το μπορεί. Παραπαίει στα όρια της κατάθλιψης.

Αυτά μέχρι που μια παγωμένη νυχτιά γνωρίζει σε μια υπεραγορά στο Τόκιο έναν φορτηγατζή. Με που τον αντικρίζει νιώθει μια δόνηση να τη συνταράζει, τη δόνηση του κινητού, που είναι στην τσέπη της. Θ’ αφήσει την κλήση αναπάντητη, απλά και μόνο επειδή είναι στον κόσμο της, κι οι μέσα της φωνές δεν ξέρουν ν’ απαντάνε τα τηλέφωνα. Αντί αυτού θα πληρώσει τις αγορές της, τζιν και λευκό κρασί, και θα βγει στο δρόμο. Εκεί που θα συναντήσει για μια ακόμη φορά τον φορτηγατζή, τον Τακατόσι, τον οποίο και θ’ ακολουθήσει σε διαδρομές εκατοντάδων χιλιομέτρων για δυο μέρες και δυο νύχτες.

Θα νιώσει από την πρώτη στιγμή άνετα μ’ αυτό τον άντρα κι ας της ομολογεί ότι έχει βίαιο παρελθόν. Νιώθει κάποιου είδους ψυχική συγγένεια μαζί του, και, το πιο σημαντικό, όσο είναι δίπλα του οι μέσα της φωνές χαμηλώνουν, μερικές φορές βγάζουν κιόλας το σκασμό.

Αυτό το αυθόρμητο και μακρύ ταξίδι, ίσως στο τέλος ν’ αποδειχτεί η σωτηρία της, καθώς: «Φοβάμαι τους ανθρώπους που δεν μπορώ να αγγίξω», λέει, αλλά τον Τακατόσι και να τον αγγίξει μπορεί, αλλά και να τον καταλάβει. Αυτός, από τη δική του πλευρά, τη δέχεται όπως ακριβώς είναι, με όλες τις παραξενιές της, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ο ένας βρίσκει στον άλλο ό,τι χρειάζεται, αλλά και οι δύο γνωρίζουν ότι η συνύπαρξή τους δεν θα κρατήσει και πολύ. Σ’ αυτή την περίπτωση ωστόσο το λίγο είναι αρκετό.

Όμορφη, ποιητική και οικονομημένη γραφή, που κάπου θυμίζει Μπανάνα Γιοσιμότο, αλλά στο πιο ερωτικό της.

Βιβλιο-νέα

Μεγάλες αντιδράσεις προκάλεσε στο αγγλοσαξωνικό λογοτεχνικό στερέωμα η τοποθέτηση του Πάουλο Κοέλιο ότι βιβλία όπως ο Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόις κάνουν κακό στη λογοτεχνία. Ο γνωστός λαϊκιστής συγγραφέας υποστήριξε ότι βιβλία όπως το πιο πάνω απωθούν τους αναγνώστες και ότι ο ίδιος γνωρίζει μεγάλη επιτυχία επειδή κάνει το δύσκολο να μοιάζει απλό. Τώρα, για το από πόσους συγγραφείς έκλεψε διάφορα δύσκολα (ανάμεσά τους και ο Καζαντζάκης) για να τα προσφέρει απλά μέσα από τα βιβλία του, δεν λέει λέξη. Ήδη κάποιοι επώνυμοι του απάντησαν, λέγοντάς του ευγενικά να... κάτσει στ' αυγά του.

Οι αμερικανοί συγγραφείς τσακώνονται με την Google στα δικαστήρια στις ΗΠΑ. Κατηγορούν την εταιρία ότι αποκόμισε κέρδη ψηφιοποιώντας χωρίς τη συγκατάθεσή τους τα βιβλία τους και απαιτούν αποζημίωση 750 δολαρίων για το κάθε βιβλίο. Αν δικαιωθούν, που χλωμό το βλέπω, η εταιρία θα αναγκαστεί να καταβάλει ούτε λίγο ούτε πολύ 900 εκατομμύρια δολάρια.

Τον Λένι Σμολ, ήρωα του Τζον Στάινμπεκ στο βιβλίο Of Mice and Men χρησιμοποίησαν σαν παράδειγμα οι διωκτικές αρχές στο Τέξας (πού αλλού;) για να καταδικάσουν έναν άντρα με δείκτη νοημοσύνης 61 στην εσχάτη των ποινών. Ο Μάρβιν Γουΐλσον εκτελέστηκε προχθές, γεγονός που προκάλεσε την οργή του γιου του Στάινμπεκ, Τόμας, που σε δηλώσεις του στον τύπο ανέφερε ότι αν ο πατέρας του ζούσε για να δει αυτό που συνέβηκε θ' αντιδρούσε μ' αγανάκτηση και ντροπή. Και εις ανώτερα, λέμε σε διώκτες και δικαστές.

