Monday, August 6, 2012
Steven T. Seagle and Marco Cinello – Batula
«Τι συμβαίνει όταν μια νυχτερίδα των φρούτων (έτσι ακριβώς) δέχεται τη δαγκωματιά ενός βρικόλακα; Μεταμορφώνεται σε μια βρικόλακα νυχτερίδα, στον ήρωα που ίσως κάποια μέρα χρειαστεί η αποικία του, τον Μπάτουλα».
Αυτή είναι μια σύντομη ιστορία για νεαρούς σε ηλικία αναγνώστες, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι δεν μπορούν να την απολαύσουν και τα μεγαλύτερα παιδιά. Δεν θα έλεγα ότι το Batula, που κυκλοφορεί αύριο, είναι γκράφικ νόβελ, όσο ένα εικονογραφημένο παραμύθι.
Βασικός του πρωταγωνιστής είναι ο Λίβινγκστον, και διαβάζοντας κανείς αυτή την ιστορία, δεν μπορεί παρά να φέρει στο νου του τον γνωστό Γλάρο, αφού ούτε κι από εδώ απουσιάζουν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Ο Λίβινγκστον λοιπόν ζει σ’ ένα περιβόλι μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της φυλής του κι αν είναι κάτι για το οποίο ξεχωρίζει είναι το ότι δεν ξεχωρίζει σε τίποτα. Είναι μια συνηθισμένη νυχτερίδα που κάνει μεγάλα όνειρα, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι να κατακτήσει την καρδιά της Ντρίνα. Το μόνο που η τελευταία δεν του δίνει καμιά απολύτως σημασία, δεν φαίνεται καν να τον βλέπει.
Τι να κάνει λοιπόν; Τι; Αποφασίζει, αγνοώντας τις συμβουλές των άλλων, να ταξιδέψει στην πόλη των ανθρώπων. Το πρώτο πλάσμα που συναντάει εκεί είναι μια νυχτερίδα κλεισμένη σ’ ένα κλουβί. Πολύ ασυνήθιστη μοιάζει στα μάτια του. Η τελευταία, ο Βλαντ, τον εκλιπαρεί να ανοίξει το κλουβί του και να τον αφήσει ελεύθερο. Κι αυτός το κάνει. Και σαν αντάλλαγμα παίρνει μια δαγκωματιά, από τον αιμοσταγή Βλαντ, που θα τον μετατρέψει σε βρικόλακα.
Ο Λίβινγκστον, ο οποίος θα επιστρέψει σύντομα στο περιβόλι του, θ’ αρχίσει σιγά σιγά να αλλάζει. Νιώθει πιο δυνατός, αλλά και πολύ πιο διαφορετικός: καταρχήν δεν του αρέσουν πια τα φρούτα, θέλει κρέας. Η πρώτη που θα αντιληφθεί αυτές τις αλλαγές πάνω του θα είναι η Ντρίνα, αλλά και τι μ’ αυτό; Ο φίλος μας δεν αντέχει τον εαυτό του. Δεν αντέχει αυτό που ήταν, δεν του αρέσει αυτό που γίνεται. Θα επιλέξει λοιπόν για μια ακόμη φορά το δρόμο της ξενιτιάς.
Το μόνο που στη διάρκεια αυτού, του νέου του ταξιδιού, θα γνωρίσει κάποιον που θα του ανοίξει τα μάτια στη νέα πραγματικότητα και θα τον βοηθήσει να αποδεχτεί το ποιος είναι: τον Γουλφ, τη λυκαράχνη. Και σύντομα θα συμβεί κάτι που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα, καθώς θα τον κάνει να αντιληφθεί ότι από τη στιγμή που θα αρχίσει να του αρέσει ο εαυτός του, θ’ αρχίσει να αρέσει και στους άλλους.
Μικρό, καλογραμμένο, με κάποια μηνύματα και εξαιρετικά εικονογραφημένο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment