Ναι, ένα ταξίδι είναι αυτό το μυθιστόρημα για παιδιά και νέους κάθε ηλικίας. Ένα ταξίδι στις ψυχές ή, αν προτιμάτε, τις γατοψυχές, αφού υποδηλώνει και ο τίτλος σ’ αυτό ακολουθούμε στις περιπέτειές της την τελευταία μαύρη γάτα, ή μάλλον γάτο.
Όλα αρχίζουν όταν ο ήρωάς μας αντιλαμβάνεται ότι σιγά σιγά άρχισαν να εξαφανίζονται οι μαύρες γάτες απ’ το νησί. Εντάξει, οι περισσότερες είναι αλήτισσες, ταξιδιάρες, αλλά όπως και να έχουν τα πράγματα κάτι δεν μοιάζει να πηγαίνει καλά. Τις υποψίες του θα ενισχύσει η σχεδόν συνάντησή του με τον κοντό με την τραγιάσκα, ένα γατομπόγια.
Ωστόσο το τι πρόκειται να συμβεί δεν μπορεί να το φανταστεί ούτε στους πιο σοβαρούς του εφιάλτες, αφού σύντομα θα ξεσπάσει σ’ ολόκληρο το νησί ένας λυσσαλέος διωγμός κατά των μαύρων γάτων, με την έγκριση μάλιστα του πρωθυπουργού. Μέσω μιας έξυπνης διαφημιστικής εκστρατείας οι αρχές και κάποιοι επιχειρηματίες θα πείσουν την κοινή γνώμη ότι για όλα τα κακά της μοίρας τους φταίνε οι μαύρες γάτες. Έτσι οι άνθρωποι αρχίζουν να τις καταδιώκουν, να τις συλλαμβάνουν, να τις χτυπάνε και να τις σκοτώνουν, ελπίζοντας έτσι να δουν άσπρη μέρα.
Ο φίλος μας βλέποντας την κατάσταση να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο συγκαλεί μια γατοσυνέλευση ώστε οι γάτες ν’ αποφασίσουν ποια γραμμή θ’ ακολουθήσουν, αφού θα ήταν ασυγχώρητες αν εξακολουθούσαν να παρακολουθούν τις εξελίξεις με κατεβασμένη την ουρά. Τα γεγονότα όμως θα τον απογοητεύσουν, αφού η μια μετά την άλλη οι διάφορες φυλές θα αρνηθούν να συμμαχήσουν με τις μαύρες, μια και φοβούνται ότι θα θεωρηθούν συνεργοί τους. Και σαν να μην τους έφταναν όλ’ αυτά κάποιος τους προδίδει κιόλας. Ποιος όμως και γιατί;
Ο καλός γάτος, όλο και πιο μόνος, περιφέρεται απ’ το ένα μέρος στο άλλο, κρύβεται μέσα σε κουτιά και ντουλάπες, ακόμη και μέσα σε χαλιά, μαθαίνει κάποια πράγματα, παθαίνει πολλά περισσότερα και φτάνει στο σημείο να μισήσει τη ζωή του. Πρώτα τον απογοήτευσαν τ’ αδέλφια του, η οικογένειά του, και μετά οι άνθρωποι. Ωστόσο, όσο κι αν τους αξίζει, δεν μισεί κανένα απ’ αυτούς. Κι εκεί που πιάνει πια απόλυτα πάτο, αντί να τους επιτεθεί, απλά τους συγχωρεί. Τι σημασία έχει εξάλλου η εκδίκηση; Εκείνος το μόνο που ζητά είναι να γίνουν όλα όπως παλιά: να βρει και πάλι τους φίλους του, μια χαριτωμένη γάτα για να αγαπά, να συνεχίσει να κόβει τις βόλτες του στις στέγες και στα πεζοδρόμια, η ζωή του ν’ αποκτήσει και πάλι νόημα.
Ο συγγραφέας μέσω των γάτων του φτιάχνει μια μικρογραφία της ανθρώπινης κοινωνίας. Μιλά για την ευπιστία των ανθρώπων, την ανάγκη τους να δείξουν κάποιον με το δάχτυλο και να πουν ότι αυτός φταίει για όλα, των προκαταλήψεών τους, της τάσης τους να επιδίδονται σε αποτρόπαιες πράξεις, του πως όλα μπορούν να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, της αγάπης που χάνεται. Όλοι σχεδόν αντιπροσωπεύουν το κακό. Ο μαύρος γάτος μας, μια μικρούλα και μια μεγαλόψυχη γριά, αντιπροσωπεύουν το καλό, την αγνότητα των ψυχών. Με μία λέξη, είναι και οι τρεις τους γαταπληκτικοί, κι αυτοί ακριβώς είναι που εξακολουθούν και δίνουν κάποια αξία στη ζωή, που την εμποδίζουν να κυλήσει ολότελα στο σκοτάδι.
Καλογραμμένο όσο πάει, μάς χαρίζει πολλά χαμόγελα, γεννά μέσα μας αμέτρητες σκέψεις. Αξίζει να διαβαστεί απ’ τον καθένα.
No comments:
Post a Comment