Ένα νέο βιβλίο του Άρθρουρ Κόναν Ντόιλ θα εκδοθεί από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Ο εν λόγω τόμος θα περιλαμβάνει τα ημερολόγια του νεαρού τότε συγγραφέα, που δούλευε σαν γιατρός πάνω σ' ένα φαλαινοθηρικό καράβι που ταξίδευε στον Αρκτικό Ωκεανό.

Θα κλείσουμε με την τακτική μας αναφορά στο Fifty Shades of Grey. Το εν λόγω βιβλίο λοιπόν, έχει ήδη καταφέρει να καταρρίψει ένα ακόμη ρεκόρ: αυτό του πιο επιτυχημένου βιβλίου στη Βρετανία, τόσο σε έντυπες όσο και σε ηλεκτρονικές εκδόσεις. Οι πωλήσεις του έφτασαν τα 5.3 εκατομμύρια αντίτυπα. Στο μεταξύ ανακοινώθηκε η τελική λίστα με τους τέσσερις υποψήφιους σεναριογράφους για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου. Από τη λίστα απουσιάζει ο Μπρετ Ίστον Έλλις, που είχε προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του, και που στη συνέχεια απέρριψε την ιδέα να υποδυθεί τον βασικό ρόλο ο Ματ Μπόμερ από το White Collar, επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Για να δούμε τι άλλο θα σκεφτεί από βδομάδας ο κουτσομπόλης συγγραφέας.

Sean Doolittle – Lake Country

Το Lake Country δεν είναι ένα συνηθισμένο αστυνομικό βιβλίο. Εδώ δεν έχουμε μια ιστορία με ντετέκτιβ, αλλά ούτε και ένα θρίλερ – έχουμε την ιστορία κάποιων ανθρώπων μ’ ένα παρελθόν σκληρό που τους στοιχειώνει, που όσο κι αν θέλουν να ξεφύγουν απ’ αυτό, δεν το μπορούν.

Τι μού άρεσε περισσότερο σ’ αυτό το βιβλίο; Ίσως να ακουστεί παράξενο αλλά: Το μέγεθός του. Ο συγγραφέας έγραψε ακριβώς όσα ήθελε και έπρεπε να γράψει για να πει την ιστορία του. Έστω και μια λέξη εδώ δεν είναι περιττή, δεν υπάρχουν πολλές ανατροπές, αλλά ούτε και οι συνήθεις παρατραβηγμένες περιγραφές που στοχεύουν στο να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το μόνο που ενδιαφέρεται να κάνει ο Ντουλίτλ είναι να πει μια ιστορία, κι αυτό το κάνει πολύ καλά.

Δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές σ’ αυτό το μυθιστόρημα είναι πρώην στρατιώτες, βετεράνοι του πολέμου στο Ιράκ, και ο καθένας απ’ αυτούς φέρει τα δικά του ιδιαίτερα ψυχολογικά προβλήματα.

Ο Ντάριλ Πότερ είναι ένας προβληματικός χαρακτήρας, ένας νέος άντρας που έζησε πολλά και είδε άφθονο αίμα να χύνεται στα πεδία των μαχών, και ο οποίος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρνει πάντα να δημιουργεί μπελάδες. Απεχθάνεται τη ζωή του, έτσι όπως έχει καταντήσει, μισά το σύστημα της δικαιοσύνης που έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά σε ό,τι αφορά τους πλούσιους και τους φτωχούς, ρίχνει την ευθύνη στον εαυτό του επειδή δεν μπόρεσε να σώσει τη ζωή ενός συμπολεμιστή του και νιώθει ενοχές γι’ αυτά που συνέβηκαν στην οικογένεια του τελευταίου στη συνέχεια. Μισεί σχεδόν τους πάντες και τα πάντα κι η καθημερινή του ζωή είναι πνιγμένη στη μιζέρια. Τώρα, ωστόσο, είναι αποφασισμένος να κάνει κάτι για να αλλάξει τα πιο πάνω – ο μόνος τρόπος για να το πετύχει αυτό όμως είναι να πάρει το νόμο στα χέρια του.

