Δημήτρης Σωτάκης – Το θαύμα της αναπνοής

«Ήμουν ο δαίμονας. Σίγουρα. Κουβαλούσα πάνω μου όλο τον πόνο των ανθρώπων, αυτών που υπήρξαν και αυτών που επρόκειτο να γεννηθούν. Ήμουν ένα σύμβολο για την ανθρωπότητα».
Σαν ένα σύμβολο για την ανθρωπότητα, έτσι ακριβώς νιώθει τον εαυτό του ο ήρωάς μας στο τέλος αυτής της ιστορίας, αλλά μέχρι να φτάσει σ’ εκείνο το σημείο έχει περάσει πολλά, τραγικά και κωμικά, σ’ ένα κείμενο που θυμίζει Κάφκα και Σω την ίδια ώρα.
Αυτή είναι η ιστορία ενός άντρα που ζει σε μια πόλη που, μάλλον, ονομάζεται Πύλη. Είναι εδώ και καιρό άνεργος, ενώ η μητέρα του βρίσκεται κατάκοιτη στο κρεβάτι από μια αρρώστια. Με εξαίρεση την πιο πάνω, αλλά και την κοπέλα του, που είναι θαύμα το πώς ακόμη τον αγαπά και τον ανέχεται, μα και τον καλύτερό του φίλο, ένα ζωγράφο, δε φαίνεται να έχει άλλους ανθρώπους στη ζωή του. Η κάθε νέα μέρα τον φέρνει αντιμέτωπο με τα ίδια αδιέξοδα και μοιάζει να γίνεται όλο και πιο πολύ λυπημένος. Πρέπει να βρει μια καλή δουλειά, να ορθοποδήσει. Ο κόσμος του όλος αλλάζει όταν βλέπει μια ενδιαφέρουσα αγγελία στην εφημερίδα και επισκέπτεται μια εταιρία για συνέντευξη. Εκεί τον προσλαμβάνουν αμέσως. Υπογράφει συμβόλαιο διάρκειας ενός έτους, το οποίο θα του αποφέρει μια τεράστια αμοιβή. Όπως του λέει ο χοντρός κύριος το μόνο που έχει να κάνει είναι να τους επιτρέψει να αποθηκεύσουν κάποια πράγματα στο σπίτι του. Αρχικά κάτι του βρωμά σ’ αυτή την υπόθεση, αλλά το χρήμα που αρχίζει να ρέει άφθονο και τα όνειρά του για ένα μέλλον ονειρικό με την κοπέλα του σ’ ένα πανέμορφο σπίτι, του κλείνουν τα μάτια και τον καθησυχάζουν. Εξάλλου τίποτα δε φαίνεται να ταράζει τη ζωή του. Τα πράγματα μάλιστα μοιάζουν να πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο και ίσως για πρώτη φορά εδώ και χρόνια νιώθει τόσο ευτυχισμένος.
Ωστόσο η ευτυχία του δε θα κρατήσει για πολύ. Κάποια στιγμή η κατάσταση της μάνας του θα χειροτερέψει και θα μπει στο νοσοκομείο, ενώ και οι εργοδότες του θα γίνουν πιο σκληροί μαζί του αναγκάζοντάς τον να τιμήσει τους όρους του συμβολαίου που υπέγραψε. Και τότε ο εφιάλτης θα αρχίσει. Ένας εφιάλτης κωμικοτραγικός, που θα τον φέρει πιο κοντά στην κοπέλα του, αλλά και αντιμέτωπο με τα μεγάλα προσωπικά του διλήμματα, με τους δαίμονές του. Κάποτε θα φτάσει στο σημείο όπου δε θα μπορεί να κάνει κάτι τίποτ’ άλλο πέρα από το να σκέφτεται και να περιμένει. Να περιμένει το χρόνο να περάσει, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο. Καθώς η πόλη γύρω του καίγεται, όπως μαθαίνει από τους εργοδότες και την κοπέλα του, κάτι φαίνεται να αλλάζει μέσα του, η οπτική του, ο τρόπος που σκέφτεται. Το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, όπως αντιλαμβάνεται, είναι ένα και μοναδικό: «Το θαύμα της αναπνοής».
Μια καλογραμμένη ιστορία για των ανθρώπων τα πάθη, τις εμμονές και τα λάθη.