Αυτό το μυθιστόρημα δεν μπορεί να αποφασίσει τι ακριβώς είναι: θρίλερ, βιβλίο φαντασίας ή ιστορία αγάπης. Η συγγραφέας χρησιμοποιώντας μια σειρά από κλισέ, αλλά και αλληλοσυγκρουόμενα υλικά φτιάχνει μια σαλάτα για όλα τα γούστα – το μόνο που τα κάνει σαλάτα.
Αν πρωταγωνιστής σ’ αυτό το μυθιστόρημα ήταν ο Κιούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ από το Jerry Maguire θα εξακολουθούσε να φωνάζει: Show me the money! Κι αυτό το λέμε επειδή η συγγραφέας μόνο γι’ αυτά μοιάζει να ενδιαφέρεται: για τα λεφτά. Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι πήρε μια καλή ιδέα και την έκανε σαν… ένα ταψί με γεμιστά, παραχώνοντας μέσα τα πάντα, ώστε να την τραβήξει και να την τραβήξει και να την τραβήξει πάρα κάτω. Γιατί ναι, αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι η αρχή της σάγκας. Προηγήθηκε το Eve και θα ακολουθήσει το Bonnie. Η τριλογία της καταστροφής… της ψυχικής υγείας του αναγνώστη.
Ειλικρινά, αν αυτό το βιβλίο δεν «μύριζε» χρήμα, θα του έδινα ας πούμε δυόμισι αστεράκια από τα πέντε, αφού το ταλέντο δεν λείπει από τη συγγραφέα, ενώ και ο μύθος είναι καλούτσικος. Η έλλειψη μέτρου όμως, η ξεκάθαρη κοροϊδία σε βάρος του αναγνώστη, αλλά και η απουσία μιας καλής επιμέλειας που ίσως να μάζευε κάπως τα ασυμμάζευτα, με οδηγούν στο να του δώσω μόνο ένα, κι αυτό για λόγους ευγενείας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο αστυνομικός Τζο Κουίν χαροπαλεύει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, μετά από μια δολοφονική επίθεση από τον πρώην άντρα της συντρόφου του, Τζέιν, Τζον Γκάλλο. Ο Γκάλλο, που έχει ξοδέψει κάποια χρόνια στις φυλακές της βορείου Κορέας είναι σύμφωνα με όλα τα στοιχεία σχιζοφρενής και μια φονική μηχανή. Ανάμεσα στα θύματά του είναι και ένας πρώην συνάδελφός του στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ονόματι Πολ Μπλακ, αλλά και η ίδια του η κόρη, Μπόνι, αν και δεν θυμάται να έχει σκοτώσει την τελευταία.
Η Μπόνι, που είχε χαθεί από προσώπου γης πολλά χρόνια πριν και η εξαφάνιση της οποίας στάθηκε η αφορμή για τη γνωριμία της Τζέιν με τον Τζο (απ’ ό,τι φαίνεται η συγγραφέας έχει εμμονή με το γράμμα J, αφού εκτός από τους Τζέιν, Τζο και Τζον, κάπου συναντάμε κι έναν Τζέικομπς), που τότε δούλευε για το FBI. Καθώς λοιπόν εκείνος χαροπαλεύει εκείνη μας ταξιδεύει με τις σκέψεις της πίσω στο χρόνο και μας μιλά για τις τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα. Την ίδια ώρα, μια σούπεργουμαν, που από παιδί του δρόμου κατέληξε να δουλεύει για τη CIA, καταδιώκει τον Γκάλλο στα βουνά και στα λαγκάδια, ενώ από δω κι από κει κόβει βόλτες και το… πνεύμα της Μπόνι, που τη μια εμφανίζεται στο έσω βλέμμα του Τζο, την άλλη μέρα μεσημέρι στα ανοικτά μάτια της Τζέιν και την παράλλη κόβει βόλτες στους βάλτους της Νέας Ορλεάνης.
Συγχυστήκατε ή ακόμη; Τέλος πάντων, όπως θα ανέμενε κανείς, τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς δείχνουν, κυνηγός και κυνηγημένος αλλάζουν ρόλους, ο έρωτας γεννιέται και πεθαίνει στην ερημιά και άλλα τέτοια τραγικά. Μέχρι που… Μέχρι που τίποτα. Η συνέχεια στον επόμενο τόμο.
Όπως θα προσέξατε αυτό είναι το μοναδικό βιβλίο που δεν συστήνω σε κανένα ν’ αγοράσει. Ακόμη και το The Good Man Jesus and the Scoundrel Christ, το οποίο επίσης έθαψα, είχε τα θετικά του, αλλά εδώ παραδίδω τα όπλα και λέω: καλύτερα να κάψετε τα λεφτά σας παρά να τα ξοδέψετε τόσο άδικα.
No comments:
Post a Comment