Ο Μάικ Μπάρλοου απ’ την άλλη μεριά, ο «αδελφός του στα όπλα» όπως λένε οι αμερικανοί, δεν φαίνεται να μισά κανένα. Απλά νιώθει λυπημένος για τη ζωή που κάνει και προσπαθεί να ανακουφίσει τα ψυχολογικά, αλλά και σωματικά του βάσανα, αφού φέρει μια σοβαρή πληγή στο γόνατο, καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και ηρεμιστικά χάπια.

Αλλά αυτοί οι δύο δεν είναι τα μοναδικά «ανθρώπινα κουρέλια» που συναντάμε σ’ αυτή την ιστορία. Μέσα εδώ κόβουν βόλτες και κάποιες άλλες τυραννισμένες ψυχές, που έχασαν τα πάντα σ’ ένα δυστύχημα, στη διάρκεια ενός πολέμου, σε μια στιγμή τρέλας. Αν και οι περισσότεροι απ’ αυτούς μοιάζουν να ζουν ήσυχες και ειρηνικές ζωές, η εικόνα που προβάλλουν προς τα έξω είναι ψεύτικη. Έχουν κι αυτοί πληγώσει κάποιους άλλους ανθρώπους και έχουν με τη σειρά τους πληγωθεί. Κι επίσης υποφέρουν: Είτε από μοναξιά, είτε από θλίψη, είτε θρηνώντας μιαν απώλεια. Νιώθουν ευγνώμονες για τα λίγα που έχουν, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να τους χαρακτηρίσει κανείς ευτυχισμένους.

Ο συγγραφέας δεν συμπεριφέρεται με το γάντι στους ήρωές του: Είναι γεμάτοι ελαττώματα, ξεχειλίζουν από ανεξέλεγκτα πάθη. Αλλά αυτό ακριβώς είναι και το στοιχείο που κάνει το βιβλίο να μοιάζει σαν κάτι το εξαιρετικό. Μιλά για ανθρώπους απλούς που ίσως να ζουν δίπλα μας ή λίγο πιο κάτω, προς το τέλος του δρόμου, ανθρώπους που συναντώνται μια φορά το χρόνο για να γιορτάσουν μια νέα ζωή ή να θρηνήσουν ένα παλιό θάνατο, κι ανθρώπους που κάθονται στις σκοτεινές γωνιές των μπαρ, όπου προσπαθούν απεγνωσμένα να κρύψουν τις φοβίες τους.

Όσο για την πλοκή του έργου, λίγες γραμμές είναι αρκετές για να την περιγράψουν: Πέντε χρόνια πριν, ο επιτυχημένος αρχιτέκτονας Γουέιντ Μπένσον αποκοιμήθηκε καθώς οδηγούσε με αποτέλεσμα να εμπλακεί σ’ ένα δυστύχημα το οποίο προκάλεσε το θάνατο μιας νέας γυναίκας. Η τιμωρία του: Συνολικά δέκα μέρες φυλάκιση. Για τον φίλο της οικογένειας, Ντάριλ Πότερ, αυτή η τιμωρία δεν είναι αρκετή. Έτσι αποφασίζει να απαγάγει την εικοσάχρονη κόρη του Μπένσον, ώστε να απονείμει τη δική του δικαιοσύνη. Τα υπόλοιπα είναι, ιστορία.

Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Tabish Khair – The Thing about Thugs

Αν και το The Thing about Thugs έρχεται κάτω από την ταμπέλα του αστυνομικού βιβλίου δεν θα το χαρακτήριζα ακριβώς τέτοιο. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι εδώ έχουμε ένα ιστορικό μυθιστόρημα, μια ανθρωπολογική μελέτη ή ίσως και μια ιστορία αγάπης με φόντο το Λονδίνο της Βικτωριανής εποχής.

Βασικός πρωταγωνιστής σ’ αυτή την ιστορία που διαδραματίζεται στα 1840 είναι ο Αμίρ Αλί, ένας, σύμφωνα τουλάχιστον με τα λεγόμενά του, κοινός δολοφόνος. Το μόνο που ο Αμίρ δεν είναι ούτε κοινός, αλλά ούτε και δολοφόνος, είναι απλά ψεύτης. Εφηύρε την σκοτεινή του ιστορία και την αφηγήθηκε στον ευεργέτη του, Λοχαγό Γουΐλλιαμ Τ. Μίντοους, απλά και μόνο για να μπορέσει να ξεφύγει από το σκοτεινό του μέλλον. Ο Αμίρ ήταν μέλος μιας συμμορίας, που είχε σαν βάση της ένα χωριό στο Μπιχάρ της Ινδίας, της οποίας ηγείτο ένας θείος του. Όταν ο τελευταίος δολοφονήθηκε από ένα γείτονα, ο Αμίρ, που δεν είχε ποτέ μέχρι τότε βάψει τα χέρια του με αίμα, δεν είχε άλλη επιλογή: έπρεπε είτε να σκοτώσει ή να σκοτωθεί.

