Σόνια Μηλιώνη - Δήθεν από έρωτα

Το βιβλίο αυτό με την πρώτη ματιά μου θύμισε ένα παλιό αγαπημένο μου, το “Ανοιχτό παράθυρο” της Ίρμης Μητροπούλου. Όταν το διάβασα αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για ένα εντελώς “διαφορετικό”, αλλά και “συγγενικό” με το τελευταίο, βιβλίο.
Η Μηλιώνη είναι 21 μόλις χρόνων και φοιτήτρια της Νομικής στην Αθήνα, οπόταν λίγο πολύ μας μιλά για τη δική της γενιά και τους προβληματισμούς της. Για τη γενιά της δεκαετίας του ’90 που ξεφεύγει πια απ’ τη μιζέρια των παλιών και τολμά να δει τη ζωή με αισιοδοξία. Για τη γενιά που ξέρει να απολαμβάνει την ελευθερία της, αλλά που - όπως και οι παλαιότεροι - δεν ξέρει να αποφεύγει τα λάθη!
“Δήθεν… από έρωτα πετάς στο κενό όλα σου τα όνειρα. Δήθεν… από έρωτα αφήνεσαι κι εσύ στο ίδιο κενό. Δήθεν από την απουσία του έρωτα αλλάζεις τις προτεραιότητές σου, κάνεις μια “αλλαγή πλεύσης”, διεκδικείς την ψυχή σου. Δήθεν… από ανάγκη για έρωτα χαρίζεσαι σε ό,τι μοιάζει να σε ζεσταίνει - έστω και για λίγο - από τα μποφόρ της μοναξιάς σου… Μάλλον θα το πρόσεξες! Όλα τα ‘δήθεν’ είναι φτιαγμένα από έρωτα”.
Η συγγραφέας δε χαρίζεται σε τίποτα και σε κανένα, ούτε και στον εαυτό της, αλλά αν και στο κείμενο υποβόσκει κάποια οργή δε λείπει και η τρυφερότητα. Διαβάζοντας κανείς τους τίτλους των κεφαλαίων του βιβλίου θα καταλάβει τι εννοώ, αφού μέσα από αυτούς παρελαύνουν τα πιο τρυφερά ελληνικά τραγούδια: “Να με προσέ-χεις”, “Το φιλαράκι”, “Πριν το τέλος”, “Γέλα πουλί μου” και άλλα.
“Το να πιστεύεις ότι όλα έχουν πάρει το δρόμο τους, το να επαναπαύεσαι σε μια σιγουριά, το να νιώθεις τη σταθερότητα έστω και για μία μοναδική στιγμή είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση. Η μεγαλύτερη ειρωνεία, η τραγικότερη. Δεν υπάρχει ευτυχία συνεχόμενη. Μόνο μια τάση για ευτυχία που παραμένει ισοβίως τάση”.
Στο βιβλίο της Μηλιώνη συναντάμε μια νεανική ψυχή που φαίνεται να έζησε πολλά, να πληγώθηκε πολύ, αλλά που δεν το έβαλε κάτω. Που αντιλαμβάνεται ότι η ζωή είναι ό,τι την κάνουμε, και που είναι αποφασισμένη να ζήσει αυτή τη ζωή όσο καλύτερα μπορεί. Όπως λέει κι η ίδια: “Ποτέ μη φοβηθείς να νιώσεις! Το αντίθετο της ζωής, να το θυμάσαι, δεν είναι ο θάνατος! Είναι η ερημιά των αισθημάτων”.
Εμείς θα σας λέγαμε: Γνωρίστε αυτή την ψυχή, αφουγκραστείτε τις αγωνίες και τις λαχτάρες της.
Κυκλοφορεί από τα Νέα Σύνορα - Λιβάνη.

Από το Αρχείο