“Εξαιρετικό”. Μ’ αυτή τη λέξη και μόνο θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τον “Αιώνα που ξύπνησε ο πηλός” του Παντελή Καλιότσου.
Το μυθιστόρημα αυτό ανήκει σε εκείνο το είδος που ονομάζουμε “λογοτεχνία του δρόμου”, αν και ο συγκεκριμένος όρος δεν το εκφράζει πλήρως. Είναι μια ιστορία καλογραμμένη που μιλά για δύο ταξίδια: ένα διαρκείας εσωτερικό, και ένα εξωτερικό που μοιράζεται σε διαφόρες φάσεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για μια νέα εκδοχή της ιστορίας του Δον Κιχώτη, το μόνο που εδώ τον ήρωα το λένε Χριστόφορο Νικηφόρο, και τον πιστό του φίλο και ακόλουθο Οδυσσέα και όχι Σάντσο Πάντσα.
Ο Χριστόφορος είναι ένας σύγχρονος Δον Κιχώτης με προορισμό τον εαυτό του. Δεν προσπαθεί να σώσει τον κόσμο, αλλά ούτε και να τον κάνει καλύτερο. Δεν κυνηγά τους ουτοπικούς ανεμόμυλους. Εκείνο που προσπαθεί να κάνει είναι να γνωρίσει τους άλλους, και μέσα από τους άλλους τον εαυτό του. Διασχίζει σωματικά την Ευρώπη, αλλά το μεγάλο ταξίδι πραγματοποιείται στ’ αλήθεια μέσα του. Μαθαίνει να βλέπει τον κόσμο με τρόπο διαφορετικό, πιο αληθινό. Δεν έχει ψευδαισθήσεις αν και δείχνει να τις αγαπάει. Μερικές φορές χάνει την αίσθηση του χρόνου και άλλες ζει έντονα την κάθε στιγμή. Κάποτε φτάνει και στο σημείο να ταξιδεύσει από μια χώρα σε κάποια άλλη, μόνο και μόνο επειδή του το ζήτησε κάποιος γνωστός του… Οι γύρω του, με εξαίρεση τον καλό του Οδυσσέα τον θεωρούν τρελό.
Ο Παντελής Καλιότσος φτιάχνει με περισσή μαεστρία ένα εξωπραγματικό, μα πολύ αληθινό ήρωα, με τον οποίο ο αναγνώστης “συνδέεται” από την πρώτη στιγμή, και ο οποίος τον ταξιδεύει στα όνειρα, τους φόβους και τις ενοχές του. Ο συγγραφέας μοιάζει να μας κλείνει συνομωτικά το μάτι και να μας προκαλεί να ανακαλύψουμε τον Χριστόφορο, που ο καθένας από εμάς κρύβει μέσα του.
Το βιβλίο αυτό ξεχειλίζει από λυρισμό και ευαισθησία καθώς περιγράφει τις περιπέτειες κάποιου άνθρωπου, που αν και φαινομενικά βασανίζεται δε χάνει την αγάπη του για τη ζωή. Κάποιου που δεν έπαψε ποτέ να ρωτά γιατί! Κάποιου που γελά και κλαίει σα μικρό παιδί. Κάποιου στον οποίο θα θέλαμε να μοιάσουμε!
Από τις εκδόσεις Πατάκη
Από το αρχείο
No comments:
Post a Comment