Απ’ αυτό το δίλημμα τον έσωσε ο Λοχαγός, ο οποίος του έταξε αμνηστία, αλλά και σύλληψη του γείτονα-δολοφόνου, με αντάλλαγμα αυτός να του πει την ιστορία του. Αφού ο σωτήρας του λοιπόν, ζητούσε την ιστορία ενός φονιά, αυτήν ακριβώς του παρέδωσε ο Αμίρ. Το μόνο που αυτό του το ψέμα θα τον έβαζε σε μεγάλους μπελάδες στο μέλλον, όταν συνοδεύοντας τον Λοχαγό θα έφτανε στο Λονδίνο. Κι αυτό, επειδή η φήμη του είχε ήδη προηγηθεί. «Κατά κάποιο τρόπο όλοι γινόμαστε αυτό που υποκρινόμαστε πώς είμαστε», λέει, κι έτσι αυτός, θέλοντας και μη, γίνεται φονιάς, τουλάχιστον στα μάτια των φυλλάδων και του κοινού.

Όλα αρχίζουν όταν μια σειρά από αποτρόπαιες δολοφονίες συνταράζουν την πόλη. Κάποιος ή κάποιοι σκοτώνουν κατά συρροή και κλέβουν τα κεφάλια των θυμάτων τους. Ο τύπος της εποχής υποστηρίζει ότι πίσω από τα εγκλήματα κρύβονται μάλλον κάποιοι ξένοι, που αναβιώνουν στις σκοτεινές και επικίνδυνες γειτονιές της πρωτεύουσας, κάποια σατανιστικά έθιμα.

Ο Αμίρ Αλί, λόγω κυρίως της φήμης του, θεωρείται ο βασικός ύποπτος, και το κακό είναι ότι δεν μπορεί να αποδείξει την αθωότητά του χωρίς να εκθέσει κάποιαν που αγαπά, την φτωχούλα αγγλίδα Τζένη. Αναγκαστικά λοιπόν αποφασίζει να εξαφανιστεί από προσώπου γης – όχι μόνο για να προστατευτεί, αλλά και για να λύσει το μυστήριο του ποιοι κρύβονται πίσω από τα φονικά. Αλλάζει λοιπόν εμφάνιση και όνομα και μετακομίζει σε ένα από τα πολλά σπίτια της πόλης, που φιλοξενούν ανθρώπους σαν κι αυτόν.

Στο μεταξύ μια γυναίκα από το Παντζάμπ, προσπαθεί με τη βοήθεια του ιρλανδού μεθύστακα άντρα της, και μερικής απασχόλησης αφηγητή, αλλά και κάποιων άλλων φτωχοδιάβολων, να φέρει τους ένοχους στη δικαιοσύνη. Είναι σίγουρη πώς ό,τι δεν μπορεί να κάνει η αστυνομία, μπορεί να το κάνει αυτή, η βασίλισσα της φτωχολογιάς, και το δίκτυο κατασκόπων της, που επεκτείνεται σε ολόκληρη την πόλη.

Ο συγγραφέας μας δίνει ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα εποχής, με αστυνομική πλοκή και ολίγον μυστήριο, που μιλά πάνω απ’ όλα για τους ανθρώπους: πλούσιους και φτωχούς, ευγενείς και αλήτες, ψεύτες και υποκριτές, ερωτευμένους και συμβιβασμένους. Αν είναι κάτι που απολαμβάνει κανείς πιο πολύ εδώ είναι η γλώσσα, μια γλώσσα γλυκιά, αβίαστη, που κάνει την αφήγηση να ρέει στα μονοπάτια του χρόνου σαν χάδι, και η οποία μοιάζει να αναβιώνει δίχως κόπο στα μάτια του αναγνώστη μια ολόκληρη εποχή.

Steven T. Seagle and Marco Cinello – Batula

«Τι συμβαίνει όταν μια νυχτερίδα των φρούτων (έτσι ακριβώς) δέχεται τη δαγκωματιά ενός βρικόλακα; Μεταμορφώνεται σε μια βρικόλακα νυχτερίδα, στον ήρωα που ίσως κάποια μέρα χρειαστεί η αποικία του, τον Μπάτουλα».

