Το Dragon Age: The Silent Grove, που κυκλοφορεί στις 7 Αυγούστου στις ΗΠΑ, είναι ένα από εκείνα τα κόμικς, που ταξιδεύουν τον αναγνώστη, τόσο με την ιστορία όσο και με τις ζωγραφιές τους – τις σκοτεινές τους ζωγραφιές, πρέπει να τονίσω.
Εδώ έχουμε την ιστορία του Βασιλιά Άλισταιρ Θεΐριν, κυβερνήτη του έθνους των Φερελντίν. Ο Άλισταιρ είναι, κατά κάποιο τρόπο, ένας άρχοντας με το ζόρι. Ο ετεροθαλής αδελφός του και νόμιμος βασιλιάς, Καϊλάν, πέθανε δέκα χρόνια πριν, κι από τότε κυβερνά αυτός, μια και ο πατέρας τους έχει εξαφανιστεί.
Ο Άλισταιρ, του οποίου η μητέρα δεν ήταν η βασίλισσα, αλλά μια υπηρέτρια, είναι αποφασισμένος ν’ ανακαλύψει πού βρίσκεται ο βασιλιάς Μάριτς και να του παραδώσει το θρόνο. Το μόνο που οι προσπάθειές του στο πέρασμα του χρόνου αποδεικνύονται μάταιες. Ο τελευταίος μοιάζει να έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης, κι έτσι αυτός παραμένει άρχοντας και δυστυχής.
Κάποτε όμως τα πράγματα αλλάζουν. Φτάνουν στα χέρια του ή μάλλον στ’ αυτιά του κάποιες πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχουν στοιχεία για το που βρίσκεται ο πραγματικός βασιλιάς, στην πόλη Αντίβα. Αντί όμως να βάλει πλώρη για εκείνο το μέρος συνοδευόμενος από το στρατό του, ο Άλισταιρ αποφασίζει να πάρει μοναχά δύο άτομα μαζί του: την πειρατή Ιζαμπέλα και τον συνταξιδιώτη της νάνο, πολεμιστή και έμπορα, Βάρικ Τέθρας.
Καθώς καταφθάνουν στην πόλη και ξεμπερδεύουν στα γρήγορα με τους φρουρούς, τους περιμένει μια δυσάρεστη αρχικά έκπληξη: ο πρίγκιπας Κλαούντιο Βαλίστι και οι άντρες του. Τελικά τα πράγματα όμως δεν θα αποδειχτούν και τόσο τραγικά, αφού ο Βαλίστι ήταν ο ανώνυμος πληροφοριοδότης του Άλισταιρ. Αυτός είναι που θα του δείξει το δρόμο και προς το επόμενο τοπίο-στοιχείο: τη φυλακή Βέλαμπανσελ, όπου οι ορκισμένοι εχθροί του, τα κοράκια, φυλακίζουν κάποιους ανθρώπους απλά και μόνο για δική τους ψυχαγωγία ή και για να τους βασανίζουν.
Οι τρεις συνοδοιπόροι λοιπόν κατευθύνονται προς τα εκεί, όπου περιμένουν να βρουν τον βασιλιά ή έστω κάποιον που να ξέρει κάτι γι’ αυτόν. Το ταξίδι τους όμως δεν θα τελειώσει τόσο νωρίς, κι αυτό επειδή, όπως θα μάθουν, μια ισχυρή μάγισσα είχε απελευθερώσει τον βασιλιά χρόνια πριν, μια μάγισσα την οποία τώρα πρέπει να συναντήσουν.
Καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού ο Άλισταιρ νιώθει λυπημένος καθώς, θέλει να ξεφορτωθεί το συντομότερο δυνατόν αυτό τον μπελά, τη βασιλεία: «Ποτέ μου δεν ζήτησα μια εύκολη ζωή – φρέσκα φρούτα κάθε πρωί, υπηρέτες να μού πλένουν τα πόδια, σεντόνια όπου δεν σέρνονται ζωύφια. Και σίγουρα δεν ανατράφηκα με τρόπο που να με προϊδεάζει για όλ’ αυτά».
Η διαδρομή δεν θα αποδειχτεί εύκολη, ο τόπος που τους περιμένει, ένας τόπος που γέννησε πολλούς θρύλους και προκαταλήψεις, κάθε άλλο παρά φιλόξενος είναι. Και οι δύο συνοδοιπόροι του Άλισταιρ, οι μισθοφόροι θα αποδειχτούν τελικά γι’ αυτόν, οι καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς: η δυναμική και σέξι Ιζαμπέλα και ο πονηρός και ατσούμπαλος Βάρικ, θα καταφέρουν μ’ ένα τρόπο σχεδόν υπόγειο να του ανοίξουν τα μάτια στην πραγματικότητα όπου ζει, και στο πιο καίριο σημείο της ιστορίας, θα του δείξουν ότι ίσως υπάρχει κι άλλος δρόμος απ’ αυτόν που έχει ο ίδιος διαλέξει.
Σε τελική ανάλυση ο ανά χείρας τόμος προσφέρει στον αναγνώστη μια εξαιρετική περιπέτεια, με πλούσιους χαρακτήρες και μια άρτια εικονογράφηση, που τονίζει τα πιο πάνω. Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, την οποία και αναμένω αν όχι με αγωνία, σίγουρα μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.
No comments:
Post a Comment