Αυτή είναι μια σύντομη ιστορία για νεαρούς σε ηλικία αναγνώστες, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι δεν μπορούν να την απολαύσουν και τα μεγαλύτερα παιδιά. Δεν θα έλεγα ότι το Batula, που κυκλοφορεί αύριο, είναι γκράφικ νόβελ, όσο ένα εικονογραφημένο παραμύθι.

Βασικός του πρωταγωνιστής είναι ο Λίβινγκστον, και διαβάζοντας κανείς αυτή την ιστορία, δεν μπορεί παρά να φέρει στο νου του τον γνωστό Γλάρο, αφού ούτε κι από εδώ απουσιάζουν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις.

Ο Λίβινγκστον λοιπόν ζει σ’ ένα περιβόλι μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της φυλής του κι αν είναι κάτι για το οποίο ξεχωρίζει είναι το ότι δεν ξεχωρίζει σε τίποτα. Είναι μια συνηθισμένη νυχτερίδα που κάνει μεγάλα όνειρα, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι να κατακτήσει την καρδιά της Ντρίνα. Το μόνο που η τελευταία δεν του δίνει καμιά απολύτως σημασία, δεν φαίνεται καν να τον βλέπει.

Τι να κάνει λοιπόν; Τι; Αποφασίζει, αγνοώντας τις συμβουλές των άλλων, να ταξιδέψει στην πόλη των ανθρώπων. Το πρώτο πλάσμα που συναντάει εκεί είναι μια νυχτερίδα κλεισμένη σ’ ένα κλουβί. Πολύ ασυνήθιστη μοιάζει στα μάτια του. Η τελευταία, ο Βλαντ, τον εκλιπαρεί να ανοίξει το κλουβί του και να τον αφήσει ελεύθερο. Κι αυτός το κάνει. Και σαν αντάλλαγμα παίρνει μια δαγκωματιά, από τον αιμοσταγή Βλαντ, που θα τον μετατρέψει σε βρικόλακα.

Ο Λίβινγκστον, ο οποίος θα επιστρέψει σύντομα στο περιβόλι του, θ’ αρχίσει σιγά σιγά να αλλάζει. Νιώθει πιο δυνατός, αλλά και πολύ πιο διαφορετικός: καταρχήν δεν του αρέσουν πια τα φρούτα, θέλει κρέας. Η πρώτη που θα αντιληφθεί αυτές τις αλλαγές πάνω του θα είναι η Ντρίνα, αλλά και τι μ’ αυτό; Ο φίλος μας δεν αντέχει τον εαυτό του. Δεν αντέχει αυτό που ήταν, δεν του αρέσει αυτό που γίνεται. Θα επιλέξει λοιπόν για μια ακόμη φορά το δρόμο της ξενιτιάς.

Το μόνο που στη διάρκεια αυτού, του νέου του ταξιδιού, θα γνωρίσει κάποιον που θα του ανοίξει τα μάτια στη νέα πραγματικότητα και θα τον βοηθήσει να αποδεχτεί το ποιος είναι: τον Γουλφ, τη λυκαράχνη. Και σύντομα θα συμβεί κάτι που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα, καθώς θα τον κάνει να αντιληφθεί ότι από τη στιγμή που θα αρχίσει να του αρέσει ο εαυτός του, θ’ αρχίσει να αρέσει και στους άλλους.

Μικρό, καλογραμμένο, με κάποια μηνύματα και εξαιρετικά εικονογραφημένο.

David Gaider, Alexander Freed and Chad Hardin – Dragon Age: The Silent Grove

Το Dragon Age: The Silent Grove, που κυκλοφορεί στις 7 Αυγούστου στις ΗΠΑ, είναι ένα από εκείνα τα κόμικς, που ταξιδεύουν τον αναγνώστη, τόσο με την ιστορία όσο και με τις ζωγραφιές τους – τις σκοτεινές τους ζωγραφιές, πρέπει να τονίσω.

Εδώ έχουμε την ιστορία του Βασιλιά Άλισταιρ Θεΐριν, κυβερνήτη του έθνους των Φερελντίν. Ο Άλισταιρ είναι, κατά κάποιο τρόπο, ένας άρχοντας με το ζόρι. Ο ετεροθαλής αδελφός του και νόμιμος βασιλιάς, Καϊλάν, πέθανε δέκα χρόνια πριν, κι από τότε κυβερνά αυτός, μια και ο πατέρας τους έχει εξαφανιστεί.

Ο Άλισταιρ, του οποίου η μητέρα δεν ήταν η βασίλισσα, αλλά μια υπηρέτρια, είναι αποφασισμένος ν’ ανακαλύψει πού βρίσκεται ο βασιλιάς Μάριτς και να του παραδώσει το θρόνο. Το μόνο που οι προσπάθειές του στο πέρασμα του χρόνου αποδεικνύονται μάταιες. Ο τελευταίος μοιάζει να έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης, κι έτσι αυτός παραμένει άρχοντας και δυστυχής.

Κάποτε όμως τα πράγματα αλλάζουν. Φτάνουν στα χέρια του ή μάλλον στ’ αυτιά του κάποιες πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχουν στοιχεία για το που βρίσκεται ο πραγματικός βασιλιάς, στην πόλη Αντίβα. Αντί όμως να βάλει πλώρη για εκείνο το μέρος συνοδευόμενος από το στρατό του, ο Άλισταιρ αποφασίζει να πάρει μοναχά δύο άτομα μαζί του: την πειρατή Ιζαμπέλα και τον συνταξιδιώτη της νάνο, πολεμιστή και έμπορα, Βάρικ Τέθρας.

Καθώς καταφθάνουν στην πόλη και ξεμπερδεύουν στα γρήγορα με τους φρουρούς, τους περιμένει μια δυσάρεστη αρχικά έκπληξη: ο πρίγκιπας Κλαούντιο Βαλίστι και οι άντρες του. Τελικά τα πράγματα όμως δεν θα αποδειχτούν και τόσο τραγικά, αφού ο Βαλίστι ήταν ο ανώνυμος πληροφοριοδότης του Άλισταιρ. Αυτός είναι που θα του δείξει το δρόμο και προς το επόμενο τοπίο-στοιχείο: τη φυλακή Βέλαμπανσελ, όπου οι ορκισμένοι εχθροί του, τα κοράκια, φυλακίζουν κάποιους ανθρώπους απλά και μόνο για δική τους ψυχαγωγία ή και για να τους βασανίζουν.

Οι τρεις συνοδοιπόροι λοιπόν κατευθύνονται προς τα εκεί, όπου περιμένουν να βρουν τον βασιλιά ή έστω κάποιον που να ξέρει κάτι γι’ αυτόν. Το ταξίδι τους όμως δεν θα τελειώσει τόσο νωρίς, κι αυτό επειδή, όπως θα μάθουν, μια ισχυρή μάγισσα είχε απελευθερώσει τον βασιλιά χρόνια πριν, μια μάγισσα την οποία τώρα πρέπει να συναντήσουν.

Καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού ο Άλισταιρ νιώθει λυπημένος καθώς, θέλει να ξεφορτωθεί το συντομότερο δυνατόν αυτό τον μπελά, τη βασιλεία: «Ποτέ μου δεν ζήτησα μια εύκολη ζωή – φρέσκα φρούτα κάθε πρωί, υπηρέτες να μού πλένουν τα πόδια, σεντόνια όπου δεν σέρνονται ζωύφια. Και σίγουρα δεν ανατράφηκα με τρόπο που να με προϊδεάζει για όλ’ αυτά».

Η διαδρομή δεν θα αποδειχτεί εύκολη, ο τόπος που τους περιμένει, ένας τόπος που γέννησε πολλούς θρύλους και προκαταλήψεις, κάθε άλλο παρά φιλόξενος είναι. Και οι δύο συνοδοιπόροι του Άλισταιρ, οι μισθοφόροι θα αποδειχτούν τελικά γι’ αυτόν, οι καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς: η δυναμική και σέξι Ιζαμπέλα και ο πονηρός και ατσούμπαλος Βάρικ, θα καταφέρουν μ’ ένα τρόπο σχεδόν υπόγειο να του ανοίξουν τα μάτια στην πραγματικότητα όπου ζει, και στο πιο καίριο σημείο της ιστορίας, θα του δείξουν ότι ίσως υπάρχει κι άλλος δρόμος απ’ αυτόν που έχει ο ίδιος διαλέξει.

Σε τελική ανάλυση ο ανά χείρας τόμος προσφέρει στον αναγνώστη μια εξαιρετική περιπέτεια, με πλούσιους χαρακτήρες και μια άρτια εικονογράφηση, που τονίζει τα πιο πάνω. Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, την οποία και αναμένω αν όχι με αγωνία, σίγουρα μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.

Βιβλιο-νέα

Απώλειες. Δύο συγγραφείς της αλλοδαπής μάς πέθαναν αυτή τη βδομάδα. Ο ένας, που ήταν από τους ελάχιστους σελέμπριτις, όπως τους αποκαλούν στα ξένα, των γραμμάτων, συγκέντρωσε πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας. Η άλλη ελάχιστα, κι αυτά στη Βρετανία και την πατρίδα της Ιρλανδία. Ο λόγος για τους Γκορ Βιντάλ και Μίβι Μπίντσι (Maeve Binchy) φυσικά. Όλα τα αφιερώματα για τον πρώτο αναφέρονται στο πόσο ιδιοφυής υπήρξε αλλά και στις αμφιλεγόμενες προτάσεις του για διάφορα θέματα, ενώ αυτά για τη δεύτερη επικεντρώνουν την προσοχή τους στο γεγονός ότι ήταν προσιτή και ανθρώπινη όσο άλλος κανείς: μια μητρική φιγούρα για τους αναγνώστες της και όχι μόνο.

Το προϊόν Τζ.Κ. Ρόουλινγκ ξανακτυπά. Με απόφαση της ίδιας, που κρύβεται ωστόσο πίσω από ανακοίνωση των εκδοτών της, το νέο της βιβλίο δεν θα κυκλοφορήσει ταυτόχρονα σε αρκετές γλώσσες, μια και σ' αυτές το απειλεί ο μπαμπούλας της πειρατίας. Έτσι, αρκετοί από τους εκδότες που τα έχωσαν χοντρά για ν' αγοράσουν τα δικαιώματα του The Casual Vacancy, θα το πάρουν στα χέρια τους ταυτόχρονα με τους αναγνώστες, στις 27 Σεπτεμβρίου. "Τυχεροί" οι γάλλοι και οι γερμανοί, που φημίζονται για την αξιοπιστία τους, οι οποίοι θα το έχουν στις προθήκες ταυτόχρονα με τους αγγλοσάξονες.

Μια και αναφέρομαι στην Ρόουλινγκ να πω ότι, όπως ανακοινώθηκε, η τριλογία της E.L. James Fifty Shades of Grey κατάφερε μέσα σε τέσσερις μήνες να ξεπεράσει σε πωλήσεις τους εφτά τόμους του Χάρι Πότερ στη λίστα με τα μπεστ σέλερς του βρετανικού Άμαζον.

Αυτό που δημοσίευσα πρόσφατα σαν φήμη τώρα ανακοινώθηκε και επίσημα. Το Χόμπιτ του Τόλκιεν θα γίνει τρεις ταινίες. Για σκοπούς σύγκρισης να αναφέρω ότι το εν λόγω βιβλίο στις περισσότερες αγγλόφωνες εκδόσεις μόλις που ξεπερνά τις 300 σελίδες, ενώ ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών ήταν περισσότερες από χίλιες. Έχω αρχίσει να χάνω την εκτίμησή μου στο πρόσωπο του Πίτερ Τζάκσον.

Παραμένοντας στο χόλιγουντ να αναφέρω ότι άρχισαν οι προεργασίες για το γύρισμα ενός πρίκουελ (πώς το μεταφράζει κανείς αυτό;) του The Shining, που ήταν βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ. Ο συγγραφέας, που αυτή τη στιγμή γράφει τη συνέχεια του πιο πάνω μυθιστορήματος, δεν θα έχει καμιά ανάμιξη στην ταινία.

Γράφετε ποιήματα στα αγγλικά; Θα θέλατε να τα υποβάλετε σε ένα διαγωνισμό όπου θα τα κρίνει η διάσημη συγγραφέας Μάργκαρετ Άτγουντ; Αν ναι επισκεφθείτε αυτή την ιστοσελίδα, ή, αν απλά ενδιαφέρεστε για την είδηση, διαβάστε ετούτο το ρεπορτάζ.

J.I. Baker – The Empty Glass

Το The Empty Glass καταπιάνεται με μια από τις πλέον γνωστές θεωρίες συνομωσίας της αμερικανικής ιστορίας: το θάνατο της Μέριλιν Μονρόε.

Βασικός πρωταγωνιστής σ’ αυτή την ιστορία είναι ο αναπληρωτής ιατροδικαστής στην κομητεία του Λος Άντζελες, Μπεν Φιτζέραλντ. Ο Μπεν είναι ένας φιλόδοξος άντρας που κάνει μεγάλα όνειρα, αλλά που στην ουσία ζει μια κάπως πληκτική και πολύ περιορισμένη ζωή. Η ζωή του όλη είναι η δουλειά του. Άλλοτε ήταν και η οικογένειά του, αλλά η γυναίκα του, Ρόουζ , τον εγκατέλειψε, παίρνοντας μαζί της και το γιο τους, Μαξ, τον οποίο τώρα συναντά κάθε τόσο, οπότε και τον φιλοξενεί στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου μένει.

Ο Μπεν θέλει να φτάσει ψηλά, αλλά για να το κάνει αυτό πού και πού πρέπει να κλείνει τα μάτια. Τα έκλεισε σε κάποιες ασήμαντες υποθέσεις, ψευδομαρτύρησε σε μια άλλη, αλλά όταν η υπόθεση που φτάνει στα χέρια του έχει να κάνει με το θάνατο της Μέριλιν Μονρόε, δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Όλα πάνε στραβά απ’ την αρχή σ’ αυτή την ιστορία και όλοι μοιάζουν να κρύβουν κάτι. Το πτώμα της σταρ το είχε ανακαλύψει λίγο μετά τα μεσάνυχτα η οικονόμος της, αλλά αντί να ειδοποιήσει την αστυνομία, τηλεφώνησε στον ψυχίατρο της Μέριλιν. Όταν έφτασε εκείνος και εξακρίβωσε προσωπικά ότι ήταν όντως νεκρή, επικοινώνησε με τον προσωπικό της γιατρό. Μέχρι να καταφθάσει κι εκείνος για να επιβεβαιώσει το γεγονός είχαν περάσει πια ώρες. Και τότε ακριβώς, λίγο πριν το χάραμα, ειδοποιήθηκε η αστυνομία.

Όταν ο Μπεν φθάνει στη σκηνή, δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του, αλλά ούτε και στ’ αυτιά του. Μέσα εκεί είναι κάθε σχετικός και άσχετος, ακόμη και μια δημοσιογράφος που βγάζει φωτογραφίες, και στο χώρο επικρατεί το χάος. Όταν βλέπει το πτώμα, η πρώτη του σκέψη είναι ότι κάποιος τη σκότωσε, αφού είναι φανερό ότι αυτή, για κάποιο λόγο, τοποθετήθηκε σε μια συγκεκριμένη στάση, λες και προσπαθούσε να τηλεφωνήσει σε κάποιον. Ωστόσο οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι πρόκειται για αυτοκτονία.

Όπως και νάχει, ο Μπεν τους αφήνει να κάνουν –ή, μη- τη δουλειά τους κι αρχίζει να τριγυρνά στο σπίτι. Κάποια στιγμή λοιπόν ανακαλύπτει το ημερολόγιο της Μέριλιν, μέσα στο οποίο πιστεύει ότι ίσως κρύβεται κάποιο στοιχείο που να εξηγεί αυτό που συνέβηκε. Διαβάζει μερικά αποσπάσματα, αλλά μετά φεύγει αφήνοντάς το εκεί που το βρήκε. Η ιδέα του και μόνο όμως δεν τον αφήνει να ησυχάσει, έτσι επιστρέφει σαν τον κλέφτη μες στη νύχτα και το παίρνει.

Τις επόμενες ημέρες διαβάζοντας τις καταγραφές μέσα εκεί και διερευνώντας πεισματικά την υπόθεση, καταφέρνει και στρέφει την οργή των ανωτέρων του εναντίον του: Πρόκειται για αυτοκτονία, τελεία και παύλα, μοιάζουν να του λένε, αλλά αυτός δεν μασά. Το μόνο που κανείς δεν συμμερίζεται τις υποψίες του.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν όλοι όσοι είχαν να κάνουν με τη διερεύνηση της υπόθεσης, αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο ν’ αναχωρούν για διακοπές. «Συγκάλυψη», σκέφτεται. Αλλά ποιον προσπαθούν να καλύψουν και γιατί; Μήπως έχει ανάμιξη η μαφία στην υπόθεση, ή, όπως φημολογείται, ένας ανερχόμενος πολιτικός;

Ο Μπεν δίνει ένα μοναχικό αγώνα, έχοντας στο πλευρό του, πού και πού, τη δημοσιογράφο Τζο -αυτήν που εισέβαλε στη σκηνή του εγκλήματος- έναν αγώνα που όσο κι αν προσπαθεί σίγουρα δεν μπορεί να κερδίσει.

Το ότι απέτυχε το μαθαίνουμε απ’ τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, οπότε ο συγγραφέας δεν στηρίζει το μύθο του στη λύση του μυστηρίου, αλλά στο πώς ο ήρωάς του έφτασε εδώ που έφτασε.

Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, με νουάρ αποχρώσεις, που θα ικανοποιήσει τους φίλους του αστυνομικού βιβλίου, αλλά και όλους αυτούς που ασχολούνται με θεωρίες συνομωσίας, αφού τουλάχιστον σε ότι αφορά το τελευταίο στοιχείο, ο συγγραφέας κτυπά τα ρέστα του.